Vietnam, valse start en gebarentaal

Cambodja, Siem Reap

De laatste dag in Siem Reap genoten van het heerlijke weer. Om 16.15 naar het vliegveld. Ik kon al inchecken. Was ook gauw aan de beurt. Toen moest ik voor de bagage betalen. ik zei nee, dat heb ik al gedaan. Ze was het ff kwijt en moest ik naar de balie ernaast, waar 2 mannen met rood t-shirt van Vietjet zaten, die de problemen op moesten lossen. Was mn paspoort en bagage inmiddels kwijt. Toen ik aankwam had ik daar al 6 mensen zien staan. Enfin laptop eruit en laten zien dat ik voor 20 kilo had betaald. Het duurde evengoed nog een uur tot hij zei het is okay. Inmiddels was er nog maar 1 stel weg en die anderen stonden er nog steeds. Er waren ook nog twee Amerikaanse vrouwen bij gekomen. Ze moesten $30 pp betalen. Het vliegtuig vertrok een half uur te laat. Viel me nog mee. In Hanoi aangekomen ging het supersnel. Je kunt alleen nog maar met een e-visum binnenkomen had ik begrepen. Er waren heel veel balies. Mijn bagage was er ook al, tot mijn opluchting. Ik liep uit de aankomsthal, op zoek naar mijn naam. De man met mijn naam zag ik niet. Zag wel dat er nog een andere uitgang was. Daar naar toe gelopen. Maar geen bordje met mijn naam. Een andere taxichauffeur bood na enige tijd aan om ff te bellen. De man het hotel zei dat de chauffeur er aan kwam. Weer een kwartier niets. De man belde weer. Ik kreeg hem zelf aan de telefoon. Ik zei dat ik een oranje jack aan had. Al heel snel voelde ik een tikje op mijn schouder en daar stond de jongen met mijn naam. Het was nog best een eind van het vliegveld naar het hotel (dat was wel een heel groot woord) Toen ik aan kwam zag het er aggenibbis uit. Maar ja het was donker. De man deed een boek open en zei dat ik moest betalen. Ik zei dat ik geen geld had. Eerst in het Engels, daarna een paar keer in het Nederlands, want hij verstond het toch niet. Toen maar in gebarentaal. Hij sprak geen woord Engels en was ook nog niet al te snugger. Nog een paar keer dat ik dat was. Toen maakte hij een gebaar van naar boven. Hij wees naar mn schoenen dat ik die uit moest doen. Toen had ik helemaal gehad. Je schoenen uitdoen terwijl schoonheid ver te zoeken was. Enfin ik naar boven. Bleek dat ik geen eigen badkamer had terwijl dat wel in de beschrijving stond. En nog meer dingen. De wc stonk ook vreselijk. Kon nog wel duidelijk maken dat ik de sleutel wilde. Het was duidelijk niet wat ik verwacht had. Maar dacht wel: hier blijf ik niet nog twee nachten. Gelijk op internet gekeken en een andere kamer geboekt. Al met al ging ik midden in de nacht liggen. Ben er zo in gegaan, heb me niet uitgekleed, vond het te shabby. Heb nog wel wat geslapen. De volgende dag regende het, maar toen ik naar buiten ging om geld te pinnen, was het droog. Ondertussen had ik bedacht, ik stuur de eigenaar een mail, dat ik de volgende twee nachten gecanceld heb. Dat ik de drie nachten betaald heb. Dat ik de taxi niet betaald heb. Als hij niet akkoord ging dan zou ik via Booking alles terug willen hebben wegens onjuiste informatie. Heb dan nog wel iets teveel betaald, maar dan is er verder ook geen gezeur meer. Tot nu toe (fingers crossed) nog niets gehoord. Na twee banken kon ik bij de derde bank pinnen. Terug gelopen, de man betaald. Die was zichtbaar opgelucht. Naar boven de mail verstuurd. Mn spullen naar beneden gedragen de man was inmiddels weg. Mn spullen er maar neer gezet. Toen ik naar buiten stapte kwam hij eraan. Vroeg of hij een taxi wilde bestellen. Nou hij keek me aan of hij het in Keulen hoorde donderen en dat is hier echt heel ver vandaan. Dacht het woord taxi snapt ie wel. Maar heb er geen energie meer aan besteed. Ben naar de grote weg gelopen. had al vrij snel een taxi. Zei dat ik mn bagage op moest pikken en dan naar het andere hotel moest. Hij snapte het. Het was best nog wel ver. Maar het kostte niet veel ongeveer €1, 50. Dit hotel lag dus echt bij het oude centrum. Mijn kamer was klaar. Er was koffie, thee, een waterkoker. Eerst een bakkie gedronken. Tanden gepoetst had ik daar wel gedaan, maar nog maar een keer. Heerlijk gedoucht. Op pad om de stad te verkennen. Een hele leuke buurt. Herkende nog maar heel wenig. Wel leuk om zo door Hanoi te zwerven. Toen ik op weg was om een patatje te bestellen. kwam opeens mn Amerikaanse vriendin uit een koffie tentje stuiven. Ik naar binnen. Haar vriendin zat aan de eggcoffee, een specialiteit hier. Ik heb het geproefd, maar ik houd het maar bij m'n eigen koffie. Het was heel gezellig. Maar zij gingen geen patat eten, dus afscheid genomen. Mn patat smaakte extra lekker na het avontuur. Een Koreaanse wijn gekocht. Gemengd met tonic zoals die man in Kampong Cham had gezegd. Vroeg naar bed, was bekaf van al dat geregel. Heerlijk geslapen. De volgende dag uit de lonely planet, gedeeltelijk de stadswandeling gedaan. Want ik had gewacht tot het droog was. Het is elke dag rond 11 uur/half twaalf droog. Met de wandeling herkende ik een paar punten van 17 jaar gelden. De "snoepjesstraat" herkende ik ook. Maar verder is de stad groot en heel druk geworden. Ook de oude stad.

Op weg naar Ninh Binh. Ik werd van het hotel opgehaald. Ik was de laatste, dus we gingen direct op pad. We stopten nog om koffie te drinken. Dat was echt anders dan in Laos en Cambodja. Daar heb je bij een busstop vooral toilet, eetstalletjes en een enkele souvenir. Ik stapte binnen, het leek wel een kunsthal. Van alles te koop. Ook hing er nog een bordje toilet en achterin kon je een bakkie koffie kopen waar zich een enorme rij gevormd had. We waren niet het enige busje. Nam gelijk de gelegenheid te baat om te vragen waar ze me in Ninh Binh afzette. Tja, vergeefse moeite. Ze snapte er niets van. Dacht ik zie het wel. We stopten bij een bezienswaardigheid en ik vroeg is dit Ninh Binh? Er was nl.in geen velden of wegen iets van een dorp te bekennen. Laat staan een busstation. Ja dit was het. De vrouw van het restaurant zag direct handel en zei dat ik met de scooter kon. Het was pas 11 uur en het regende nog. Had er weinig zin in. Maar een taxi was er niet. Had weinig keus. Nog 20.000 dong minder bedongen. Regenhoes over mn grote rugzak, daarna regenhoes over mn kleine. Poncho aan en ready for take off. Omdat ik veel scooter gereden heb, ben ik ook niet zo bang meer. Zij doen dit zoveel. Grote rugzak voor, tussen haar en het stuur. Kleine rugzak op mn rug en koffertje tussen haar en mij. En gaan met die banaan. Het was koud en regende, gelukkig zat ik erachter. Kon wel zien dat het mooi was. Er was veel wind, ik had geen idee waar ze me gedropt hadden. Maar mevrouw de chauffeuse aarzelde geen moment, had het idee dat ze het wist. Het was een heel eind, na drie kwartier zag ik tot mijn opluchting. Tam Coc Happy Home, dat was het ook echt voor mij. Heb die mevrouw maar de 20.000 erbij gegeven. Ik zat er nog lekker achter, ze zag blauw van de kou en moest nog terug. Dat zou wel sneller gaan zonder al die bagage en mij, maar toch. Al was het wel gestopt met regenen. Had me voorbereid op gebarentaal, want in de review stond dat ze geen Engels spraken. Maar dochter sprak perfect Engels, ze was een jaar 14/15, ze hoefde niet naar school vanwege het virus. Alle scholen in Vietnam zijn dicht. Ze had een platte grond en legde alles prima uit, hoeveel km, hoe duur de bootjes waren. Ik kon een scooter of fiets huren. En zei ze, ze had ook een laundry. daar was ik blij mee, want van die joggingbroek kon je inmiddels wel soep koken. Was niet voorzien dat ik die zoveel zou dragen de laatste dagen. Heerlijke kamer. De warme airco ging aan. Heb een bakkie koffie gezet en werd heerlijk warm. Bed ff getest. Het beste bed sinds 5 weken. Na bijgekomen te zijn van het avontuur ging ik ff lopen. Dacht dat ik ergens zat waar niet zoveel te doen was, maar integendeel. Het is een heel leuk klein dorpje. Veel restaurantjes. Heel gezellig. Ben bij het punt wezen kijken waar de boten afvaren naar de grotten. Er was niet veel te doen, vanwege de kou en het ontbreken van Chinezen. Nog wat gewandeld. inmiddels ook een leuk restaurantje gezien. Helemaal te gek.

De volgende dag, het ontbijt was inbegrepen. Echt een heel bord met 5 verschillende soorten fruit. Gebakken ei. Een scooter gehuurd en op pad. Eerst getankt, was niet zo ver hier vandaan. Wilde langs het meer naar een grot. Ben wel een stukje langs het meer geweest. Prachtig, je ziet de bootjes naar de grotten gaan. Ging door hele smalle steegjes, echt heel leuk. Kwam midden in het mooie karstgebergte uit. Het was behoorlijk koud, maar het was droog. Er was een rots waar de bootjes omheen voeren, daar stond een bruidspaar foto's te maken. Ik vond het een linke bedoening. Nog verder gereden. Kwam bij een tempel en dat had ik niet verwacht, ben er nog niet in gegaan. Wil ik nog wel doen. Dacht dat ik zo bij die grot uitkwam, maar dat was niet zo. Ik kon er zo niet komen. Weer terug en kwam op een hele verrassende plek in het dorp uit. Vandaar naar de grot. Zag eerst nog een plaats waar allemaal bootjes lagen. Er ging ook een weg langs. Die ingeslagen, het was er schitterend. Prachtige waterlelies. Opeens hield het op, weer terug. Ging naar de grot, weet nu waar het is, maar wilde er nog niet in. Nog een stuk naar een andere plaats gereden,. weet ik dus voor de volgende keer. Geluncht, geprobeerd de grote supermarkt te vinden, maar geen succes. Ik ging een steeg in en herkende gelijk het straatje waar ik met die scootertaxi langs was gekomen. Die weg een stuk gevolgd. Dat wist ik dus echt zeker. Ondanks de kou was het een prachtige dag. Had ook besloten om niet meer te verkassen. De grote wegen zijn hier goed. Waar ik heen wilde om daar dingen te doen kan ik met de scooter, vanuit hier ook heel gemakkelijk. Het vervoer daarheen is ingewikkeld. Heb het hier naar mn zin. Gelijk met dochterlief geregeld. In mn kamer de plattegrond bekeken, dacht dat ik ongeveer wist waar ik uit het busje was gezet.

Gisteren wilde ik naar de Mua grot. 500 trappen en een schitterend uitzicht. Het was heel nevelig, dat was dus niet slim om te doen. Kon ik beter met helderder weer doen. Ik besloot naar Bai Dinh te gaan. Dat was een grote pagode. Vond het weer eens wat anders dan tempels. Ik dacht ook dat ik dan langs het punt kwam waar ik afgezet was. Dat klopte dus. Ik kon het me precies herinneren. Dat was meer dan 10 km, logisch dat het lang duurde. Want die kleinere paadjes daar zitten slechte stukken in en kun je niet hard. De weg naar de pagode was prachtig en goed aangegeven. Was er zo heen gegaan. Ik wilde niet de grote parkeerplaats op. Want dat was nog ver van de pagode. Daar rond gereden, maar je kon echt alleen via de grote parkeerplaats bij de pagode komen. Ik parkeerde mn scooter en naast mij kwam een Nederlands stel staan. Heel komisch bijna niemand te zien en dan een Nederlands stel naast je. De jongen vertelde dat het een heel groot complex was. Je kon met een elektrisch bus overal heen. Maar je kon er ook naar toe lopen. Volgens de mevrouw was dat ver, maar dat vinden ze hier al gauw. Alleen lag alles wel wat ver uit elkaar. Maar ik wilde alleen de pagode zien. Ik liep samen met ze op. Het was heel gezElly. Je kon de pagode in. Bij de entree gelijk een hele grote "gouden" buddha. Je moest naar de eerst verdieping lopen. Daarna ging er een lift. Het is een gigantisch hoog ding. Inmiddels was het warmer en helderder geworden. Ik had een prachtig uitzicht. Naar de bovenste verdieping moest je weer lopen. Daar was een soort heilige Buddha, erg mooi. Daar mocht je niet naar buiten. Voldaan naar beneden. Het stel ging nog wat rondlopen, maar ik vond het genoeg en wilde lunchen. Dat heb ik in het dorpje gedaan. Ik had vanaf de grote pagode een kleine pagode gezien. Op de heenweg had ik nog een andere gezien. Ik had gezien dat er een weg heen ging. Die ingeslagen en had een schitterend uitzicht op de grote en kleine pagode. Die andere was niet zo interessant.

Vandaag door het karstgebergte gezworven. Het was heerlijk weer. Korte broek aan en een dun bloesje met korte mouwen. Kwam op een gegeven ogenblijk heel verrassend bij een tempeltje uit. Ik erin. Daar stonden allemaal paarden van stof met namen erop. En papieren boten. Er waren alleen Vietnamezen. In het gebouw werd geofferd. Ik ging met een trap naar boven, daar was ook nog een tempeltje en werd er ook geofferd. Wilde nog verder maar die trap was zo onbetrouwbaar, ben terug gegaan. Totaal geen idee wat het was. Ga proberen er achter te komen. Kwam ook nog in Ninh Binh uit, bij een zeer bont gekleurde tempel. Ben weer gauw het platteland op gegaan. Op de terugweg op een leuk plekje geluncht en weer het karstgebergte in. Een familie, tenminste dat denk ik, was visjes uit een boot aan het halen. Ik ging de andere kant terug, kon nl. niet verder. Ik zag dat ze bezig waren die boot uit het water te halen. Ik denk om die visjes die er in lagen er beter uit te kunnen halen, zonder dat ze weer in het water verdwenen. Geweldige dag gehad. Wil morgen met een boot de grotten bezoeken. Maar ik wil niet zo'n lange boottocht. Ga eerst een wat kortere proberen. Het resultaat volgt in het volgende verslag. Dochter is beneden bezig met het beoefenen van karaoke. Nou ze spreekt beter Engels, hier ligt haar talent niet. Dat kan ik zelfs horen en ben echt a-muzikaal. Maar het klinkt wel grappig.

Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Wat een avonturen weer en prachtige foto's. Ik zie het me zelf nog niet doen. Vond Egmond aan Zee in de storm al heel wat..... Nog een fijne tijd gewenst!

Gerda Biersteker 2020-02-12 15:58:21

Ook jaren geleden in Ninh Binh en Tam Coc geweest. Voor oa de boottocht uiteraard, vond ik destijds leuk omdat je wat meer van de omgeving/gebergte ziet. Ze roeien wel bijzonder 🤣 Veel plezier nog!

Marlies 2020-02-12 15:59:53

Mooie foto's, ik kan niks anders zeggen, bedoel ik positief. Echt mooi! Eerste deel verhaal heel 'spannend'

rally 2020-02-12 20:45:49

Erg spannend

Mientje Leegwater 2020-02-12 23:29:51

Ninh Binh vonden wij één van de mooiste gebieden gedurende onze Zuid-Oost Azië reis! Je foto’s doen onze herinneringen weer oplaaien. Wel een gemiste kans dat je de koffie met ei niet hebt gedronken in Hanoi. Echt heerlijk!

Elly 2020-02-14 10:46:14
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.