Op m'n scooter naar een dorpje ergens in de rimboe. Hier is de vooruitgang ver te zoeken. Ook in Kep heeft de lucratieve zwaluwnestjeshandel haar in trede gedaan. eerst was er nog maar 1. Maar heb er nu al minstens 6 gezien. Het zijn grote betonnen gebouwen met gaten, lees nestjes. De zwaluwen vliegen uit en 's avonds gaan de luidsprekers aan om ze weer terug te leiden naar de nestjes om dan op slot te gaan. 's Morgens worden ze dan weer vrij gelaten om spullen voor hun nestjes te verzamelen. De nestjes worden voor veel geld aan de Chinezen verkocht.
De gewone man wordt er echter niet beter van.
Even verderop was er een piep klein haventje waar de bevolking zijn/haar inkomen vandaan haalt. Heel gaaf om te zien en er te zijn, omdat er geen toerist te zien is. En het heel puur is.
Zo brak alweer snel m'n laatste scooter dagje aan. Bij het ontbijt wilde ik een buskaart kopen. Toen zei ze m'n man rijdt ook taxi. ik zei dat vind ik te duur. maar voor gasten deed hij het voor $15. Ik zei nee, maar had me binnen een halve minuut bedacht. want een buskaartje kostte ook 5 en dan nog een tuktuk. Dit was wel zo gemakkelijk. Zij heel blij, want elke dollar telt.
Op naar het mangrovenbos. Ik begon vol goede moed. Maar het pad, van zeer dunne boomstammetjes, vertoonde toch wat hiaten. Begin net een beetje beter te lopen met m'n gescheurde enkelbanden, dus wilde geen risico lopen. Ik ging terug. Even verderop was een beter pad, natuurlijk iets minder spectaculair. Maar de mangroven heel goed te zien. Geluncht bij m'n guesthouse, steeds een oase van rust.
Nog even langs de kust om afscheid te nemen. ging voorbij de rotonde met het witte paard. De rotonde volstrekt zinloos op die plaats. Er passeert verkeer, maar daar is ook alles mee gezegd. Vroeger hield de weg na de afslag naar de zoutvelden abrupt op. Was wel nieuwsgierig of ze nu de nieuwe weg door getrokken hadden. Wat heet, was helemaal verbaasd, een heel stuk voorbij Kep hebben ze kunstmatige stranden aangelegd. Er is daar weer een hele economie ontstaan met stoeltjes, stalletjes....enz. Nu nog de klandizie.
Op de terugweg nog mn cola zero opgehaald. Winkeltje ziet er aan de buitenkant niet uit, maar ze hadden wel zero. Zelfs bij de meeste restaurantjes was het antwoord no have. Ingepakt en de volgende dag op naar Kampot. Heerlijk m'n spullen zo de auto in en bij het hotel eruit. Hij vertelde dat hij er ongeveer $9 aan verdiende . Voor mijn gevoel altijd nog meer dan de kamers. $15 per nacht. Daar moeten ze booking nog van betalen, schoonmaken, wassen, airco. Maar mensen waren heel aardig. Hij zei ook dat hij niet groter wilde, want dan moest hij personeel aannemen. Die moest hij dan ook betalen in de slechte regentijd. En als ze het zo konden redden waren ze gelukkig.
Zit op een geweldig plekje. Vlakbij de oude Franse brug. De rivier is niet te zien. Het is afgeschermd met golfplaten Ze zijn bezig om ook hier een kunstmatig strand aan te leggen. Na de Franse brug, ik denk een 100 meter, is de rivier gelukkig te zien. Had ook gelijk een scooter geregeld voor de komende dagen.
M'n restaurantje was er nog. Als één van de weinige lievelingsplekjes. Een heel gezellig plekje en lekker eten.
M'n scooter kwam iets later, eerst getankt. Daarna naar de supermarkt, zover kan ik nog niet lopen. Geluncht en op naar de zoutvelden. Was erg nieuwsgierig of er hier wel zout was. Ben niet heel ver gegaan, maar er lag wel zout. Ik denk dat er over een paar dage hoopjes gemaakt kunnen worden. Het is warm, maar niet te warm.
Nog de ander kant van de rivier opgegaan. en tot mijn stomme verbazing hebben ze daar ook een kunstmatig strand gerealiseerd. Met natuurlijke de nodige kraampjes stoeltjes, enz. ook hier laat de klandizie te wensen over. Zag onderweg dat ze iets buiten Kampot bezig zijn de kermis op te tuigen. Volgende week is het nl. Chinees nieuwjaar. Kreeg daarom al een pak popcorn met kaassmaak mee. Maar lekker was anders.
De ochtend benut om de rimboe in te gaan, in die zin op zoek naar een tempel. En gevonden. Er was alleen niets te beleven. Reed de Lotus sloot eerst voorbij, maar vond het toch uiteindelijk. In het begin was er niets, maar een stuk verder stonden er toch een aantal in bloei. Niet overweldigend maar in bloei. Heerlijk pannenkoeken gegeten. Besloot aan deze kant van de rivier de zoutvelden in te gaan, dat pakte heel goed uit.
Was aangenaam verrast dat er aan het begin hoopjes zout lagen Gisteren was daar nog niets. Was ook niet verder gegaan, omdat ik dat vandaag wilde doen. had alleen geen zout verwacht en heb het daar ook nog nooit gezien. Een slecht weggetje in geslagen om wat dichter bij te kunnen komen.en dat lukte.

Vervolgens reed ik dieper de zoutvelden in. Een schitterend gezicht, zag nog een plek waar ze hoopjes aan het maken waren en het zout naar de schuur brachten. Het is ontzettend zwaar werk, want het zout is nog nat. ik kreeg ook een uitnodiging om het te proberen, maar heb bedankt voor de eer. Een sprookjes, zo stil, alleen de harde wind en het glad strijken van het zout te horen. Geen toerist te zien.
Wilde nog ergens anders heen, maar was van al die moois vol. Sommige dage verdienen twee sterretjes. Dit is er één van.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly