Bij dit guesthouse zit geen ontbijt. Heb ik ook bewust gedaan. Ik vind het erg leuk om in een restaurantje te ontbijten, met uitzicht op de rivier. Heb ik ook gelijk mijn loopje. Voordat ik de eerste keer ging ontbijten, een scooter geregeld. Omdat de scooter van henzelf was kreeg ik hem een $1 goedkoper. Dus voor $4 per dag onder de pannen. Nog even de Westerse man in Azië beschrijven. Je hebt de normale man en de buitencategorie, die ziet er zo uit:meestal oud, hele dikke buik, oerlelijk, met een kind van tussen de 1 en drie jaar aan de arm. En een Cambodjaanse vrouw die totaal niet geïnteresseerd is. Alleen maar met haar telefoon bezig is. Echt gelachen met het ontbijt. Er komt een tuktuk voorrijden en daar stapt bovengenoemd personage uit. Kind stapt ook uit. De vrouw blijft zitten. Hij geeft haar wat geld, ik kon niet zien hoeveel. Maar zij werpt het hem met een minachtend gebaar weer toe. Natuurlijk op de grond, door zijn dikke buik kon hij het nauwelijks oprapen. Er was wat gesteggel, maar uiteindelijk was mevrouw tevreden. Hij ging het restaurant binnen en mevrouw reed weg. Je kunt ook direct zien of ze al getrouwd zijn, zo niet dan is de interesse in de man nog zeer groot. Is er getrouwd en er is een kind, tja dan is het andere koek. Totaal geen interesse meer, de buit is binnen. Ik ging met de scooter naar de zoutvelden aan de noordkant van de rivier. maar er was geen zout te bekennen.
Ging lekker lunchen in mijn stamcafé. Daarna ging ik over de oude brug naar de zuidelijke zoutvelden. Had nog niet zover gereden en ja hoor daar zag ik mannen en vrouwen bezig hoopjes zout te maken. Scooter aan de kant, helmpie af en er naar toe. Moest eerst over een smalle plank. Daarna nodigde de man me uit verder te lopen. Hij deed voor, dat het hard was en ik er gemakkelijk op kon lopen. Weer over een smalle plank. Het was geweldig, ik stond er heel dichtbij. De man was ook echt trots op zijn werk. Na een tijdje ben ik verder gegaan. Even verderop waren ze ook aan het werk, maar het was minder groot. Aan het eind van de weg ging ik nog links, maar daar was niets te zien. Oorspronkelijk wilde ik naar rechts, maar ik was vol indrukken. Had nog nooit zou gezien in Kampot.

De dag erna ging ik dus de weg rechts proberen. Ik moest ook weer langs het plekje met zout. Ik kon mijn ogen niet geloven:er was helemaal niets meer. Ze hadden het alweer onder water gezet. Verder was daar geen zout. Sterker er waren ook geen mensen aan het werk. Wilde nog even kijken of de weg, die naar een mooi gebied leidde, inmiddels beter was geworden. Het resultaat was negatief. Ik ben weer heel snel omgedraaid, dit was niet te doen. Nog naar mijn favoriete vissershaventje. Voordat ik daar kwam zag ik een zwaluwenhotel, zo noem ik het maar. Ik had die foeilelijke gebouwen ook al in Kep gezien. En dacht wie verzint zo iets. Nou het zijn allemaal kamers met daken nagebouwd, om de zwaluwen hun nest te laten bouwen. Die nesten worden voor veel geld aan de Chinezen verkocht. Ze hebben zelfs geluidsinstallaties om de zwaluwen te lokken. Er staat altijd een groot en hoog hek omheen. Dat snap ik nu, want die nesten zijn veel geld waard. Ik kon heel gemakkelijk over de loopplank naar de boten. Ik kon er zo op kijken. Dat was nog nooit gebeurd. Het was eerder heel moeilijk om dichterbij te komen. Weer een geweldige morgen. Nog ff naar mijn lotusbloemen, maar die stonden er niet zo mooi bij. Nou ja je kunt ook niet alles hebben.

Zaterdags besloot ik naar Bokor te gaan. Het was 35 km. Ik was daar 6 jaar geleden heen geweest met een tour. Hoorde van mensen dat het erg veranderd was. Wilde het graag op eigen gelegenheid bekijken. Wilde naast de waterval, maar ook nog naar een andere waterval, waar de tour toen niet heen ging. Mn tank was nog behoorlijk vol. En volgens mijn herinnering was het geen 35 km. Het was een stuk over de grote weg. Dat viel eigenlijk wel wat tegen. Je hoefde geen entree te betalen. het ging al heel snel hard omhoog. Het was schitterend. Er was verder bijna niets dan mn scooter en ik. Zag twee keer een aap. Hele mooie, maar durfde niet te stopen om een foto te maken. Heb het er niet zo op. Af en toe kwam er iemand langs of passeerde ik iemand. Bij een scherpe bocht stonden wat mensen. Zag een scooter tegen de vangrail en een jonge knul erachter. Het zag er niet goed uit. Er waren genoeg mensen bij, ik ben doorgereden. Enfin het was dus toch wel 35 km denk ik...mijn benzinemeter daalde in ras tempo. Het grote beeld, Yeay Mao, heb ik nog gehaald. Vroeg of ik ergens kon tanken. Maar kreeg geen duidelijk antwoord. Googlemaps hielp me ook niet verder. Durfde het risico niet te lopen en ben terug gegaan. Dat ging naar beneden, anders had ik het denk ik niet gehaald. Want de benzinemeter was denk ik ook niet echt betrouwbaar. Tja en de kilometerteller/snelheidsmeter werkte niet. Als je het nationale park uitkomt staat er een groot benzinestation. Slimme strateeg die dat heeft gepland. Mijn meter was inmiddels in het rood beland. Ik heb er terug heel wat keer op gekeken en constateerde evenzoveel keer dat ik nog wel erg hoog zat. Gelukkig is het goed gekomen. Dacht kan altijd een voorbijganger vragen me mee te nemen en met een blik benzine terug te liften. Maar dat was niet nodig. Het voelde echter niet echt comfortabel. Dus altijd met volle tank weg is het devies. Had de lunch mee, maar besloot dan toch maar in mijn stamcafé te eten. Nog ff zout gecheckt. Op een achteraf veldje aan een zijpaadje was nog wat. Er fietste een vrouw tegen wind om de degenen die aan het werk waren wat eten te verkopen. Of ze gebeld was weet ik niet, want verder was er niets te beleven. Aan de overkant van de zouthoopjes, waren vrouwen en mannen aan het werk om de grond aan te stampen. Waarschijnlijk om het dan weer onder water te laten lopen. Ik snapte het niet helemaal. Of de grond moet op deze manier heel weinig water door laten zodat de zon genoeg tijd krijgt om het water te verdampen.

Ik vond het tijd worden om de de grot bij Kampot te verkennen. Op internet gekeken, de informatie was niet echt positief. Werd aangeraden om het zonder gids te doen. Maar in mijn eentje wil ik dat niet. Plan verandert en op weg naar het Secret Lake. Nou ja mijn motor startte niet. Dacht ik ben toch niet gek. De jongen van het guesthouse gehaald. Pa kwam erbij. Conclusie. Hij deed het niet. dat had ik ook al geconstateerd. Net vol getankt omdat ik naar de grot wilde. Oplossing ik kreeg een andere scooter, die was net terug gebracht. Ik zei ja maar heb net getankt. De ander jongen kwam al aanlopen met lege fles en slangetje. Deed de benzinedop er af, ff wat lucht in het slangetje en de benzine ging de fles in. Bij De ander scooter de dop eraf, hij zoog licht aan het slangetje...wat benzine in de mond en de benzine liep in de tank. Dacht waar is dat voor nodig, je kunt toch zo de benzine zonder dat slangetje er in gooien. Maar dat zal wel niet goed zijn. Het werd nog een keer herhaald. Had mij helm afgedaan en zat dit alles vanaf een stoel te bekijken. Ondertussen was de andere jongen van het guesthouse erbij komen zitten. Hij stelde vragen over Nederland. Uiteindelijk kon ik vertrekken. Deze scooter was veel lekkerder. De kilometerteller/snelheidsmeter deden het. Maar, na later bleek, de benzinemeter doet het niet. Wat is erger? Hele mooie rit. Wel een hele slechte weg of weg kun je het eigenlijk niet noemen. Ben een heel stuk langs de noordkant gereden tot het meer uit het zicht was. Aan het begin had ik een tentje gezien. Ging keren, heb een cola gedronken en mijn crackers met kaas gegeten. Het was een heerlijk rustig plekje. Er kwamen nog 3 toeristen, die hadden mij zien zitten. Denk dat dit ook de klandizie voor de hele dag was. Terug naar het begin punt zag ik een lange trap. Er waren ook twee Finnen. We gingen samen naar boven. Dacht dat je een prachtig uitzicht over het meer zou hebben, maar dat viel tegen. Wilde nog langs het meer rijden, maar moest terug, De weg was versperd. Moest helaas een klein stukje over de grote weg, maar bij de zoutvelden kon ik de drukke weg af. Besloot ook de goede weg af te gaan en dwars door de zoutvelden terug te rijden. Geweldig mooi stukje en schitterende ervaring.

De laatste dag in Kampot, lekker rustig aan gedaan. eerst een buskaartje naar PP gekocht. Toen ging ik naar een tempel, een stukje buiten de stad. Een erg mooi geheel. Daarna ging ik afscheid nemen van de zoutvelden. Ging wat later omdat de zon dan laag staat. Het had resultaat, ze waren aan het werk. De plek waar ze eergisteren de grond aan het aanstampen waren was nu een lust voor het oog met zouthopen. Ze waren nu bezig zouthoopjes te maken. Ook waren ze het zout in manden aan het doen. Daarna droegen ze manden naar de schuur. Er was nog een toerist . Hij vroeg of ik een foto van hem wilde maken. Toen maar gelijk gevraagd of hij dat van mij ook wilde doen. Schitterende afsluiting van Kampot. Morgen naar PP.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly