Mijn laatste dag in Laos was lekker warm. Ging bij een kopieerzaak mijn boardingpas uitprinten. Ik kon München-Amsterdam nog niet inchecken. Waarschijnlijk omdat het nog niet 24 uur van tevoren was. Een broodje gekocht voor op het vliegveld, altijd reserve hebben. Daarna heerlijk fried rice vegetables gegeten. Je krijgt daar in dat restaurant ook echt veel groenten. Heerlijk. Daarna op mijn gemak ingepakt. Had mijn kamer aangehouden. Om kwart voor 5 stond ik met mijn spullen aan de straat. Er was een Belg die woonde in Thailand en die was bij zijn vriend van het hotel op bezoek. Hij was reisleider, ook voor Nederlandse organisaties. Enfin mij taxi chauffeur was er iets voor vijven nog niet. Op zoek naar een taxi, als je later gaat sta je zeker in de enige file van het land. Die had ik binnen een minuut, de één z'n dood is de ander z'n brood zeggen ze. Er was wel wat file maar niet veel. Was op tijd op het vliegveld. Stond vooraan, want bijna niemand had internet inchecken gedaan. Was snel mijn bagage kwijt, maar ze kon me geen boardingpas voor Amsterdam geven. Nou dan regel ik dat wel in Bangkok. Had daar toch 3 uur de tijd. Ik vloog ook echt met Thai Air. Een heel groot vliegtuig, wat wel zo lekker was met de slechte landingsbanen. Er werd een heerlijke maaltijd met een wit wijntje geserveerd. Er was een heel leger steward(essen)s, de vlucht duurde iets meer dan een uur. Echt service dus. In Bangkok ruim tijd om mijn boardingpas voor Amsterdam te regelen. Ik naar Thai, maar omdat ik met Lufthansa naar Amsterdam vloog moest ik daar zijn. Zij zaten een 30 m. verderop. Ik er heen. Maar zij konden mij niet helpen want ik moest bij Thai zijn. Zij hadden het ticket afgegeven. Ik zei zij sturen me naar jullie. Ik weer terug, maar ze waren nog niet bereid tot enige actie, tot ik vroeg: weet u wie er verantwoordelijk is voor het ticket? Ja toen kwamen ze met 3 man sterk in actie. Want ja als er dan iets mis gaat, heeft het voor hen gevolgen. Enfin het heeft niet veel geholpen, in die zin:het bleek dat ik op een wachtlijst stond. Ik zei hoe kan dit nou? Ik heb maandag zelfs nog bevestigd gekregen dat alles confirmed was. Dat klopte, dat stond er ook. Hij zei wel: er is plaats genoeg, u hoeft zich geen zorgen te maken. Ik kan niet in het systeem komen, kan daarom geen boradingpas afgeven. Met deze informatie vloog ik naar München. Ik landde een half uur eerder. Weer genoeg tijd om iets te regelen. Ik naar Lufthansa. Zij snapten er ook niets van. Ik stond inderdaad op een wachtlijst terwijl alles confirmed was. Er was genoeg plaats zei ze. Ik moest mijn bagagelabel geven. Mijn bagage werd al doorgestuurd. Ik kreeg een stanby boardingpas. Ik moest daarmee naar de gate en daar werd het verder geregeld. Dat kon zij niet doen, de gate ging over een half uurtje open. Zij zei wel dat het waarschijnlijk toch een fout van Thai was, maar het niet toe wilden geven. Dat is wel Aziatisch, ze willen geen gezichtsverlies lijden. Bij de gate sprak de vrouw Nederlands , dat was ff gemakkelijker. Ze probeerde nog om er achter te komen waar het fout was gegaan. Maar dat was niet te vinden. Ze zei tegen mij, ik neem u in ieder geval mee. Het maakte me toen ook niet uit waar het fout was als ik maar mee kon. Gaat u maat zitten, bij inchecken geef ik u de boardingpas, mag ik nu nog niet doen. Maar ik zat nog maar net toen zwaaide ze al met de boardingpas:ze zei onzin, ik geef het u al. Boarden ging snel. We zaten in de riemen klaar om te gaan, exact op tijd. Tot de piloot opeens kwam met:we hebben een slecht bericht. Er is heel veel mist in Amsterdam, een vertraging van anderhalf uur. Maar we mochten er niet uit. Er waren groepen scholieren in het vliegtuig, die gingen rond met water, dat deed de crew heel slim. Er was een gezellige sfeer in het vliegtuig. We kregen ook nog een appelbroodje. Twee uur later vertrokken we. In Amsterdam was het nog mistig en koud. Erna stond al te wachten. Was rond 13.00 uur thuis en smulde van een heerlijk broodje hagelslag. Kon terugkijken op een fantastisch tijd in Laos.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly