Vandaag een leuke rijdag met tot slot een boottochtje. We gaan naar één van de Perhentian Islands, lekker even een paar dagen niets anders dan strand, zwemmen en rusten. Tenminste dat denken we...

Na het ontbijt vertrekken we, de oude koffers laten we achter en we hebben ons hebben en houwen overgeladen in de nieuwe kofferset. Danny legt deze in de auto terwijl ik nog wat foto's maak in de tuin en dan zijn we echt weg. Onze Nederlandse vrienden blijven nog een nacht en dan gaan ze ook door naar Perhentian. Ze zitten op hetzelfde eiland alleen in een ander complex.

Het is niet zo ver ongeveer een uurtje rijden en we moeten op tijd daar zijn om met de boot mee te kunnen om half elf. Tijdens het boeken van de overnachtingen heb ik gekozen voor een arrangement; parkeerplaats, boot, hut met zeezicht, vol pension en twee snorkeltrips per dag. Normaal doen we nooit vol pension, maar op het eiland heb je toch niet veel keus en voor 1378 MYR vond ik de prijs best meevallen.

Rond tien uur komen we aan in Besut, we zoeken even naar de parkeerplek die voor ons gereserveerd is. De vriendelijk parkeerwachter daar laat ons zien hoe we bij de jetty kunnen komen en we rollen onze koffers naar de tickethokjes bij de bootjes. Er staan veel mensen, maar omdat er voor ons al een plekje gereserveerd is kunnen we bijna meteen aan boord. We staan op de steiger even te wachten tot we naar het juiste bootje gedirigeerd worden en nemen dan plaats. Alle bagage wordt midden in de open boot gedropt de passagiers zitten er om heen en dan gaan we varen. We zijn het haventje nog niet uit of de motoren gaan vol open. Man, man wat gaat het weer hard. Het water spettert om je oren en je moet je goed vast houden. De bagage begint te schuiven en iedereen probeert alles een beetje op z'n plek te houden. Gelukkig duurt de boottocht maar een half uur tot drie kwartier, afhankelijk van de volgorde dat je afgezet wordt op het eiland.
Bij de eerste stop, moeten twee mensen van boord en omdat er geen steiger is moeten ze met hun spullen omhoog geheven door het water naar de kant lopen. Wij zijn bij de tweede stop al aan de beurt om uit te stappen en hier ligt wel iets wat voor steiger door moet gaan. De koffers hoeven dus niet door het water en komen droog aan de kant. Er staat, zien we als we om ons heen kijken, al iemand van Cocohut te wachten. De jongen verwelkomt ons en we lopen met de koffers door het zand en over een halve stoep achter hem aan. Nou die nieuwe koffers krijgen meteen de vuurdoop.

Bij het 'hotelletje' aangekomen, moeten we ons inschrijven bij een soort van receptie. Het is meer een alles-in-een; restaurant, bar, terras en receptie onder een groot afdak. Geen muren het gebouw is helemaal open. De jongen loopt mee naar ons huisje. We hebben speciaal voor zeezicht gekozen en zijn daar nu heel blij mee, de andere huisjes hebben helemaal geen uitzicht, behalve de achterkanten van de zeezichthuisjes. We weten dat het hier basic is, geen warm water bijvoorbeeld, maar wie heeft dat nodig met deze temperaturen. Eigenlijk valt het huisje ons 200% mee, we zetten onze spullen weg en trekken onze zwemspullen aan.

We lopen zo van onze veranda het strand op en ik kan niet wachten om een duik te nemen. Na onze eerste duik gaan we op twee ligbedden liggen onder de palmbomen en denken, hier houden we het wel uit. Maar nee hoor, na zo'n klein half uur worden we van ons ligbedje gelicht. Wat denken we wel, we hadden vol pension en we moeten dus eten. Nu hadden we niet zo'n honger dus dachten, dat middageten slaan we even over, maar daar denken ze hier anders over. We moeten meelopen en er staat een gedekte tafel met heerlijke gerechtjes klaar. Daar hadden we geen rekening mee gehouden, maar het ziet er zo goed uit dat we het ons laten smaken. Geen buffet hier dus. Na het eten ga ik op ons verandaatje zitten uitbuiken en daar komt de jongen weer. Wat blijkt, hup hup, meekomen, we hadden toch inclusief snorkeltrips geboekt.

We weten niet wat ons overkomt, we moeten er hartelijk om lachen. Denken wij hier lekker even bij te komen van de rondreis, worden we toch even aan het 'werk' gezet. We stappen in een klein motorbootje met een gids en een kapitein en wat andere gasten. We varen zo'n twintig minuutjes en dan is de eerste stop. Er wordt een ijzeren trapje aan de zijkant van de boot gehangen en dan is het verplicht het water in. De andere Aziatische (Chinese?) gasten gaan allemaal met zwemvest het water in. Wat blijkt sommigen kunnen niet eens zwemmen. De gids gaat met ze mee en trekt er twee rond door het water. Er is ook een jong Maleisisch stel, zij geheel gekleed en met hoofddoekje, gaanze samen het water in. Zij voorzichtig en met zwemvest en hij zonder. Danny en ik gaan uiteraard zonder zo'n ding het water in. Danny en ik zwemmen zelf rond en het is hier werkelijk prachtig onder water. Danny duikt naar de bodem een paar keer en de gids heeft in de gaten dat Danny een goede zwemmer is.

Als we weer aan boord zijn raken we in gesprek met het jonge Maleisische stel en ze vertellen dat ze op huwelijksreis zijn. Ze zijn eerder deze week getrouwd en nu een paar daagjes op vakantie. Heel leuk voor ze want ze zijn nog nooit eerder op vakantie geweest. Voor hen is alles heel luxe, waar wij het basic noemen. Kun je zien hoe verwend we eigenlijk zijn in het Westen.

De andere passagiers blijken een gezin te zijn van inderdaad Chinese afkomst en nu zijn de kinderen met ma en oma gaan snorkelen. Ze hebben reuze lol en wij ook om hen die niet kunnen zwemmen en door het water gesleept worden door de gids. We weten werkelijk niet wat we zien 🤣.

We stoppen nog een paar keer op wat andere snorkelplekjes en gaan dan terug. We zijn rond 1 uur vertrokken en tegen 4 uur zijn we terug. De middag is zo goed als om en nu mogen we wel uitrusten op de ligbedjes 😄.

We gaan lekker douchen en verkleden ons na het zwemmen en zonnen om weer te gaan eten. Ook nu staat er een gedekte tafel klaar. We krijgen opnieuw vers gegrilde vis maar ter afwisseling met noedels. Het is weer heerlijk echt genieten. Het valt ons op dat er weinig gasten zijn die zo'n arrangement als ons geboekt hebben. De meesten bestellen los iets van de bbq er komen zelfs gasten van het hiernaast gelegen 'resort'.

Het was een fantastische dag, maar wel aanpoten en nog drie nachten te gaan.

Geschreven door Ellens.reizen