Als we op de luchthaven OR Tambo aankomen, leggen de stewardessen in de slurf uit waar iedereen heen moet. Is dit je eindbestemming dan geen probleem en de mensen die hun aansluiting hebben gemist zijn overgeboekt. De bagage wordt doorgestuurd en je hoeft alleen maar naar de incheckbalie te lopen waar je hoort op welke vlucht je bent overgeboekt. Nou dat klopt dus niet.

Als we ergens door een hal lopen worden we door een grondstewardess van OR Tambo zelf aangesproken en zij verwijst ons naar de bagagebanden. Op haar aandringen lopen we daar naar toe en wat zien we, onze koffers rollen inderdaad de band op. Gelukkig hebben we oranje koffers dus we zien ze direct. We halen de koffers van de band en lopen door de douane op weg naar de incheckbalie van Air Namibia. En omdat we nu toch aan de andere kant van de douane staan, maakt Danny snel gebruik van de mogelijkheid om te roken.

Na een sigaretje buiten voor de luchthaven, we zijn onverwacht op Zuid Afrikaanse bodem beland, gaan we weer naar binnen. Daar krijgen we nieuwe boardingpassen en leveren we onze bagage in, vervolgens moeten we weer door de douane.
Niet veel later vertrekt het vliegtuig naar Windhoek en dat is toch een beroerd vliegtuig. Ik pas niet met mijn benen tussen de stoelen, ik geef dat aan bij de bemanning en die zegt doodleuk, dan had je maar niet bij Namibian Airways moeten boeken. Ik pissig natuurlijk, ik heb ook niet bij hen geboekt, maar bij British Airways. Het lijkt er op dat ze vanwege de vertraging gewoon een extra rij stoelen in dit vliegtuig hebben gepropt. De mensen naast mij zien ook dat het niet past en ik mag mijn benen bij hen schuin onder de stoel steken.

Na een afschuwelijke vlucht, ik vlieg echt nooit meer met deze maatschappij, komen we aan in Windhoek. Daar bij de bagageband zien we onze koffers tevoorschijn komen en we lopen naar de douane. Achter ons ontstaat er ondertussen gemor als blijkt dat de andere passagiers van onze oorspronkelijke vlucht uit Londen, geen koffers hebben. We blijken de enigen te zijn die zelf onze koffers hebben opgehaald in Joburg en weer hebben ingecheckt.
Door de douane wisselen we onze eerste euro's voor Namibische dollars; voor €400 krijgen we N$ 4.161,90. Terwijl wij naar buiten lopen groeit de rij bij de balie met gemiste voorwerpen.

Buiten worden we opgewacht door iemand van Budget Cars en we lopen naar het kantoortje. Na het invullen van de verhuurpapieren en het overhandigen van de sleutel lopen we naar de auto, een Volkswagen Polo 4-deurs met een ruime kofferbak waar onze bagage makkelijk in past. We zien dat er geen koelbox in zit en die hadden we wel gereserveerd. De jongen bij de auto's geeft aan dat het niet op het papier staat maar gaat een koelbox voor ons halen, een ietwat smoezelig exemplaar. Later als we bij onze eerste overnachtingsadresje aankomen blijkt dat de afgesproken koelbox hier klaar staat voor ons, met de groeten van Lekkerbly, oeps.... en zo heb je er twee 🤭.

Na heel veel vertraging komen we bij ons hotel Vondelhof in Windhoek (2 Pucinni Str.) aan, de zon gaat al onder. De auto kunnen we binnen de ommuurde tuin parkeren en de Nederlandse eigenaresse verwelkomt ons buiten. Als we inchecken zien we dat er nog een Nederlands stel uit Breda is ingecheckt. Wel veel Nederlanders zo op onze eerste dag in Namibië😃. We gaan eerst naar onze kamer en halen de bagage uit de auto. We krijgen een foldertje met adressen en telefoonnummers van restaurants in Windhoek, als we de eigenaresse vragen waar we iets kunnen gaan eten.

Op het terras in de tuin ontmoeten we het andere Nederlands stel, Bas en Carlijn zijn ongeveer van onze leeftijd en blijken ook nog in Princenhage, onze wijk, te wonen bijna op loopafstand van ons huis.

Het is inmiddels tegen 8 uur en we lusten allemaal wel wat, dus besluiten we samen met hen te eten. Na enkele pogingen om een pizza te laten bezorgen, die jammerlijk mislukken, als je geen telefoonnummer hebt bezorgen ze hier klaarblijkelijk niet 🙄 gaan Danny en Bas met de auto erop uit, als echte 'urban hunters'.

Bij terugkomst van de mannen vallen we gevieren aan op de wraps, kipburgers en friet van KFC, geen pizza vanavond. We kletsen na het eten onder het genot van wat drankjes over onze routes, zij gaan naar het Noordelijke deel en wij nemen eerst de route naar het Zuiden van Namibië.

We gaan niet heel laat slapen, zetten de klok weer een uur vooruit want morgen begint de zomertijd in Namibië, het is lente hier!

Geschreven door Ellens.reizen