Al ligt Cambodja naast Laos, het is niet met elkaar te vergelijken. Veel drukker en in PP zie je weer oudere, grijze of kale mannen. Tussen de 60 en 80 jaar vergezeld van dikke buiken en jonge vrouwen. Op terras naast mij zat een Engelsman, hij woonde met een Cambodjaanse vrouw op een boerderij vlakbij de Vietnamese grens. Af en toe had hij genoeg van boerderij, kippen en eieren. Hij ging dan naar PP om mensen te ontmoeten. Een win-win situatie, want naast bovengenoemde dingen was hij ook nog scheel en z'n haarcoupe was het model bloempot. Dus die vrouw zal ook wel gedacht hebben, ff lekker zonder dat aangezicht.
Als je de mannen zo bekijkt, heeft Viagra hier volgens mij een record omzet.
In Laos zie je dit maar heel weinig.

Kep daarentegen is heerlijk rustig. Op naar de crabmarket. De charme is weg, maar het blijft nog heel leuk. De klandizie is ook duidelijk minder.
Reed langs het strand naar het restaurant om te lunchen. Daar was de rust wedergekeerd. Op vrijdag is er een ware volksverhuizing, voor diegenen die het kunnen betalen, van PP naar Kep. De stranden liggen dan vol en iedereen die een pan heeft staat of zit met zijn/haar handel langs de kant te koken. Dit heeft ook z'n keerzijde omdat veel leuke kraampjes plaats gemaakt hebben voor lelijke plaatsen met hangmatten.

Op zondagavond vindt dezelfde volksverhuizing weer plaats maar dan van Kep naar PP.
In het restaurant zitten dan ook maar een paar mensen. Alle kraampjes zijn ook weer vertrokken. De diehards blijven voor de enkele achtergebleven toerist.

Naar de verre zoutvelden. Er lag wel iets van zout. Maar het was beslist nog niet zo ver om "geoogst" te worden. Daar zag ik wel wat zoutschuren. De weg er naar toe was heel goed. Terug ging ik door de "rimboe" Even naar een prachtige tempel. De wegen zijn daar heel slecht en stoffig.Maar erg leuk. Daar is nog niet veel veranderd.
Nog even m'n cola zero opgepikt. Kan ik nl. alleen daar kopen. Snap niet dat het bijna nergens te koop is.

In PP had de guesthouse eigenaar gezegd dat je tegenwoordig ook met de trein naar Kep kon. Dat klonk mij, als treinnofiel, fantastisch in de oren. had al een busticket, dus het was niet aan de orde. Besloot daarom in Kep naar het treinstation te gaan, om te kijken of het eventueel een optie zou zijn voor een volgende keer. Eerst lunchen. Waar eerder boten lagen hebben ze nu veredelde lunchplekken van gemaakt, die heb ik maar overgeslagen.

Na de lunch nog even langs het mangrovenbos. Zag de nieuwe aanplant. Het pad door het bos zag er ook veel beter uit, dus op programma voor m'n laatste scooterdag.
Het was verder dan ik dacht. Zag een pad voor de spoorwegovergang, maar wist niet zeker of dat naar het station ging. Stak de spoorwegovergang over en zag het liggen. Het pad was vreselijk, maar had een prachtig zicht op het station. Het station was volkomen uitgestorven. Terug naar de weg en besloot verder te gaan, want er zou ook een peperplantage zijn waar ik nog niet geweest was.Die heb ik niet gevonden. Weer terug, besloot toch even over de "hoofdweg " naar het station te gaan. De weg was één en al steen. Ik het perron op, was erg leuk. Er was zelfs geen hond. Er hing wel eendienstregeling.

Kortom zeer nuttige excursie. Een promotieteam die hier in slaagt om er wat van te maken, wordt gelijk wereldberoemd. Het ligt ook nog eens meer dan 16 km van Kep.
En, al zou je het als een uitdaging vinden om met de trein te gaan, dan moet je je wel laten ophalen door je guesthouse. Anders kom je er niet weg.

Gisteren voelde ik toen ik wegging een paar druppels. Ik reed naar de kust en daar was het prachtig. Viel met m'n neus in de vis. Zag nl. bij een kleine inham dat ze vis aan land aan het brengen waren. De man hield 2 zware zakken met vis vast en bracht ze naar een punt waar ze opgehaald moesten worden. Ik liep ff verder. Ik was de enige toerist. Ik zag dat er nog een boot aankwam. Prachtig om te zien. Een man loopt in het water en trekt het touw om het bootje aan te leggen. Toen zag ik ook dat twee mannen de vis in de zakken deden. De zakken werden op de boot gewogen, was het te weinig, kwam er wat bij, was het teveel ging er wat uit.

Deze vis werd gelijk op een kar, die klaar stond, gezet. Moeder en kind lagen in de hangmat te wachten tot de kar helemaal vol was.Het was heel interessant om te zien.
Ging via een korte route door de zoutvelden naar het zoutmonument. Daarvoor nog even naar een klooster dat op een bergje stond. Het uitzicht was mooi. Maar niet spectaculair. De zoutvelden lagen er desolaat bij. Ik denk echt dat het hier gestopt is. Het monument staat er nog wel.

Weer heerlijk gegeten op het terras van het guesthouse.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly