Gisteravond is Martijn nog “even” naar buiten gegaan, en vervolgens is hij bij de huurder van het huis op de thee uitgenodigd. Jonas is zijn naam en woont nu twee jaar in het huis en heeft een beetje de taak op zich genomen om de twee percelen te verzorgen. Dit tegen gereduceerde huurprijs. Hij vertelde de in en outs van deze percelen. Hij wist te vertellen dat de andere eigenaren 70 + zijn en in zuid Zweden wonen. Hij vindt het ook jammer dat zo’n mooie plek om te kamperen verloren gaat. Jonas vertelde dat hij ook heeft geprobeerd om de financiering rond te krijgen voor de twee percelen, maar dat het hem niet lukt. De pr van beide bedrijven kan beter waardoor het naar een nog hoger level kan worden gebracht. Dit hadden wij zelf ook al op een eventuele to do lijstje gezet. Zo ook de cabines verfrissen, en voorzien van nieuwe huisraad, activiteiten uitzetten, en nu niet te zien maar de kampeerplekken voorzien meer groen. Het was dus een verhelderend gesprek. En stof tot nadenken….We zijn vroeg in de ochtend richting Åre gereden, daar hebben we de
Tannsfossen bezocht. Vorig jaar 6 juni zijn we hier ook geweest. Zo intens genieten van een route in een mooi rustig wit landschap.
Adembenemend om nu de waterval op deze manier te aanschouwen. We zijn zelfs een stuk de rivier gelopen om de waterval van voor te zien. De terugweg zijn we nog naar de Ristafallet geweest, ook een waterval. Daarna zijn we naar Sventavik gereden en zijn we daar de systembolaget (slijterij) binnen gegaan. Volgens Jonas werkte hier een Nederlandse man die wel informatie zou kunnen verstrekken. Dus bij binnenkomst gevraagd of er hier iemand werkte die uit Nederland komt. En ja wel, Robert was werkzaam. Hij woonde hier nu al twaalf jaar in Zweden. Zijn vrouw en hij wonen met hun kinderen van 6 en 8 jaar in een dorp 35 km verder op. De kinderen moesten 50 minuten reizen en gingen met de schoolbus. Thuis spreken ze Nederlands, en de kinderen Zweeds, Nederlands, beetje Engels. Hij is bereid om als we de stap zetten ons nog verder te voorzien van informatie.
Integreren met de dorpsbewoners en de kommun is zijn advies. Ook werken er in Sventavik nog twee Nederlanders in de supermarkt. Dus door een praatje te maken kom je aan veel informatie.
Daarna zijn we terug gereden naar het huisje en hebben we nog met beide makelaars contact gehad. Dit wordt nog vervolgd. Om de vakantie af te sluiten zijn we naar de pizzeria gewandeld in het dorp, daar hebben we genoten van een heerlijke pizza.
En dan de laatste avond in het huisje……In gedachte zijn we hier de boel al aan het invullen, verbouwen, klussen, schilderen, styling, pr, activiteiten bedenken, inventariseren wat dit extra voor kosten met zich meebrengt brengt. Welke spullen blijven in Nederland, plan van aanpak…..
Echt veel om het te laten bezinken. Morgen nog een mooie dag in het verschiet.
Geschreven door Moniek.reizen