Onbewust ben je toch bezig in je hoofd met alle indrukken van de bezichtiging waardoor we alledrie onrustig hebben geslapen.Vandaag schijnt toch weer het zonnetje en gaan we naar Klövsjö om daar voor het eerst een keer te gaan langlaufen. Op YouTube nog even wat beginners filmpjes gekeken, het lijkt heel makkelijk maar we gaan het meemaken…
Nou en of we het meemaken…allereerst maak je kennis met heerlijk zittende schoenen.ze zijn licht van gewicht en zitten comfortabeler dan die zware stugge skischoenen. Als we dan vervolgens de latten die smal, lang en licht van gewicht zijn krijgen maken we ons klaar voor de tocht. Het eerste stuk hebben we gewoon gewandeld, en toen begon het avontuur…..
Hoe krijg je die schoenen vast aan je latten? Oepsie vergeten te vragen maar na wat geklungel en geduld lukt het ons uiteindelijk. Ja, en dan vooruit de loipe op……Nou het voelt totaal anders dan de skilatten. Vooral het remmen is wel een dingetje. Marieke en ik hebben verschillende keren sneeuw gehapt. Heuvels op dat is werken met zweet op de rug. En heuvel af met “angstzweet” om te vallen. De laatste heuvel was dan ook de druppel….. Dit zullen we ongetwijfeld meer moeten oefen, maar de route van ruim 3 kilometer die we in een uur hebben afgelegd was voor ons voldoende. Met een rood hoofd als een tomaat hebben we de latten verruild voor ski’s.
De skipas opgewaardeerd via de app en weer een nieuwe skipiste ontdekken. De eerste route terug besluiten we de ski’s om te ruilen voor lichtere ski’s, die voor de gevorderde makkelijker wendbaar zijn. Daarna een dagenlunch genuttigd in het restaurant, om vervolgens weer met voldoende energie de piste op te gaan. Rustige skipaden tussen de bomen, soms off piste wat goed te doen was. De bovenste lift was gesloten omdat er te veel wind stond en dat was ook voelbaar. Toch kon dit de pret niet drukken en hebben we tot 16.00 geskied om daarna nog te proosten in de pub op het goeie leven. Moe maar voldaan weer terug naar Asarna gereden.
Daar hebben we de go-pro beelden die Marieke heeft gemaakt terug gekeken. Vanavond via ziggo The Tribute: battle of the bands kijken.
En alle spieren waarvan ik niet wist dat ik die had rust gunnen, want ik ben benieuwd hoe het morgen voelt. En hopelijk zien we het noorderlicht…..
Geschreven door Moniek.reizen