Gisteravond laat zijn Willy en Chantal vanuit Nederland gearriveerd met de auto.
Heelhuids en gepakt en zakt verwelkomen we ze.
Helpen met uitladen van de spullen die ze hadden meegebracht.
Een set met videocamera’s voor ons en Eén Qoocker voor ons Marieke.
Heel lief dat ze dit hebben mee willen nemen, en dat niet alleen we zijn buiten dat nog extra verwend met een lekker geurtje en van mijn tante heb ik een persoonlijk handgeschreven brief en 12 pakken Brinta en kanjer stroopwafels gehad.
Hoe lief is dat……
Dat wordt weer voor mij lekker smullen iedere ochtend!
Tegen half 23.30 zoeken we uiteindelijk ons mandje op.
En in de vroege morgen wordt ik wakker van wat geweld, aan de achterzijde van ons huis is de sneeuw met geweld van het dak geleden.
Maar buiten is het één grote ijsbaan.
Er wordt gestrooid met grind en we zorgen dat we weer onze spikes onder de schoenen doen.
Poetsen nog één van de stuga’s want daar zijn de gasten alweer van vertrokken.
Tegen 10.30 is Familie van den Boom bij ons en wij passen even op de meiden zodat Marieke boodschappen kan gaan doen, en Bart kan nog het plafond in de hal er uit te slopen.
Lena ligt te slapen die is kapot moe.(is vannacht aan het spoken geweest!) en die kunnen we met de babyfoon in de gaten houden.
Wij wandelen met Niene naar het meer, en die heeft ook spikes onder haar sneeuw-bootjes.
In het begin vond ze het niks maar toen ze gewend was kon ze zelfs ”rennen”.
Zo hard dat haar benen het niet bij houden en ze struikelde en dus kletsnat was.
Dus hup naar binnen en dan maar even in de slaapzak want Martijn moet even reserve kleding halen in de Ringvägen.
Tegen 12.45 is Marieke terug en gaat ze met de kids naar huis.
Wij nemen Chantal en Willy mee voor een wandeling naar de waterval.
Wat een verschil met een paar weken geleden.
De dooi is hier ook goed zichtbaar.
Daarna bakken we nog effe wat hamburgers en genieten van het zonnetje.
En we worden uitgenodigd om bij Chantal en Willy te komen eten.
Een goei bord macaroni en salade wat een verwennerij.
We kletsen nog over van alles en nog wat en dan gaan we Saar nog even uitlaten.
Dan krijgen we nog een video belletje uit Nederland. (Ans & Paul.) en voor we het weten is het al bedtijd. Dus dat is de reden van mijn verlaat verslag.
Kortom weer een zonnige zondag die voorbij is gevlogen.
Geschreven door Moniek.reizen