De rit naar Phnom Penh was uitzitten. Ik kwam rond 15.30 in mijn guesthouse aan. Daar zei ze dat ze mijn kamer niet meer had , de mensen wilden er niet uit. Hoe dat werkt weet ik niet, maar ze had nog een kamer op de derde verdieping. Prima. Hij was alleen nog niet klaar. Dat duurde 10 minuten, dat kwam zo zo ongeveer elke 10 minuten zeggen. Om half vijf was ik in mijn kamer.... Deze kamer is wel lekkerder. Minder gehorig, maar wel meer trappen. Ach heb ik de fitness ook gehad. Gelijk kaartje geregeld naar Kampong Cham. Omdat het zaterdag Chinees Nieuw jaar is werd het kaartje maar liefst $2,50 duurder op een bedrag van $8. Dat is dus best veel. Bij ons krijg je met de feestdagen update eerste klas, maar hier moet je extra betalen.

De volgende dag naar kampong Cham, er zat een Chinese jongen aan de andere kant van het gangpad. Hij was zijn kaartje kwijt. Dat is hier bijna een doodzonde. Hij moest er weer uit. Het duurde wel ff voordat hij terug was. Maar hij hoefde niet meer opnieuw te betalen. Toen dat geregeld was konden we vertrekken. Bij aankomst was mijn tt mannetje er niet. Vond dat ook niet zo erg. Andere tuktuk genomen. Had er echt naar uitgekeken. Zondag nog geappt of ze wist dat ik kwam. Ja hoor. Ik kwam daar, ze was echt een beetje van streek. Door het Chinese Nieuwjaar was ze druk geweest, ze had steeds in haar hoofd had dat ik donderdags kwam. Haar schoonmoeder was overleden en ze moest alles klaar maken voor een speciale ceremonie. Dat moet altijd twee dagen voor het nieuwe jaar begint. Ook voor de rivier en de straat moet geofferd worden. Het guesthouse was vol. Maar ik kon een dorm krijgen. Daar kwam dan niemand bij. Ik hoefde het niet te betalen. Helaas wel toilet op de gang. Stond nog ff in dubio, maar ze keek zo zielig, dus maar gedaan. De volgende dag had ze wel een kamer. Haar man probeerde er nog een slot in te zetten, dat lukte...maar hij ging vervolgens niet op slot. De volgende dag zou hij het wel makken. We zijn nu drie dagen verder en ik weet haast wel zeker dat het er nog net zo voor staat. Had wel een kastje met sleutel, waar m'n fototoestel en m'n moneybelt net in paste. Dat voelde wel safe, maar ja het is ook zo opengebroken. Maar zei Jasmine er was ook camerabewaking. Tja weet niet of die werkte? Er maar een biertje op gedronken. Internet werkte er wonderwel, er zat ook geen raam in. Heb toch goed geslapen, maar weet dus dat ik absoluut geen mens voor een dorm ben. Je zou in dat hok toch met 4 mensen liggen. Vreselijk.

De volgende dag al mn spullen verhuisd naar een heerlijke kamer. Een ontzettend leuke scooter. Hij reed helemaal geweldig. Ging over de brug de Mekong over. Daar rondgetoerd. Erg genoten. Het platteland is zo leuk. Vrijdagmorgen kwam ik die Chinees, die z'n ticket kwijt was, hier weer tegen. Hij was 1 nacht op het eiland geweest en had nu hier in het guesthouse geslapen. Ik ging de hele dag naar het eiland. Crackers en kaas mee. Heerlijk de hele dag zonder mondkapje rond gereden. Het was er heel rustig. Doordat een aantal wegen verhard zijn heb je ook geen last meer van stof. Of je moet de zandpaden op gaan en die heb ik maar ff vermeden. Ging naar het scooteren nog ff stickers kopen, helemaal geslaagd. Het was vrijdag dus mijn dag om te zondigen. Heerlijke patat met mayo gegeten. M'n mayo is helaas bijna op, want 1 tube was ik in Kep vergeten mee terug te nemen. Vanmorgen was het Chinees nieuwe jaar. Jamine omhelsde me. Ze had een prachtige rode jurk aan, Haar man een rood shirt. Kinderen in het rood. Rood bracht nl geluk. Ook de serveerster had een rode jurk aan. Stond heel erg leuk. Ik kreeg 4 chocolade munten. Dat bracht geluk. Voor elke windstreek een munt. Jasmine ging ook een busticket naar Siem Reap regelen.

Ik ging langs de Mekong naar het noorden. Wilde ff kijken of de vrouwen met de vis er zaten. Ja hoor ze zaten er. De brug was weg. Er wordt een nieuwe brug gemaakt. Die is over een maand klaar zei één van de vrouwen die een beetje Engels sprak. ik heb er een hard hoofd in. Ze hadden wel een noodbrug gemaakt. Ben terug gegaan. Had ergens een verharde weg gezien, was vorig jaar nog een zandpad. Het was nu de omleiding voor auto's naar de noodbrug. Scooters konden nog wel langs de oude weg. Het was een heel mooi stukje. Een zegen voor de mensen die verharde weg, al dat stof. Op een gegeven ogenblik hield de verharde weg op. En dan met die omleiding komen er best veel auto's. Het is dan één grote stofpartij. Ik ging ergens rechtdoor, hoefde niet meer naar die brug. Er was een verrassend mooie tempel. Terug ging ik nog bij een andere tempel langs en ging via de onverharde weg terug. Die was nl beter dan de verharde. Ik kwam totaal ergens anders uit dan dat ik gedacht had. Was dus behoorlijk aan het dwalen geweest. Maar ja zo groot is dit stadje ook weer niet. Lekker geluncht. De man van jasmine kwam direct naar me toe om te vertellen dat er twee Nederlanders waren. Daar zat ik naast, was heel gezellig. Zij fietsen met een tandem door Cambodja. Ze gingen morgen naar PP. Na de lunch ging nog ff het platteland op. Besloot toch om nog ff naar het eiland te gaan, om te kijken of er mais lag te drogen. Nou ff was het niet. Er waren veel mensen vrij. Heel populair is het om dan aan de Mekong op hele kleine stoeltjes wat te gaan drinken. Het was gewoon file. Ook op het eiland was het gigantisch druk. Had mn mondkapje afgedaan, want dacht ga alleen ff kijken of er mais ligt te drogen. Daar kreeg ik spijt van. Die grote auto's kunnen elkaar op de smalle weg niet passeren. Dan rijden ze naast de weg door het stof. Dat was aardig stof happen. Was dus heel blij dat ik de dag er voor naar het eiland was geweest. Toen het nog een oase van rust was. Er lag geen mais. Weer gauw terug. Ik heb hier boven lekker buiten gezeten met uitzicht op de Mekong brug. Daar was het ook file had ik nog nooit gezien. Later kwam er een man bij zitten. ik heb hem hier wel vaker gezien. Hij woont in Vietnam en dan moet hij er een week uit om een nieuw visum te krijgen. Hij zei hetzelfde, hij had ook nog nooit file op de brug gezien.

Zondags moest ik er vroeg uit. Althans voor mij, 7 uur. Jasmine kwam bij het ontbijt naar me toe. Ze zei dat ze het erg vond dat ze niets voor me had, want de winkels waren dicht vanwege Chinees Nieuwjaar. Ik zei geeft niets, was hartstikke blij, want ik heb thuis genoeg spullen. Meestal krijg je van die kits dingen. Heel hartelijk afscheid genomen. Uitgezwaaid door de hele familie en het personeel.

De reis verliep heel vlot. Het was koud in de bus vanwege de airco, trok zelfs mn blouse met lange mouwen aan. Het hotel was niet het hotel dat ik gedacht had. Maar had het wel vaak gezien, wist alleen niet hoe het heette. Het was luxe, kreeg een welkomsdrankje. Helaas moet je wel je schoenen uit doen. Vind ik altijd vervelend. Maar als je aankomt hoeft het nog niet. Mooie kamer, maar weer met zeer koude airco. Ze konden wel een kaartje naar Battambang regelen. Wel duurder maar had geen zin helemaal naar het kantoor te lopen. Lekker in mijn stamcafé gegeten en WIDM gekeken. Helaas lag degene, waar ik veel punten op ingezet had, eruit. Maar ja je kunt ook niet elk jaar winnen.

Naar Battambang hoefde ik er gelukkig niet vroeg uit. Lekker rustig aan gedaan. Had de hoop dat de weg misschien een stuk beter zou zijn. Die hoop bleek ijdel. Maar ja ze zijn er ook pas 6 jaar mee bezig. Het is ook een hap, snap beleid. Ze hebben een stuk gedaan, een heel stuk verder weer wat. Af en toe is er iets klaar en dan moet alle verkeer over dat ene kleine stukje en wordt het vervolgens in no time weer aan gort gereden door die zware vrachtwagens. Hele stukken liggen vervolgens gereed om geasfalteerd te worden. Was gelukkig wel voor donker in mijn guesthouse. Heb een heerlijk balkon. Kon er ook eten. Hoefde er niet meer uit.

Had de volgende dag hoofdpijn. 2 dagen een sterke airco in de bussen en nog in mijn hotelkamer daar kan ik heel slecht tegen. De kamer had geen fan. Meestal hebben ze beiden. Een hele goede reden om een vrije dag te nemen. Na mijn ontbijt, naar de supermarkt gewandeld. In mijn guesthouse geluncht en optimaal gebruik gemaakt van mijn balkon. Had ook nog uitzicht op een stukje Chinees Nieuwjaars spektakel. Dat is een groep, die kunnen ze bellen en dan bezweren ze de geesten. Het brengt geluk. Er is een verkleedde leeuw. En ze doen wat acrobatische toeren. Ook steken knalvuurwerk af. Dit duurt een minuut of 10/15 afhankelijk van hoeveel je betaalt. In mijn straat waren er drie winkels waar ze naar binnen gingen. Het zijn meestal rijke Chinezen die het kunnen betalen. Jasmine vertelde dat het tussen de $100 en $200 kostte. Na dit spektakel heb ik me op mijn laptop geworpen. Ontving mijn mail niet. Maar naar beneden. Dat hielp niet. Belgen ingeschakeld, de eigenaar. De chat van de KPN (nou daar win je de oorlog al helemaal niet mee). Maar niets lukte. Ben maar gaan eten. Liep naar de straat om te kijken waar ik de scooter kon huren. Heerlijk gegeten. Daar kwam ik de jongen tegen die ook in de bus zat, was heel erg gezellig. Ondertussen dacht ik misschien ligt het aan mijn VPN omdat ie wel steeds zei dat ie verbonden was. Ik zat tenslotte in een heel ander gebied. Dat bleek zo, dus weer helemaal blij. Want op mijn tel de mail lezen vind ik allemaal veel te klein.

Vanmorgen waren ze wel met het internet bezig. Ging met mn helm naar de scooter verhuur. En op weg naar Ek Phnom. Was helemaal verbijsterd, ze hadden alle huizen, lees krotten, neergehaald. Alles langs de hele weg, aan beide kanten, was weg. Het was één grote vuilnishoop geworden. Het riviertje stond bijna helemaal droog. Wat ze er mee gaan doen, geen idee. Maar als het net zoals met de weg gaat, staat er over 6 jaar nog niets en is de vuilnisbelt alleen maar groter geworden. Overigens wordt de vuilnis wel opgehaald in de steden. Kun je nagaan hoe erg het anders zou zijn. Nog bij de bamboetrein wezen kijken, die mensen hebben gelukkig hun inkomen weer terug. Op het station gekeken , dat is alleen op zaterdag en zondag operationeel, maar vraag me dan af:hoe?
Een nieuwe supermarkt ontdekt, daar hadden ze eindelijk mn chips. Een zakje gekocht, is een mooi maatje 50 gram. Verder heb ik deze nog nergens in Cambodja gezien. Zelfs niet in de 2 supermarkten in Siem Reap, maar daar heb ik er nog 1 te gaan. Bleek die knul die ik in de bus tegen kwam, hier ook in het guesthouse te zitten. Weer ff zitten kletsen. Erg gezElly. Het werk aan het internet heeft wel wat opgeleverd, want ik heb nu echt supersnel internet. De foto's downloaden ging als een speer.
Heerlijk alles op mijn balkon kunnen doen. Want zelfs op het balkon werkt het internet fantastisch.

Straks een poging wagen om alles te verzenden. Morgen weer nieuwe ronde, nieuwe kansen.