Voor de terugreis naar Pakse zat ik te wachten in het restaurant. De laundry mevrouw, annex fietsverhuur, bleek ook met de tuktuk te rijden. Ik kreeg een seintje dat ik de boot in kon.
Deze boot was veel comfortabeler, kon er ook heel gemakkelijk in. Het zitje was ook wat hoger. Ik ging langs m'n optrekje, was ook heel leuk. Zat er alleen in, maar na een paar minuten legden we weer aan om nieuwe mensen in te laten stappen. Tot mijn verbazing waren die door de tuktuk mevrouw gebracht. Heel onlogisch, want zij moest toch weer terug naar dat restaurant en nu moest de boot een omweg maken.

Maar goed logistiek is niet het sterkste punt van de Laotiaan. Er kwam ook een Nederlands stel in en de twee fransen die ook regelmatig in "mijn" restaurant aten.
Het was heerlijk op het water. Deden er wat langer over, want we gingen stroomopwaarts. Eruit ging ook veel gemakkelijker. Het was ook een andere maatschappij. Moest wel wat verder lopen naar de bus, maar met de koffer ging dat prima.

Daar weer chaos troef. Er waren drie kleuren tickets, blauw, groen en geel. Toch erg gemakkelijk zou je zeggen. De gele tickets moesten iets verderop naar het busje. Dat ging snel. Ik had een groen ticket en kon blijven staan. De blauwen ook. Hij schreef wat in het grote boek van Sinterklaas en ik kreeg een V op m'n ticket . Zo ook de anderen. Alleen de Fransen, die ook naar Pakse gingen, dat wist ik zeker, moesten opeens ook weer ergens anders heen.

Alle bagage in het busje. De rugzakken achterin en mijn koffer binnenin. Had een geweldige plaats. Voorin voor 1 persoon. Er werd wel bagage neergezet, maar daar had ik geen last van. Opeens kwam het mannetje weer naar binnen, bleek dat twee mensen een verkeerd ticket hadden en naar Champasak moesten.
Zij eruit. En jullie zien het natuurlijk al voor je, de rugzakken van die twee mensen lagen onderin. Alles er weer uit.

Daarna is hij nog vier of vijf keer naar binnen geweest of iedereen echt naar Pakse ging. Ik moest m'n ticket laten zien, voor de zekerheid maakte hij een foto. Bij de anderen dacht hij: o, dan is het nu wel goed.

Om 12 uur vertrokken we. hij reed erg hard. Als er een pieptoon kwam betekende dit dat de achterdeur openklapte. Was blij dat m'n koffer binnen lag. Niemand maakte gebruik van de toiletstop, dus reed hij gelijk door en was ik al om 2 uur in Pakse. M'n guesthouse was vlakbij het kantoor van de maatschappij. Een paar minuten lopen.

Een heerlijk guesthouse, een hele lichte kamer. Ruim, was een goed tip van de Fransman. Hij heeft alleen zijn eigen glazen in gegooid. Deze kamer is veel mooier en een veel beter bed, voor maar een euro meer per twee dagen.

Een tuktuk naar het vliegveld geregeld en terug naar Vientiane, de hoofdstad. Had wel een andere kamer dan vorig jaar. Dat had ik ook verwacht, omdat het goedkoper was. Maar veel ruimer dan het hotel waar ik begon. Dicht bij het appartement gegeten. In een jaar tijd hebben ze nog niet 1 woord Engels geleerd. Maar wel lekker gegeten.
Wilde inchecken en kon dat niet bij Scoot, want ik had een Singapore Airlines ticket. De volgende dag bezig geweest om informatie te krijgen hoe ik in kon checken. Ze gaven elkaar de "schuld" dat ik bij de ander moest zijn. Dan maar naar kantoor, dat adviseerden ze allebei. Gebouw gevonden, kantoor opgeheven.

Dan maar vroeg naar het vliegveld. M'n eigenaresse had een taxi geregeld. Op het vliegveld kon ik zo inchecken en kreeg ook instapkaart voor Amsterdam, alleen geen gangpadplaats. Kon ook niet veranderd worden, zij hadden een ander systeem. Ik moest dat in Singapore regelen. Dat lukte zonder problemen.

Tijdens de maaltijd zakte de man voor mij weg. Zijn vrouw reageerde direct. Ik zei heb je hulp nodig? Maar zij was al bij de stewardess. Hij reageerde helemaal niet. Ook niet op zijn naam. Op dezelfde rij, wel aan de andere kant, zat een arts die terug kwam van een congres. Die was er ook direct bij.
Ik ging even naar een paar plaatsen naar achteren, waar nog plaats was. Dan konden ze er goed bij.

Op een gegeven ogenblik kwam hij langzaam bij. Ze zijn er lang mee bezig geweest. Ik weer terug naar m'n plaats. Daardoor toch niet geslapen, keek elke keer of ik z'n hoofd nog zag. Maar hij voelde zich weer helemaal goed..
We landden iets te laat. M'n bagage had ik snel. Kees was er ook al en was om half negen thuis. Direct naar m'n bed. Want stond te tollen op m'n benen.

Nu bezig om m'n jetlag te verwerken. Terugkijkend op een heerlijk relaxte vakantie.

Iedereen bedankt voor de reacties, dat is nl erg leuk in den Vreemde.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly