Mijn laatste ochtend in Battambang vereiste toch weer wat extra inspanning. Om half elf had ik nog geen ontbijt. Elke dag bracht ze het al ietsjes later, maar dit werd me wel erg laat. Dan maar na beneden. De goed Engels sprekende vrouw zei gelijk sorry. Er is iets mis gegaan. Dat had ik ook begrepen. Het ontbijt kwam eraan, zei ze. Kon evengoed ook nog koffie drinken. Er was in dit geval dus geen vrouw overboord. Eerst mijn grote rugzak naar beneden gebracht, want 3 dingen vind ik dan wat link met die ongelijke trappen. Dan moet ik nl mijn kleine rugzak voor doen en zie je minder op die trappen. Hoe ze die ongelijke trappen overigens voor elkaar krijgen is een hele kunst. Toen alles naar beneden was zei ze dat ze haar tuktuk mannetje het te druk had om mij naar het buskantoor te brengen. Ik vroeg om de rekening. Ze zei wat heb je vorig jaar voor het ontbijt betaald. O, ik denk $1, 50 zei ze. En dat was het. Verder vergat ze de scooter, maar dat heb ik gezegd. Ze liep nu in haar nachthemd rond, want ja ze gaat toch niet naar buiten. Ze zit bijna aan die kruk en mobiel vastgeplakt. Ik liep naar buiten om een tuktuk te regelen. Meestal kun je je neus niet buiten de hoteldeur steken of er wordt al geroepen. Tuktuk madammmm. Vooral de m wordt lang aangehouden. Nu had ik er één nodig, in geen velden of wegen een tuktuk te bekennen. Opeens kwam de oudere zus naar buiten en was het zo geregeld. Tja Miep kon haar kruk natuurlijk niet verlaten. Die zus bracht ook mijn bagage naar buiten. Enfin ik zat in de tuktuk. ik moest er ook wel erg om lachen. Ze heeft ook nog zo'n keffertje. Die hond loopt de hele dag achter haar aan, want om de haverklap geeft ze hem iets. En krijgt hij niks dan keft ie en ja hoor dan wordt er weer wat op de grond gegooid. Ook de rit naar Siem Reap verliep soepel. De aankomst is altijd weer een show. Maar het is altijd in no time geregeld om weg te komen met een tutktuk. Bij het inchecken in het hotel kwam een jongen pisnijdig naar beneden. Hij had eerst 3 kwartier op water gewacht en nu had hij geen warm water. Ik dacht dat belooft niet veel goeds. Ze zei ik kom er zo aan. Ze pakte mijn rugzak, wel mopperend dat ie zo zwaar was. Maar ja ik wilde hem ook wel zelf dragen. Die jongen bleek een kamer tegenover mij te hebben. Ik naar de wc, wilde mijn handen wassen.....GEEN WATER. Het meisje was nog boven. Ze zei dat het zo zo komen, het was net gerepareerd. Dat klopte. Het is niet zo'n grote kamer. Maar wel centraal. Het ontbijt was al heel vroeg. Tot 9 uur. Heb ff wat water over mijn gezicht gedaan en om 10 voor negen was ik beneden in mijn korte joggingbroek. Het was heel komisch, want er waren er meer die dat deden. Het argument was dat 10 uur te laat was want ze moesten alles klaar zetten voor de lunch. Daarna op mijn gemak gedoucht. Lekker koffie gedronken. Toen ik op pad ging stond er nog niets voor de lunch klaar, maar zou verbaasd geweest zijn als dat wel zo was. Naar de e-bike verhuur. Kreeg nog een $1 extra korting omdat ik hem drie dagen huurde. De batterij werd in elkaar gezet. Moet zeggen dat ik daar geen vertrouwen in had. Lekker bruin brood gehaald. Het eerste sinds bijna 4 weken. En op weg naar het ticketoffice. Dat ligt 3 km buiten de stad. Met ik weet niet hoeveel kassa's. Een enorme parkeerplaats waar je e-bike in het niets valt. En bijna helemaal leeg is. Bij elke loket staat ook nog een prachtig aangeklede dame die vraagt of je 1, 3 of 7 dagen wilt. Staat er overigens met zeer grote letters boven. Dan zegt ze dat je in de camera moet kijken, wat logisch is als ze een foto gaan maken voor je pas. Die overigens van zeer slechte kwaliteit is. Vervolgens weer drie kilometer terug om de weg naar Angkor Wat op te gaan. Ligt nog eens 7 km van de stad. Ik zag al gauw dat de batterij in rap tempo minder werd. Wilde eerst naar Angkor Wat en de kleine ronde doen. Maar dat zou ik niet halen met deze batterij. Maar in omgekeerde richting gegaan. Eerst naar het punt waar ik de batterij om kon ruilen. Besloot gelijk maar van mijn bruine boterham met kaas te genieten. Toen ik af wilde rekenen voor mijn cola (nog steeds hetzelfde devies, one coke a day, keeps the docter away) zei ze dat het vandaag gratis was. Volgens mij vanwege het Chinees Nieuwjaar. De drukte viel me mee. Alleen bij Ta Prohm was het heel druk. Maar vind dat zo'n onoverzichtelijke tempel dat ik daar toch niet van plan was in te gaan. Bovendien is de charme van de tempel er wel af, omdat ze overal vlonders neergelegd hebben. Ta Keo ben ik niet opgegaan, want wilde toch naar Angkor Wat zelf. Bij de Victory Gate was het zelfs helemaal niet druk. Het was wel grappig om het eens van een andere kant te doen. Was bij een tempeltje gaan kijken waar ik nog nooit geweest was. Althans ben er niet in gegaan, bewaarde ik voor woensdag, zag nl wel dat het de moeite waard was. Nog naar 2 kleine leuke tempeltjes vlak achter het olifantenterras. Het was geweldig weer. Langs de Bayon naar Angkor Wat. De originele brug was nog steeds onder constructie. Ik had in Laos een mooi plastic mapje gekocht waar mijn entreekaart precies in kon. Lint eraan en was net zo'n Chinees. Bij elke tempel moet je je kaartje laten zien. Terwijl het bijna onmogelijk is om zonder kaartje Angkor Wat binnen te komen. Maar ja het zorgt wel voor veel werkgelegenheid. De noodbrug die ze aangelegd hebben is vervelend om op te lopen. Het zijn vierkante blokken van plastic. Die dingen veren, het is net alsof je iets teveel op hebt. Angkor lag er weer prachtig bij. Wat vind ik het mooi. Naar het hoofdgebouw gelopen. Die torens blijven indrukwekkend. Ging er niet in omdat ik woensdag toch nog ff afscheid ging nemen. Toen ik Angkor ging verlaten waren er opeens heel veel apen. Eén van de apen pakte zelfs een tas met bananen van niets vermoedende schoolmeisjes af. Nou die waren ze kwijt. Terug naar Siem Reap ging ik de korte route. De weg is helemaal vernieuwd, je kunt nu bijna met je ogen dicht terug rijden. Kuilen zijn er niet meer. De volgende dag ben ik daar ook weer langs gegaan omdat ik al een ticket had. Nadeel van de goede weg is (J.C. heeft toch weer gelijk) dat de grote bussen ook weten dat de weg kuilvrij is. In Siem Reap was het al ontzettend druk. De weg naar Angkor ook. Ik dacht het zou weleens Chinees Nieuwjaarsdag kunnen zijn. Ik had al besloten om de grote ronde te doen. Dat is normaal vrij rustig, dat kwam met deze drukte wel goed uit. Je zag veel auto's met laadbakken vol met gezinnen. Overal tussen de bomen waren hangmatten gespannen waar gezinnen bivakkeerden. Al snel vroeg ik of het nieuwjaarsdag was en dat bleek zo te zijn. Voor de Bayon moet je door de Zuid-Poort. Ik heb nog nooit zo lang in Angkor Wat staan wachten, zo druk. Er kan nl maar 1 tuktuk of auto door de poort. En als je 1 tuktuk met Chinezen ziet, dan weet je dat er veel meer komen. Ze zijn altijd voorzien van lintje met entreekaart. Meestal bestaat de rij uit 8 tot 15 tuktuks. Eerst kwamen de Chinezen met geel lintje, daarna een blauw lintje. Dacht, nu hebben we het wel gehad, maar je hebt nog veel meer kleuren....rood, groen, paars. Enfin ik heb er ruim een kwartier staan wachten tot het voor de motorrijdende Cambodjanen genoeg was. Eén zette zijn motor ervoor en wij er achter aan. Het was wel hilarisch. Wilde naar Neak Pean. Dat is heel mooi om over het pad dwars door het water te lopen. Nou na honderd meter had ik het al gezien, wat een drukte, daar had ik geen zin in. Op weg naar Ta Som, ook daar was het zelfs druk. Daar was het gelukkig wel heel goed te doen. Een goed Engels sprekende Chinese wilde ook nog een foto van mij maken. East Mebon ben ik op gegaan. Erg mooi om te doen. Maar het klapstuk voor het laatst bewaard. Pre Rup ben ik opgegaan. De trappen zijn heel steil. Met de lage zon is dat zo mooi. De batterij weer verwisseld. Ben gelijk het pad ernaast in gegaan en kwam Sras Sang, het Koninklijke meer uit. Het was er erg mooi. Vanaf de plek waar je de batterij verwisseld, is het ongeveer een 3 kwartier terug naar Siem Reap. Het was een hele bijzondere sfeer. De mensen waren allemaal zo vrolijk. Erg leuk. Mijn laatste dag naar Angkor Wat. Het was evengoed druk, maar niet zo druk als de dag ervoor. Eerst afscheid genomen van Angkor. Ben nog even naar de galerij met de afbeeldingen gelopen. Was weer erg mooi. Weer waren er veel apen. Eentje had er zelfs een ijsje van iemand gestolen. Ik ging nu de Bayon op. Ging eerst weer ff bij mijn mevrouw een bruin broodje met kaas eten. Het was heel komisch, ze zette nu zelfs een tafel voor me neer. Er kwam een Chinees gezin mij vergezellen. De jongen sprak redelijk goed Engels. Gelijk vrienden voor het leven. De jongen was 13 jaar. Ze hadden nu vanwege het Nieuwjaar vrij. Zijn ouders waren allebei 40. Ze waren een week in Cambodja en dat was gelijk de vakantie van het hele jaar. Zijn Engelse naam was Justin, zijn Chinese ben ik alweer vergeten. Hij ging elke dag om kwart over 6 op. De school begon om tien voor half 8 tot meestal 6 uur. Hij vertelde dat hij vaak tot 12 's nachts nog aan zijn huiswerk zat. Ze kregen heel veel huiswerk. Dan hebben de scholieren hier toch wel een makkie. Ik ging de Bayon bekijken, uitgezwaaid door mijn Chinese vrienden. De grote stenen beelden van de Bayon blijven indrukwekkend. Het was ontzettend warm. Ging Thommanon en Chau Say Tavoda nog bekijken. Dat vind ik zulke schitterende tempeltjes. Nog ff langs het meer en vond het genoeg. Wilde in Siem Reap nog naar de markt. Wat ik wilde hebben hadden ze niet. Mijn boardingpas kon ik niet uit laten printen want ze waren nog gesloten vanwege het feest. Het was inpakken geblazen. De tijd was voorbij gevlogen. De laatste morgen heb ik mijn e-bike ingeleverd. Mijn bagage mocht ik in een kamertje zetten. Met de lunch nog genoten van een heerlijke rode curry. Met de tuktuk naar het vliegveld. Hoe lang zou dat nog mogen. Je gaat dan voor €4, 30 naar het vliegveld. Het is heerlijk nog ff genieten van het warme weer. Alles ging supersnel. Zowel in Siem Reap, als Singapore vertrok het vliegtuig op tijd. Landde op Schiphol zelfs een half uur eerder. Was alles al gepasseerd. Kees was er nog niet, zo snel ging het. Hij zei ik ben er om 7 uur. Vond het wel wat vroeg als je om kwart voor 7 landt, maar was nu al met bagage door de douane. Om 8 uur was ik al thuis. Het waren weer fantastische weken. Nu is het nog nagenieten.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly