Ik draai me om in bed en zie dat Danny al is opgestaan. Danny staat buiten een sigaretje te roken, hij is voor het eerst deze vakantie eerder wakker dan ik. Om 7 uur lopen we beiden naar de douches op de camping. We zijn om kwart over acht de eerste die wegrijden van het terrein. Het is een van de leukste AirBnB’s waar we verbleven hebben.

Vandaag gaan we op weg naar het machtige Grand Teton National Park. We moeten wel omrijden want de Teton pas is twee weken geleden onbegaanbaar geworden. Eerst een aantal landverschuivingen, maar voordat de rommel van de weg was verwijderd is er op een ander punt een stuk weg de afgrond in gestort. Dat laatste is heel wat minder makkelijk te verhelpen, dus rijden we nu om via Alpine en vandaaruit naar het Noorden.

We proberen onderweg de Fall Creek Falls te bekijken maar een grote plas water (bijna een vijver 😉) verhinderd ons om er naar toe te wandelen.
De route via Alpine is verrassend mooi. We rijden eerst langs groene velden die als een golfterrein of biljartlaken aan doen. Compleet anders dan de gele velden van gisteren. Vlak voor Alpine passeren we de grens van Idaho naar Wyoming. Bye Idaho, we hebben van je genoten!
Uiteindelijk slaan we bij Alpine af richting Jackson en deze route volgt de Snake River, deze rivier lijkt de rode draad te worden van onze vakantie. We hebben zijn loop eerder gevolgd op de reis door Idaho.

Bij aankomst in Jackson, de gateway to Grand Teton, halen we eerst boodschapjes voor de lunch; een lekker poké bowl en belegde broodjes. Je kunt wel raden voor wie de bowl is 😉.

We rijden verder door Jackson richting Grand Teton, maar schrikken van de drukte. Wat een hectiek na de rust en ruimte van Idaho. Het stadje bruist van het toerisme, we bewaren dat voor morgen. We gaan op zoek naar een lekker picknick plekje in het park.

We zijn langzaam de besneeuwde toppen van Grand Teton oprijzen aan de horizon. We rijden eerst via de Antilope Flats Road en doen ons best om bij Gros Ventre wat wildlife te spotten. Of het nou bevers, elanden, bizons, of beren zijn, dat maakt ons niet uit. Maar we zien niets, nog geen hertje. Wat we ook niet tegenkomen is een picknick plek.

We vervolgen de weg verder naar Mormon Row, met zijn beroemde schuren uit de jaren 1880. Het is ook hier een drukte van jewelste en we zijn niet echt onder de indruk van de houten schuren. De fotografen tuimelen over elkaar heen om een perfecte foto te maken. De smartphone en selfiesticks draaien overuren en wij stappen snel weer in de auto. We zijn een beetje beteuterd, de hoge verwachtingen van Grand Teton vallen een beetje in het niet na de betoverende natuur van de Sawtooth Mountains.


We gaan uiteindelijk bij Blacktail Ponds Overlook zitten om onze meegebrachte lunch te nuttigen. Het uitzicht is mooi over uitgestrekte weidevelden met daarachter de hoge pieken van de Tetons. Er komen meerdere mensen langs om dieren te spotten, maar net als wij hebben ze geen succes.

Omdat de Outer Park Road niet aan onze verwachtingen heeft voldaan, switchen we naar de Inner Park Road. Er lopen eigenlijk maar twee wegen in Grand Teton min of meer parallel aan elkaar, maar de Outer Park Road is meer voor doorgaand verkeer.

Eerste stop is het Craig Thomas Discovery & Visitor Center. We stuiten bij de ingang op een standbeeld van een eland op ware grootte. Oei, die is toch wel wat groter dan verwacht, die kun je maar beter niet tegen het lijf lopen tijdens een wandeling. Dan is de eland in Almo, maar een kleintje geweest.


De Teton Range is spectaculair, met pieken hoger dan 3.600 meter en een keten van meren waarin de toppen worden weerspiegeld. Het ochtendlicht is hier legendarisch, maar wij zijn gewoon blij dat we het vóór de middag halen.

We rijden vervolgens langs Tagart Lake, ik hoop hier morgen misschien een wandeling te maken, maarwat een drukte, de auto’s staan langs de weg geparkeerd al honderden meters voor de afslag naar de parking.

Door naar het beroemde Jenny Lake, de parkeertaferelen daar zullen niet beter worden. Jenny Lake is de hotspot van dit park. Een brutaal mens heeft de halve wereld en we passeren honderden auto’s die langs de kant van de weg geparkeerd staan en vinden een plekje op het parkeerterrein vlakbij het visitor center 😊.

De mensenmassa staat ons een beetje tegen, maar we willen graag een indruk opdoen van de wandeling die hier van start gaat naar Hidden Falls en Inspiration Point. Je kunt kiezen: of je wandelt om het meer heen, of je neemt de veerpont. Als je de pont neemt, voor $20 retour, sla je een behoorlijk aantal mijl extra lopen over. Morgen willen we aan de overkant de Cascade Canyon Trail, een 'showcase trail' van 14 km gaan lopen.

Onze volgende stop is String Lake, een ondiep meer dat het snelst opwarmt, maar nog steeds fris is. Er zijn veel mensen aan het kajakken en peddleboarden. Een paar bikkels gaan zelfs het water in om te zwemmen. Wij lopen een stukje langs de kant en zitten even van het uitzicht te genieten. Dit meer is meer naar onze smaak dan Janny Lake. Al blijft Sawtooth Lake op dit moment nog steeds hoog op nummer 1. Op de terugweg naar de auto vragen we aan een ranger of het niet korter is om vanaf hier naar Cascade Canyon te lopen en dat blijkt inderdaad zo te zijn. We parkeren hier dus morgen bij de South parking en starten dan daar.

We stoppen bij nog wat uitzichtpunten en het park begint meer en meer aan charme te winnen. De teleurstelling van het begin verdwijnt als we later omhoog rijden naar Signal Mountain. Een weg van 8 kilometer kronkelt 242 meter omhoog naar de top. Iets voor de top beneemt het panoramisch uitzicht onze adem. Het is hier zoveel rustiger en mooier dan bij het drukke Jenny Lake.

Dan is het tijd om richting ons kamer voor de komende twee nachten te rijden. Het is nog een half uur rijden en we blijven om ons heen kijken op zoek naar wild, maar we hebben geen geluk vandaag. We zien niets anders dan een specht en wat eekhoorns. En ik had nog wel zo gerekend op wildlife files in dit park 😉.

Bij aankomst in het Hatchet Resort in Moran, brengen we de bagage naar de kamer. Het is een budgetkamer zonder eigen badkamer. Maar hé, het is vlakbij Grand Teton, redelijk betaalbaar (meer dan de helft goedkoper dan in Jackson). Perfect voor ons de komende twee nachten.

Het bijbehorende restaurant ziet er gezellig uit, maar we zijn niet onder de indruk van het eten. De hamburger van Danny is de minst lekkere die hij ooit heeft gegeten in Amerika en dat zegt wel wat. Morgen toch maar onderweg ergens wat eten voor we terug rijden naar ons hotel.

Op de kamer sluiten we een dag vol prachtige uitzichten af door wat te relaxen en de voeten omhoog te gooien. We gaan vroeg ons nestje in om morgen rond 7 uur op de parking te staan voor de wandeling.

overnachting: Hatchet Resort in Moran
km’s: 220
temperatuur: 14 - 28°C

Geschreven door Ellens.reizen