M'n laatste dag in Jatiluwih. Het is er 's morgens zo rustig. Schitterend uitzicht op de vulkaan Batur. Kreeg weer extra zoetigheid toegestopt. Hij vond de overheerlijke meloen van de dag ervoor zeker te gezond.
Koffie gedronken voor m'n kamer en op pad. Het zag er dreigend uit, maar 's morgens als de zon schijnt is het zo warm om te lopen. Dan maar een bui op je hoofd.
Ging een stukje over de grote weg. Vlakbij m'n homestay zijn een paar weken voor ik vertrok een Nederlandse man en zijn Australische vriend omgekomen. Dit bij een modderstroom, niet verbazingwekkend als je al die regen ziet.
Als je van de weg afgaat is het een schitterende wandeling. Toen ik weer een beetje op de iets drukkere wandelpaden kwam begon het zachtjes te regen. Gelukkig niet heel hard.
Na een heerlijke douche begon ik langzaam wat in te pakken, maar het werd steeds donkerder. Het begon ontzettend te regenen en te onweren.

Opeens een geweldige klap, vond het zelfs beangstigend. Het licht viel uit, had ik aangedaan omdat het donkerder werd. Had ook m'n kleine rugzakje met al m'n waardevolle spullen klaargezet, mocht de boel in de fik vliegen was ik er zo uit.
Dacht dat de stop geraakt was, maar het was ergens in een kastje ingeslagen. Zag nl. ook op straat geen licht meer.
Gelukkig had ik al het één en ander ingepakt en was al scenario's aan het bedenken, om als het echt donker werd, zaklamp en mobiel in te schakelen.

Want tja dit zou voorlopig wel niet gerepareerd worden. Vreesde ook voor m'n avondeten. Al kon ik best heel wat kilootjes missen.
Maar even gevraagd of eten mogelijk was. Ja hoor. Heel komisch, hij een vrij grote mijnwerkerslamp op zijn hoofd gezet en begon te koken.

Zat nog maar net of ik zag aan het eind van de straat licht. Na anderhalf uur was het gerepareerd. Viel me ontzettend mee. Het eten was heerlijk.
Het inpakken ging ook heel wat gemakkelijker.
Volgende dag was m'n chauffeur erg vroeg. Moest nog afrekenen. Er stonden een aantal dingen niet op. Maar dat kwam er ook niet op, want dat was voor zijn rekening.
Heb me daar inmiddels maar bij neergelegd, alleen het wisselgeld wilde ik echt niet terug hebben.

Voordat ik de auto in ging, kreeg ik nog een kam bananen mee en een flesje water voor in de auto. De kam bananen was denk ik voor 5 personen.
In Sanur aangekomen was m'n kamer nog niet helemaal klaar. Zat niet naast Leny, toch iets rustiger.

Nog een kopje koffie genuttigd en op pad.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly