Het guesthouse in Pakse had maar 3 kamers en alle gasten gingen naar Don Det of Don Khone. Met 5 man sterk was het busje ook bijna vol. Er kon nog 1 persoon bij en die pikten we onderweg op. Had wel een rot plaats. Voorste bank, met heel weinig beenruimte. Maar goed ook weer gered. Het busje stopte vlakbij de Mekong, dus je hoefde niet zover met je bagage te lopen. Bij het ticketoffice moest je je ticket inleveren. De mensen naar Don Det kregen een blauw ticket en naar Don Khone een geel. Kan niet fout gaan. Moest nog even wachten omdat 1 persoon te weinig is voor de boot.
Het duurde niet lang. De boot in is niet zo gemakkelijk en dan denk ik wat doe je dan ook als 70 plusser.
Het was heerlijk op het water. Het is ongeveer 20 minuten varen. De boot uitkomen gaat heel wat gemakkelijker. M'n guesthouse was maar een paar minuten van de landingsplaats. Tot mijn grote genoegen was de weg verhard. Echt heel mooi geworden, ook voor de bewoners die hoeven niet meer bij elke passant stof te happen.
Voor mijn rolkoffer ook ideaal. Van Ann geleend en voor het eerst mee. Deze ultieme test heeft de koffer goed doorstaan.
De gastvrouw stond al op mij te wachten en ik kreeg de kamer die ik eerder ook al eens had gehad. Een heerlijke kamer. Voor het uitzicht hing de hangmat nog even in de weg. Maar dat losten ze ook snel op. Een half uur later kwam er een Aziatische man in de kamer op de andere hoek. Enige vorm van klassenjustitie is hier ook niet vreemd. Hij moest nl direct betalen en ik niet. Heel grappig, hij kwam direct naar me toe, gaf me een hand en stelde zich voor als Hang, Jing of Wang. Kon het niet goed verstaan. Hij zei nice to meet you en ging vervolgens op de stoel voor z'n kamer zitten. Genoten van m'n uitzicht. Zo rustig. Stukje naar de brug gelopen. Gegeten en op tijd naar bed.
De volgende dag hadden ze helaas geen lipton tea, dus maar water genomen. Ik zei tomorrow lipton tea. Ze knikte bevestigend. Overigens spreekt ze nauwelijks Engels en die jongen staat je helemaal glazig aan te kjken. De vorige avond deed m'n buiten lamp het niet. Bij de tweede lamp ging die wel aan. De beschermkap kon hij er niet op krijgen dus ik zei tomorrow? Opgelucht knikte hij ja. Ben benieuwd of dat nog gebeurt voordat ik weg ga. Had net m'n laptop afgesloten en daar kwam zowaar de jongen met de lampenkap aan. Die zit er weer op.
Rondje Don Det gelopen. Net na de brug links af. Daar is de weg niet verhard. Het loopt ook niet gemakkelijk met al die kuilen. Bij de pont geluncht en de ronde afgemaakt. Toch 9 km gelopen in de hitte. Nog ff een fles whiskey gekocht. Is hier nog goedkoper dan in Luang Prabang.
Bij het eten kwamen twee Duitse vrouwen eten, ze spraken heel goed Engels. Dat was erg gezElly.
En inderdaad de volgende morgen had ze lipton tea. Als ze in Laos ja zeggen doen ze het bijna altijd. Eerst m'n was naar de wasserij gebracht. 90 cent voor een kilo. Een kilo had ik niet eens, maar wilde die joggingbroeken niet zelf wassen. Die korte zijn hier overigens zo droog. Daar ook gelijk een fiets gehuurd. Nou ja fiets....het heeft een stuur, trappers en een zadel. Als je geluk hebt doen de remmen het ook. in dit geval was ik nog geen 10 minuten onderweg of dat zadel zat al los. Dat is geen fietsen. Dus ik weer terug. Die man lachen, want z'n vrouw had gezegd dat dit nieuwe fietsen waren en beter dan de fietsverhuur aan de overkant. Die was 25 cent goedkoper. Het zadel werd deskundig vast gezet en ik op pad naar de kleine waterval. Het pad er naar toe was slecht, af en toe ging ik lopen. De grote weg rijdt fantastisch, een verademing.
Je mocht nu wel over de hangbrug. Maar echt comfortabel was het niet. Het restaurant, met uitzicht op de hangbrug en watervalletje, was ter ziele.
Ging de brug over om naar de bredere waterval te gaan. Het pad was echter heel slecht. Ik liep daar alleen, durfde het risico niet te lopen. Als je uitglijdt en je ligt daar voor ik weet niet hoe lang. Weer teruggelopen. Andere route gefietst, prachtig door de rijstvelden.
Naar een tempel gegaan. Gekeken hoe duur de entree voor de grote waterval was. Door naar het enige strand op de twee eilanden. Het laatste stuk gelopen was niet te fietsen, echt gaten, keien, enz. in de weg. Er was wel een simpel restaurant waar toevallig mijn franse buren aan het eten waren. Verder zag het strand er verlaten uit. Toen ik verder liep zag ik twee franse vrouwen wat in het water poedelen. Dat was het dan ook. M'n fiets teruggebracht en de was opgehaald. Een heerlijke dag.
De volgende op de fiets naar het zuidelijkste punt van het eiland. Verder kun je dus ook echt niet. De Mekong is daar geweldig breed. De eilandjes liggen in een soort Delta. De eilandjes snijden de Mekong eigenlijk doormidden. In het zuiden komen de twee stomen dan weer samen tot 1 rivier. In een simpel restaurant geluncht. Wel een schitterend plekje. Terug een andere route. Dat was vals plat. Natuurlijk stond m'n versnelling op de zwaarste stand. In het versnellingsapparaat was geen enkele beweging te krijgen. Ff doorbijten dus. Toen ik terug was viel er af en toe een bui. Die zijn heftig, maar het is dan ook alweer snel mooi.
Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly