De zonsondergang op de laatste dag in Kratie vond ik niet zo spectaculair. Dacht ik. Maar toen ik naar boven ging, vond ik het toch wel heel bijzonder met die wolken.
Zag wel een beetje op tegen de reis naar Stung Treng. Er gaan 's morgens alleen minibusjes. De grote bus gaat na 3 uur. Want voor drie uur mag die de brug niet over. Ben overigens geen brug over geweest, maar dat was het verhaal. Elke maatschappij met een grote bus ging na 3 uur. Dan kom je in het donker aan en dat vind ik niet prettig. Dan maar afzien in een vol minibusje. Die jongen had wel gezegd dat 11 uur een goed busje was., beter dan die van 12 uur. Nou goed in die zin van dat die niet zo vol was. Want het reed en daar was het mee gezegd. Vervoerde achterop wel een scooter, dat vond ik toch wel gaaf. En, de soep wordt niet zo heet gegeten als die opgediend wordt, had de hele rit 2 plaatsen voor mij alleen. Heet was het overigens wel in dat busje, want airco zit er niet in. Echter met de raampjes open was het goed te doen. Ik kwam op een schitterend busstation aan. Niks te beleven. Het guesthouse was niet zo ver, ben gaan lopen. Had bij de reservering niet gezien dat ik een kamer met koud water had. Voor warm water vroeg hij $5. Echt niet in verhouding. Dat heb ik niet gedaan. Er zat een vrouw beneden te werken aan een laptop. Ze vroeg waar ik vandaan kwam. Bleek ze Nederlandse te zijn. Ze zei dat iedereen dat belachelijk vond. Had een kamer helemaal boven. Naast mijn kamer was een terras met zitje en vanuit mijn kamer keek ik zo op de fitness apparaten. Met die hitte heb ik die maar links laten liggen. Koffie gedronken, korte broek aan en op verkenning uit. De Nederlandse vrouw zat er nog. Een tijd zitten praten. Ze had vrijwilligerswerk gedaan en wilde het rapport voor aanbevelingen nog af hebben. Ze vond het wel leuk om ff mee te lopen het dorp in. We spraken ook af samen te gaan eten. Het was een leuk stadje, voor het eten nog ff buiten op terras gezeten. Heel gezellig gegeten. Zij ging helaas met de nachtbus terug naar PP, want ze vloog de volgende dag door naar Kathmandu. Had haar nog ff geholpen met haar rugzak stellen en heerlijk buiten gezeten. De volgende morgen had ik mijn dazer niet. Die had ik wel nodig, want er was steeds zo'n agressieve k...hond. Tja hoe moet ik dat duidelijk maken? Ik plaatje op internet gezocht, foto gemaakt en naar beneden. Dacht nl dat ik hem had laten liggen toen ik Irene had geholpen met de rugzak. Foto laten zien en ja hoor de dazer kwam uit een la tevoorschijn. Ik kon met een gerust hart gaan ontbijten. Had hem ook nodig. Moet wel zeggen dat ik toen ik terug ging, hem niet meer nodig had. Als hij me aan zit komen is ie al weg. Maar na 3 keer mag dat ook wel. Nog ff langs Sorya gelopen, maar die ging ook alleen met minibusjes naar Siem Riep. Dan maar bij Max een busje regelen. Ik vind het wel een komische naam voor hier. Ik vroeg waar het busje stopte in Siem Reap, nou zei hij ik zeg het tegen de chauffeur dan zet hij je bij het hotel af. Helemaal te gek. Geluncht in het enige redelijk restaurant van het dorp. Het is heel komisch, ze ging eerst iemand bellen. Dan moest ik mijn bestelling opgeven aan iemand die Engels sprak. Telefoon weer teruggeven en werd er verteld wat ik wilde. Als ze het ook in hun eigen taal op de kaart zetten, zou dat een hoop gedoe schelen. Daarna naar de Tonlé Sap rivier gelopen. Er waren overal eetstalletjes langs de oever. De pont deed het niet meer. Er lagen daar wel veel bootjes om je naar de overkant te varen. Die voeren er met recht, wel bij. Ik wilde lopen tot waar de Tonlé Sap in Mekong kwam. Het was een prachtig gezicht 2 van die grote rivieren die samen komen. Over de markt gelopen. Een hele leuke levendige markt. 's Avonds er weer gegeten, weer via de telefoon besteld. Er kwam ook nog een jongen, maar net toen ze wilde bellen kwam de eigenaar er aan. Die spreekt nl Engels.Lekker lang buiten gezeten en me klaargemaakt om naar Siem Riep te gaan. Ik had mijn grote rugzak al naar beneden gebracht. Was ruim op tijd, toen ik vanuit mijn kamer het busje al aan zag komen. Naar toilet en naar beneden. Inmiddels had Max de chauffeur al ingelicht over mijn hotel. Helaas deed de airco het slecht. Dan gaat er ook geen raampje open. Want bij Cambodjanen is de airco heilig, ook als die slecht werkt. Heel komisch de jongen die ik gisteren in het restaurant zag ging met hetzelfde busje mee. Hij kwam uit Nieuw-Zeeland, net als Australiërs nauwelijks te verstaan. Na een paar zeggen wat zeg je ging hij wel wat minder binnensmonds praten. Het was wel heel gezellig. We waren de enige twee niet Aziaten. In Siem Reap was het ff zoeken, maar uiteindelijk hadden we het guesthouse toch gevonden. Mijn "oude" hotel stond in de steigers, waarschijnlijk weer een nieuwe eigenaar. In ieder geval kon ik daar niet terecht. Eerst maar een kaartje kopen voor Battambang. Weer met de gewone grote bus.
Ging bij een ander hotel vragen of ik daar de laatste dagen kon verblijven. Maar was vol, want het komende weekend begon Chinees Nieuwjaar. Dan is het alle Chinezen verzamelen. Schrok ik wel ff van. In mijn hotel gevraagd, kwam ik niet verder. Want straks kwam haar baas en die wist wel of er plaats was. Dat wachtte ik niet af. En niet ver van mijn "oude"hotel een hotel gevonden. Kon het gratis annuleren. ik ging eten, maar de baas was nergens te zien. Had op internet ook al gezien dat ze vol waren. Toen ik ging eten heb ik nog ff naar het hotel, dat ik geboekt heb, gekeken. Voelde goed. De volgende morgen kon ik in mijn guesthouse ontbijten. Maar had er niet veel vertrouwen in. Er stond dat je drie toast kon nemen. Er stond ook een broodrooster. Maar toen ik vroeg waar is het brood stonden 2 paar ogen mij met stomheid aan te staren. Nog een poging gedaan, maar dat had geen zin. Dat had ik wel goed aangevoeld. Zag een nieuw restaurantje, dacht ik ga het proberen, was een stuk dichterbij dan mijn stamcafé. Het was heel smaakvol ingericht. Het warm water voor mijn thee werd in een pot geserveerd. Heel erg leuk. De koffie was er helemaal geweldig. Kreeg ook nog gratis ananas toe. Die was ook bijzonder lekker. De bus naar Battambang deed het heel snel. De weg is nog lang niet klaar, vorig jaar was er steeds maar één rijstrook beschikbaar. En nu steeds twee. Dat was een aangename verrassing. De tuktuk jongen, met mijn naam op een papiertje, stond te wachten. Ik was om kwart over 5 al in mijn guesthouse. Voor het donker werd. Wilde daar eten, maar de kok was er niet. Heb in een heel leuk Indiaas restaurantje gegeten. Zit op de vierde verdieping. Acht trappen, maar goede lichaamsbeweging. En die heb ik wel gehad. Eerst had ik de verkeerde wifi code, naar beneden. Had ik een cijfer teveel ingetypt. Na het eten kreeg ik de stop van de wastafel niet meer los. Naar beneden. Het meisje werd meegestuurd. Die maakte de zwanenhals los. Dat had ik zelf ook al gedaan en dat leverde niets op. Ben nl zelf al bijna zo'n halve loodgieter. Dat meisje spreekt geen woord Engels, dus ik weer naar beneden. Ja sorry, maar morgen kon ze het pas regelen. Enfin het ontbijt was wel doorgekomen. Het is heerlijk om boven op het terras, naast mijn kamer, het ontbijt te krijgen. Ging na het ontbijt naar beneden en er was zowaar ook een scooter. Dat is ook elke keer weer een verrassing. Er staat dat ze te huur zijn, maar ze hebben er maar twee. Enfin eerst getankt. Naar de grote supermarkt, echt heel erg leuk. Geluncht en op weg naar Wat Ek Phnom. Het was heel ontspannen, die weg is niet druk en leuk om als een bejaarde langs te toeren. Na afloop heerlijk buiten op terras gezeten.De volgende dag wilde ik via een andere weg naar Banan. Op google maps was het zo te zien een goede weg. Het eerste stuk was af en toe slecht. Sommige stukken van de weg zijn ook gewoon weggeslagen door het hoge water. Het water staat nu heel laag. Onvoorstelbaar dat het dan zo hoog kan komen. Het is een heel mooi stukje, ook wat tempeltjes aangedaan. Opeens kwam ik bij een gigantische bouwput. Ze waren bezig met een enorme brug over de rivier te bouwen. De weg was er nog niet, maar dat is peanuts. De verharde weg naar Banan hield er ook gelijk maar mee op. Ik had geen zin in de onverharde weg en ging daar lekker een beetje rondtoeren. Weer een hele mooie dag. Vanmorgen wilde ik mijn scooter pakken, maar helaas pindakaas, weg was die. Er was ook niemand, dus ging maar ff wachten tot er iemand kwam. Ja hoor na enige tijd kwam de goed Engels sprekende dochter eraan. Voor mijn gevoel in nachthemd, dat is steeds moeilijk in te schatten. Ja de zus had de scooter mee genomen. Het zou nog wel een kwartier duren. Er stond er nog 1, moest toch met die andere ook tanken, dus ik zei kan ik die niet nemen? Ja hoor ook goed. eerst een kaartje gehaald, het kantoor is hier vlakbij. Dezelfde busmaatschappij:als je van Siem Reap naar Battambang gaat betaal je $5 en word je opgehaald van je hotel. Andersom betaal je $7,50, moet je zelf naar het kantoor komen. Vandaar word je naar het grote busstation gebracht. Alles hetzelfde alleen $2,50 duurder. Heb al eens gevraagd hoe dat kan, ja dat is nu eenmaal zo. Langs het station gereden, daar hingen vlaggen en het hek was zelfs open. er stond wel dat de train vertraging had, maar dat bord hing er volgens mij vorig jaar ook al. Overigens was er niets te zien. Geluncht en naar de bamboe train. Had gehoord dat die weer in ere hersteld was. Gelukkig voor de mensen. Het was een grote bron van inkomsten. Inderdaad was het weer een gezellige bedoening. Ik ben niet met die trein gegaan, want het is geen zitten op dat ding. Ook een tentje verderop met water, had weer meer klandizie. Het is wel zo dat het nu echt voor de toeristen is, de lokale bevolking heb ik er geen gebruik van zien maken. Maar ze leven er wel weer van, geruststellend om te zien. Lekker rondgetoerd. Morgen op weg naar Siem Reap, waar ik tot donderdag blijf.

Liefs, ellebel

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly