Het was weer stralend weer en mijn geweldige scooter stond weer trouw op me te wachten. Vanmorgen weer heel weinig water, maar het douchen was weer gelukt. Op mijn balkonnetje koffie gedronken, vindt de koffie hier niet zo erg lekker(zacht uitgedrukt). Benzine getankt, besloot te gokken om wat meer te tanken. Want wilde de grote ronde doen, mits het wegdek het toeliet. Hier was het nl kurkdroog. En zoals onze grootste huisfilosoof JC het steeds zegt:elk voordeel hep zijn nadeel. En andersom. De regen is een nadeel, maar dan hoef je geen mondkapje op. De zon geweldig, maar met mondkapje, anders blijf je zand happen. Ik vind dat niet zo prettig, maar dat nog liever dan dat zand en stof. De tolbrug was nu geen enkel probleem. was al snel bij de afslag waar ik uit zou komen als ik de ronde deed. Nou dat had ik snel gezien dat zou het niet worden, 1 modderbende en was daar vorig jaar hard onderuit gegaan. Op naar de volgende afslag. Dat was ook wel wat modderig maar besloot het te gaan proberen. Moest dan wel dezelfde weg terug omdat een rondje er niet inzat. Het werd steeds slechter. Ik durfde het met deze scooter wel aan. Op een gegeven ogenblik stond ik dus weer voor zo'n blubberzooi en dacht vind ik dit leuk? Conclusie nee, want ik wist wel zeker dat het niet beter zou worden. Draaide dus om en dat gaf een goed gevoel. Iets verderop ben ik van de grote weg afgegaan en dat was te doen. Kwam bij een schitterend restaurantje uit. Ik was er alleen, een tijdje later kwamen er nog 2 toeristen op een scooter. Nou ja alleen, nee van die agressieve honden, maar had mijn dazer mee. Het werkte perfect. Heb ze niet meer in mijn buurt gezien. Een cola zero gedronken, hadden ze tot mijn verbazing. Weer op pad. Een andere afslag genomen, maar werd wederom gehinderd door grote plassen. Maar er kwam wel een kleine trekker voorbij, waarop schitterende mensen zaten. geweldig. Daar met de zelfontspanner een foto met mondkapje genomen. Mocht tenslotte ook niet ontbreken. Ben nog een andere brug gaan zoeken, niet gevonden, maar het was er wel schitterend. Wilde nog ff naar een grot, maar vond het daar een kermistent, heb ik niet gedaan. had ook de sportschool dichtbij en nog gratis ook. De trap naar de eerste etage is nl een training op zich. De treden variëren van ongeveer 25 tot 35 cm. Dat is natuurlijk voor een getraind iemand peanuts. Maar de treden lopen iets, nou ja meer dan iets af. Je hebt dus elke keer het gevoel als je een hoge stap neemt dat je naar achteren valt. Bij de tweede etage is dat probleem weg, want daar variëren de treden tussen de 20 en 30 cm en die zijn wel waterpas. Elke keer is denk ik wat een vermoeiend stap eerste trap. Maar wel een goede evenwichtsoefening. Van Nok ( de eigenaresse van het guesthouse) hoorde ik dat er de volgende dag bootraces zouden zijn. Dit ter afsluiting van het Buddistische jaar. Had al besloten geen scooter meer te huren omdat het overal nog te nat was, van wat ik eventueel nog wilde gaan zien. Had al wel wat boten zien trainen op de rivier. Maar het was echt heel groots. De beste teams uit Zuid-Oost Azië streden om de eer. Ik stond eerst bij de start, daar was geen toerist te zien. Het was heel leuk, daar zag je alle teams op de kant zitten. De jury ging er steeds met een motorboot achteraan, was een komisch gezicht. Ook de coach zat in een motorboot. Het was een hele aparte manier van roeien. Het viel me op dat bijna altijd de boot die in het midden vaarde, won. Heb 1 boot om zien vallen. Later ben ik naar de finish gelopen. Je moest entree betalen. Daar was het heel druk. Je kon met bootjes naar de overkant waar de notabelen zich hadden gevestigd. Maar dat vond ik teveel van het goede. De entree was 20 cent, dus overheen te komen. Daar kreeg je toch een heuse corsage voor opgespeld. Het werd bevestigd met een ouderwetse knopspeld die ze aan het einde omboog. Ook de catering was ruimschoots aanwezig. Iedereen zag er schitterend uit. Overal kon je een soort bloemenmandjes kopen met daarin een kaars. Nok vertelde me dat ze die in de rivier zetten. Liep nog ff terug naar de start vond dat wel erg leuk. Ook jonge monniken waren er als fans aanwezig. Ging terug wilde nog ff op mijn balkonnetje zitten. Maar ik vond het zelfs te heet. Nok had ook een ticket naar Luang Prabang geregeld. Kon gaan inpakken. Voor mijn doen er vroeg uit....wel weer een voordeel. Er was water genoeg. Had Nok en Mika twee sleutelhangers met klompen gegeven. Nou een schot in de roos. Nok straalde van oor tot oor.De tuktuk kwam me ruim op tijd ophalen. Ik vertrok van het zuidelijk busstation naar het noorden!! Snap jij het, ik niet. Bleek een minibus te zijn. Ik zat achterin, er kwam nog een Amerikaanse bij zitten. Heel ruim dus. Met z'n tweeën op 4 plaatsen en er kwam niemand meer bij. De weg was erg slecht. Het was heel gezellig. Er zaten nog 6 Fransen in, maar zacht uitgedrukt, dat waren niet de meest sociale mensen. Dan moest alles weer van het dak, want mevrouw moest iets hebben. Dan weer raampje open. dan weer klagen dat de airco te hoog stond. En bij elke stop moest de chauffeur op zoek naar ze, want net op het moment dat we gingen vertrekken moesten zij nog iets doen. We passeerden een pas van 1800 m. Maar het was vrij nevelig, geen foto gemaakt zie je toch niets van. We kwamen anderhalf uur later aan dan ik gedacht had. Het busstation ligt behoorlijk buiten de stad. De Amerikaanse had geen bevestiging van haar airbnb gekregen. We besloten samen naar mijn guesthouse te gaan, kon ze besluiten om daar eventueel te blijven. De Fransen namen een andere tuktuk. Hij stopte bij een straatje, de tuktuk kon er niet in, want de weg werd door een andere auto geblokkeerd. Ik vroeg of Naomi ff op mijn grote bagage wilde passen, dan ging ik kijken of mijn guesthouse hier inderdaad was. Soms doen ze nl maar wat. Inderdaad was mijn guesthouse er, maar: ik liet mijn reservering zien en hij zei new owner, no room. Ze hadden alleen slaapzalen en die waren vol. Ik terug naar de tuktuk. Mijn rugzak op en samen met Naomi op zoek naar een guesthouse. Ik had nl al gezien dat er veel in dat straatje waren. Na een 30m eerste poging gelukkig gelijk raak. Had nog precies 2 kamers, vond het wel duur, maar er was een festival, dus waarschijnlijk was alles behoorlijk vol. Dit was nieuw guesthouse, stond nog nergens in. Een hele mooie kamer, dacht doe eerst 3 nachten en kijk nog wel verder. Kwam in mijn kamer ff tot rust en dacht het is helemaal niet duur. Net zo duur als die andere en nu nog ontbijt erbij. Er waren 2 flesjes water, niet gewoon in Laos. Er was koffie en thee. Hoe je dat moest maken, tja, geen idee. Gelukkig heb ik altijd mijn dompelaar mee, maar anders had ik het niet geweten. Er was airco, grote tv, fan, ruime badkamer. Ja zelfs een rekje waar je al je douchespullen in kon zetten. Werkelijk een unicum hier. Ging gelijk maar naar die man toe om te zeggen dat ik me bedacht had en 6 nachten wilde blijven, maar eerst moest pinnen. Bij die andere kon ik in dollars betalen, maar moest hier moest ik gelijk 3 nachten in Kip betalen. Was geen probleem, kon later betalen. Gauw mij korte broek aan, kleurde wel niet helmaal bij mijn hemdje. Sandalen aan en wilde alleen ff eten. Dat festival zat me wel geschoten, vaak genoeg meegemaakt. Het is ongeveer een 30 m lopen naar de grote straat en daar was het één en al opwinding. Er is een tempel tegenover de straat, die prachtig versierd was. Had onderweg in de stad al wat versierde boten gezien, dus zei al tegen Naomi waarschijnlijk een festival. Mensen zagen er allemaal prachtig uit, echt op z'n paasbest. Er kwamen overal groepjes met boten vandaan om zich op de stellen. Het leek een soort bloemencorso, maar dan van boten. Elke buurt, bedrijf of school dat iets voorstelde had een boot, zo leek het. Besloot, naarmate ik meer naar het centrum liep, echt heel dichtbij, dat ik dit niet kon missen. Daar zou ik spijt van krijgen. Inmiddels begon het te schemeren en zag dat die boten allemaal kaarsjes hadden die steeds aangestoken werden. Als ze op waren werd het vernieuwd. Het maken van selfies door de lokale bevolking was ook niet van de lucht. Foto's werden er gemaakt. Bij mij begon de adrenaline ook aardig te stijgen. Vroeg hoe laat het begon. Ja half zeven, een ander 7 uur. Zag twee prachtig geklede kinderen staan. Dat was half 6 en het jongetje was nu al aan het gapen. Ondertussen waren ze ook overal muziek aan het maken, het was overal een aangename pokke herrie. Ik liep door naar voren tot ik bij boot nr. 1 was. Liep nog wat verder. Tegenover het paleis, nu museum, van de koning is een heuvel. Daar hadden ze stoelen neergezet voor de notabelen. Omdat er een trap naar boven was ging ik daar zitten. En als het zou beginnen had ik een prachtige plek. Naast mij stond een Laotiaanse die al 30 jaar in Amerika woonde. Ze zei dat het om half acht begon. Ze sprak erg slecht Engels, maar dit kon ze nog zeggen. Om half 8 begonnen wat toespraakjes. Bij de ene werd er steeds geklapt, maar die andere was nauwelijks te verstaan. Nou voor mij natuurlijk al helemaal niet, maar voor de Laotiaan dus ook niet. Hij stond echt ins blue hinein te leuteren. Enfin toen hij uitgesproken was werd er door de andere man gezegd dat het festival geopend was. Die zei die ene zin ook in het Engels. Vlak voor mij werd het festival met een originele dans geopend, stond echt eerste rang. Schitterend. Toen kwam de eerste boot. Het was overweldigend. De mensen zo blij en allemaal met kaarsen aan. Heel erg bijzonder. Ze liepen naar het einde van de straat en die was echt heel lang. Daar was een bocht en dan kwam je bij de Mekong. Daar lieten ze boten met kaarsjes in het water en ook al die andere boeketten en wat maar licht gaf. Ongeveer een 10 meter bij vandaan werd er steeds vuurwerk aangestoken als er een boot voorbij kwam. Heel indrukwekkend. Ook de "vuurspuwers" zoals ik het maar noem. Op een gegeven ogenblijk was ik het zat, was moe. Achteraf had ik na de Mekong moeten lopen. Was vast een schitterend gezicht geweest. Dat hoorde ik de volgende dag van Naomi. Maar was zo moe, dacht dat ze allemaal tegelijk gingen, maar dat kon natuurlijk nooit, daar was geen ruimte voor. Nog ff wat eten gehaald bij de supermarkt. Mijn bed bagage vrij gemaakt. Had het nl zo op mijn bed gegooid met het pakken van mijn korte broek. Zou toch zo weer terug zijn. Bekaf, nog vol adrenaline ging ik slapen. Viel snel in slaap. Een heerlijk bed. De volgende dag eerst gaan ontbijten en daarna ging ik douchen. Naomi was wel naar de Mekong gelopen, maar het was heel ver weg geweest zei ze en was ook te moe geweest om dichterbij te gaan kijken. Nu komt het, na het ontbijt ging ik douchen en mijn haar wassen. Echt niet te geloven: na ff uitvinden dat de warme kraan de andere kant op was, was ik helemaal perplex: Warm water, een standaard voor de doucheknop, een goede straal. Je hoeft niet eerst je toiletpapier of handdoeken te redden, omdat ze anders zeiknat worden. En het warme water raakte ook niet op. Ik leek echt Maxima wel, wat een luxe (tja in Nederland normaal, maar hier en traktatie). Had een rustdag gepland. Ben de straat met veel tempels langs gelopen. Niet erin, want was mijn sarong vergeten en dat vind ik geen pas geven. Helemaal naar het einde van de straat gelopen al met al toch zo'n 4 km. Onderweg langs de Mekong een broodje met gebakken ei gegeten. Had hier weleens beter gegeten. Wat is het toch een schitterende rivier. Bij de supermarkt whiskey gehaald, want het was weer weekend. Een fles van 0,70 voor €2,80. Dus je kunt je hier goedkoop het delirium "zuipen". Dat was de dag na het feest bij de Laotianen goed te merken. Het was overal erg stil. Aan de Mekong een biertje gedronken en gegeten. lekkere rustige dag, al had ik denk ik wel rond de 12 km gelopen. De tweede dag een fiets gehuurd. Weer gezellig ontbeten met Naomi, die ging een scooter huren. Naar mijn leuke supermarkt een eind verderop gefietst. Daar tegenover is een hele grote markt. Dacht dat het een kleintje was. Maar de eigenaar ven het guesthouse zei dat het een hele grote was. Inderdaad, je moest nog iets naar achteren lopen en er zag een gigantisch overdekte markt. Daar over heen gelopen, nou lang niet alles. Ook een hoop troep. Besloot bij mijn andere restaurantje te gaan eten. Daar was het gebakken ei heerlijk. Het uitzicht is niet zo geweldig, maar het eten is er erg lekker. Aan de Mekong gezeten. Het was ontzettend warm en besloot een biertje te gaan drinken met uitzicht op de pont. Er zaten twee leuke Duitse jongens, die waren met z'n vieren, 8 maanden aan het trekken. Maar zij hadden honger en die andere 2 waren nog iets aan het bekijken. Gezellig zitten kletsen. Ze wilden wel een foto maken. 's Avonds toch maar naar hetzelfde restaurantje gefietst. Een jongen vroeg of zijn broer naast me mocht zitten om Engels te leren. Prima. Niet dat het geholpen heeft...hij heeft er denk 20 minuten over gedaan om te vragen hoe ik heette, of ik getrouwd was. Of ik broers en zussen had. Wat voor beroep ik had en hij vertelde zijn eigen naam en dat hij de vijfde in rij was. Jullie begrijpen het was een enerverende conversatie. Voordeel, je wordt er ook niet moe van. Mijn lichtjes op de fiets bevestigt, want alles rijdt zonder licht, maar ik vind dat veel te gevaarlijk. Al rijden ze hier in het centrum niet hard. Vanmorgen weer met Naomi ontbeten. Ze zou eigenlijk vandaag weg gaan, maar morgen was de vlucht naar Bangkok $30 goedkoper. Dus deed ze dat. Dan moest ze nog 4 uur met de bus naar haar huis. Met de fiets eerst langs de Mekong in zuidelijke richting gereden. Besloot de tempel tegenover mijn straat te gaan bekijken, op weg naar de lunch. Het was een verrassend mooi tempel. En bijna geen toerist te zien. Moet zeggen had er ook niet veel van verwacht. Na de lunch ben ik naar de ferry gefietst. Met de ferry naar de overkant, vond dat best duur, een euro, alleen heen. Voor de mensen hier een groot bedrag. Als je aankomt moet je wel naar boven lopen, want fietsen is niet te doen. Behoorlijk steil en geen enkele versnelling. Ik wilde naar een tempel, vorige keer ben ik daar niet heen gegaan. Nu mijn fiets neergezet, bij een andere tempel, waar ook de goede weg ophield. Verder gaan lopen. Een prachtige tempel. Lag er schitterend. Het was er erg rustig. Je moest wel entree betalen. Kennelijk loont het toch de moeite om daar iemand de hele dag neer te zetten. Ik heb nog drie andere toeristen gezien. Het was wederom erg warm. Ik keek op mijn thermometer, het was 40 graden. Nog een stukje buiten het dorp gefietst, maar vond het wel genoeg geweest. De ferry kwam er net aan, kon er gelijk op. De monnik die ik op de heenweg zag, ging nu ook weer terug. Vanavond aan de Mekong gegeten, vlakbij mijn guesthouse, maar kan niet zeggen dat het een geweldig succes was. Daar ga ik niet meer eten. Het was niet vies, maar je kunt veel lekker eten. Morgen naar de waterval. Ik kijk er naar uit.

Geschreven door Gezelly.op.reis.met.elly