Ging met de bus van Kep naar Kampot. De bus ging om 12 uur, maar moest om half twaalf bij de receptie zijn. Had me ingesteld op 2 uur later, want het was afgelopen vrijdag een puinhoop in Phnom Penh, qua verkeer. Had zoiets wat een flauwekul zo vroeg. Om half twaalf was ik bij de receptie. De eigenaresse keek op de klok en ik kreeg een goedkeurend knikje. Nou dat had ik in ieder geval al in de pocket. Pakte m'n doorloper puzzelboekje. Na ruim 10 minuten zei ze al de bus is cooming. Ongelooflijk, te vroeg helemaal uit PP. Maar vond het heerlijk. Onderweg moesten er ook geen mensen uit. Iedereen reed mee tot het eindpunt. Was al heel vroeg in Kampot. Het tuktuk mannetje vroeg een dollar, ik mee met de tuktuk, al wist ik dat het heel dichtbij was. Ze moeten tenslotte ook wat verdienen. Met die hitte is het toch lekker vervoerd te worden met zware rugzak, een kleine rugzak + plunjezak waar ik dan mijn helm en fleecejak in heb. Hoopte dat mijn kamer klaar was, maar helaas. Was er al iets na twaalf uur en er stond op de reservering dat ik er vanaf 2 uur in kon dus ja niets te klagen. Ze zei gelijk sorry, ik zei ja ik ben te vroeg. Maar wilde geen bus later nemen, anders werd het weer heel laat. Kreeg een stoel aangeboden bij de receptie. Om 12.15 ging ze kloppen bij mijn kamer. Kon dat allemaal zien. Deed een man met handdoek om zijn lijf open. Ze zei heel netjes dat het al twaalf uur was geweest. Enfin om iets na half 1 ging hij eruit. Was inmiddels gestoken en had natuurlijk mijn voorbehoedsmiddelen (lees muggenstift) in mijn grote rugzak. Had me de afgelopen dagen qua guesthouses bijna in Europa gewaand. Alles werkte, heerlijk douches met knop, warm water. Kortom geweldig. Zat in Kampot te wachten, zag ik opeens de eigenaresse op de scooter springen (nou ja stappen). Een minuut of 10 later kwam ze terug met een soort kitspuit. Kon het niet goed zien, maar ja dan heb je nog zo'n ding nodig om het in te doen. Enfin dacht dit voorspelt niet veel goeds...Opeens was de kamer klaar. Had al wel gezien dat het op de begane grond was, heerlijk met een terrasje. For so far klopte Booking. Ik ging naar mijn kamer. Een geweldige kamer. Fantastisch bedden. Probeerde gelijk uit op welke ik ging liggen. Een heel goed kussen. Zelfs een koelkast. Het overtrof al mijn verwachtingen. Toen kwam het douchegedeelte, ging naar toilet en waste mijn handen. En ja hoor, helemaal gelukkig, was toch in Azië. De kraan lekte aan alle kanten. Ff later ontdekte ik dat je ook niet teveel druk moest zetten op de wastafel anders kwam ie naar beneden. Maar alles werkte. Bovendien ben ik er ook achter gekomen dat dat gezeur over stoeltjes in de badkamer waar de bejaarden op kunnen gaan zitten als ze gaan douchen je reinste geldverspilling is. Ze moesten maar ff in Cambodja gaan kijken. Je plaats het toilet gewoon pal onder de doucheknop en je kunt op toilet je behoefte doen, het wordt gelijk schoon gespoeld. Je hoeft alleen maar een beugel te plaatsen om je op te tillen. Aangezien ik daar nog niet op ingesteld ben moet ik alles verwijderen voor ik ga douchen, anders is echt alles zeiknat. Me gauw omgekleed. En naar de supermarkten om al mijn toiletspullen weer voor elkaar te krijgen. Helemaal gelukt. Ook bij Mevrouw een scooter geregeld. Een erg grappig mens, de telefoon zit denk gewoon aan haar oor vastgeplakt. Heerlijk gegeten aan Kampot River.
De volgende dag was de scooter er zo. Was een scooter met hoge instap. Dat vind ik niet zo lekker. Had in Kep een heerlijke scooter waar alles werkte, kilometerteller, snelheidsmeter en benzinemeter. Ook wel handig. Maar ook bij deze scooter werkte alles. Sterker er zat ook een dagteller op. Vond ik erg leuk. Ik op pad naar de zoutvelden van Kampot. Maar helaas geen zout. Dat had ik ook niet verwacht. Heb in Kampot nog nooit zout gezien. Het was wel heel leuk. De scooter beviel heel goed. Is veel stabieler dan eentje met een lage instap. Ging lekker lunchen. Daarna over de oude Franse brug naar de overkant van de rivier. Nog een andere brug over om naar een tempel te gaan. Was aan het fotograferen toen ik een ontzettend donker hemel zag. Besloot het risico niet te lopen en ging terug. Dat was een heel wijs besluit. Was nog niet bij het guesthouse of het viel met bakken uit de hemel. Lekker op mijn terras gezeten. Het was nl niet koud. Het heeft ruim 2 uur geduurd. Daarna ben ik niet meer weggegaan. Daar was het de moeite niet meer voor, omdat het al vroeg donker is. De volgend dag was het nog wat bewolkt, maar het werd steeds mooier. nieuwe poging om aan de ander kant van de Kampot Rivier naar de zoutvelden te gaan. De weg was aanzienlijk beter dan vorig jaar en kon veel verder rijden dan vorig jaar, maar het leverde evengoed geen zout op. Ging ook nog kijken of ik verder de bergen in kon. Maar gelijk aan het begin was het al één grote blubberzooi, daar waagde ik me niet aan en ging terug. Het was trouwens ook lunchtijd. Na weer een verrukkelijk broodje gebakken ei, ging ik op pad om te kijken of de lotus nog/al bloeide. Reed er eerst voorbij omdat ik wilde weten of de weg al beter was, wilde nl nog een stuk verder rijden. Dat antwoord kwam al heel snel. Nee, één grote bende. Zag ook nog 2 meisjes bierblikken rapen, door de slechte weg was een doos met blikjes van de scooter gevallen. Tja als je ook zag hoeveel dozen ze wel niet vervoerden was dat geen wonder. Enfin toen ik terug reed was alles alweer opgeruimd. De lotus stond er werkelijk prachtig bij. Wat zijn ze mooi. Wilde over een klein bruggetje aan de ander kant terug, maar die vlieger ging niet op. Althans denk niet dat ik droog over zou komen, wat een plassen. Ben weer terug gegaan naar de hoofdweg en van de andere kant kon ik toch een heel stuk dichter bij de de mooie lotusbloemen komen. Wilde daarna nog even aan de ander van de rivier naar een tempel. Ging nu over de grote brug. Dat was toch verder dan ik gedacht had. Had ook mijn mondkapje afgedaan. Maar dat beviel niet. Die vrachtwagens rijden hard door de berm. Het is erg droog, daardoor ben je alleen maar aan het zandhappen als zo'n vrachtauto je passeert. Na het tempelbezoek mondkapje maar weer op. Mijn laatste dag in Kampot wilde ik naar de grotten. Had kaas gehaald en crackers, want onderweg is er niets. Ondertussen stond mijn wijn ook al in de koelkast. De koelkast slaat af als je de sleutel uit het vakje haalt dat de elektriciteit activeert. Maar de wijn blijft toch koeler dan in de kamer. Het is echt het platteland op. Fantastisch om te rijden. De weg was slecht en erg stoffig. Had alle tijd en hoefde niet snel. Kwam bij sluisjes en daar stond de grot aangegeven. Ik er heen. Dat was wel de grot die genoemd wordt. Had mijn zaklamp vergeten en vond het wel best. Wist ook opeens waar ik een paar jaar gelden fout gereden was. Ik was nl rechtdoor gereden en je moet terug rijden. Dat deed ik nu en reed naar de andere grot. Die had ik een keer bij toeval ontdekt en wilde er weer een kijkje gaan nemen. Er waren een paar bouwvakkers aan het werk. Geen enkele toerist. Het was er heel vredig en sereen. Een paar buddha beelden voor de tempel. Met de buddhistische vlaggen erbij. Een heel vrolijk geheel. In de grot waren ook beelden, ik vond het schitterend.
Iets verder op was nog een ingang. Die was wat langer, ben daar in gegaan. Er was ook een trappetje omhoog, dat heb k echter niet gedaan. Buiten was een man naar me toegekomen om met handgebaren aan te geven dat hij me wel door de grot wilde leiden. Dat heb ik niet gedaan. Hij sprak geen Engels . Ik was er helemaal alleen, als er iets gebeurd moet je maar zien of het goed afloopt. Was nu al heel tevreden. Op de terugweg erg genoten van het leven op het platteland. Mijn scooter ingeleverd. Ook mijn kamer betaald. Het was vrijdag, bij de rivier lekker patat gegeten en een tapbier genomen. Wel frusterend is, dat je voor een halve liter tapbier $0,50 betaald en voor een zero $1,25. Zo word je wel alcoholist. Maar had de hele week iets gedronken. Prijzen zijn toch voor onze maatstaven vreemd. Voor mijn kamer met koelkast en elke dag 2 flesjes water, enz betaal ik $10 (€8,60) voor een fles wijn $8 en voor een zakje chips $1,75. Voor de wijn en chips was ik bijna net zoveel geld kwijt als voor een overnachting. De busrit van Kampot naar Phnom Penh was $5,50. Heerlijk is dat je gewoon in $ betaald. Je krijgt van alles door elkaar terug. Maar een $ is 4000 riel. Denk je gemakkelijk rekenen. Haha als je $4,25 moet betalen dan geef je $4 en duizend riel, Maar als het 4,20, is moet ik toch steeds ff nadenken. Had de sleutel van het kaartje gehaald. Mijn kamer was al schoongemaakt. Ze kwamen niet meer binnen. Daardoor bleef de koelkast, lees mijn wijn blijft koud, aan. Heerlijk op terras van mijn wijn genoten. Helaas was het ook weer inpakken. Ging met de bus van 9 uur. Ik moest er om kwart voor negen zijn. Heb op mijn kamer thee met crackers en kaas genuttigd. Naar de rivier lopen en ontbijten kostte me teveel tijd. Vond toch al dat ik vroeg op moest. Heb het stukje naar de bushalte met bepakking gelopen. Daar zou ik een paar jaar geleden tegenop zien. Nu ging me dat heel gemakkelijk af. Het was niet zo heel erg warm, tegen de 28 graden. De bus vertrok om 9.20. Ik was om tien voor 3 in PP, dat viel me alles mee. De nieuwe weg was ook weer open, want daar reden we nu over. Wel leuk om dat op googlemaps te volgen. Met de tuktuk naar het guesthouse. Gelijk busticket naar Kampong Cham geregeld. Gauw Korte broek aangedaan. En naar de supermarkt om inkopen te doen. Want in Kampong Cham is er niet iets als een leuke supermarkt waar je kaas en crackers kunt kopen. Als je op pad bent heb je dat wel nodig, omdat er op het platte land niets is. Had niet alles uitgepakt. Ff mijn kleren gewassen want het is in een nacht droog. Kon het zo weer aan. De bus vertrok om 12.45, heerlijk relaxed. Hij ging om 5 voor 1 weg en om tien voor 4 was ik er. Het was heel snel gegaan. Mijn tuktuk mannetje stond er weer. Hij reageerde heel enthousiast. Nu wist hij zelfs mijn naam nog. Helaas had hij geen scooter meer om te verhuren. Moet hier wat anders regelen. Toen degene die hier werkte me zag, vloog ze op en omhelsde me. Het was zo grappig om te zien. het tuktuk mannetje zei ze is gek. De gasten op het terras moesten ook erg lachen. Ze haalde gelijk Jasmine. Die kwam met baby op de arm aangelopen. Ja dat kan gebeuren in een jaar. Ook dat weerzien was heel hartelijk. Helaas kreeg ik een slechte kamer. Had er al een voorgevoel van. Een kamer zonder raam. Maar morgen krijg ik een andere. Ik liet de app zien waarin ik gereserveerd had. Maar alles was gecrasht, vandaar. Tja dat kon ik niet weten. Snap niet dat ze geen back-up hebben als bedrijf. Tja Azië. Was al blij dat ik hier toch een kamer had. Al werkte ook het internet niet. Enfin het zat ff wat tegen. Trok mijn korte broek aan. De cadeautjes gegeven, werkt altijd goed en was ik het kwijt. Ging even zero en water halen. Op het terras heerlijk fried rice gegeten. Op de boulevard was het een drukte van belang. Het was zondag. Veel mensen flaneerden op de boulevard, of waren aan het joggen. Het was fantastisch om de Mekong weer te zien. Met die majestueuze brug, die erover heen gaat. Kortom mijn dip was gauw voorbij. Had inmiddels ook internet. Kon het verslag afmaken. Het is gelukkig wel een heerlijk bed. Morgen zien we wel weer hoe alles verder verloopt qua scooter en kamer. Liefs, ellebel

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly