• Pontevedra waar we gisteren arriveerden is een stad van 90.000 inwoners met tal van gezellige pleintjes. We hebben hier eveneens een appartementje gehuurd voor ons vieren in het stadscentrum. Juist vooraleer we Pontevedra binnenlopen haalt Sascha ons in. Het is een jonge Duitse man welke 3 nachten voordien ook samen met ons op een kamer heeft gelegen. Hij heeft nog geen bed voor vanavond ook al heeft hij 14 verschillende telefoontjes naar verschillende hostels gepleegd. Wij stellen voor dat hij bij ons komt overnachten mochten we een extra bed over hebben. Dit blijkt echter niet het geval te zijn. Je merkt echter, hij is een plantrekker, neemt afscheid van ons en gaat verder.
• Ik had tijdens mijn opzoekingswerk vooraf gelezen dat er naast de kust- en centrale route ook een spirituele route zou zijn. Op bijgevoegde foto vindt je deze route in het rood, bestaat uit 3 etappes en loopt door de prachtige streek van O Salnés. Ik was dus reeds overtuigd om deze spirituele route te nemen. Normalerwijze zouden Egon, Peter en Brigitte op de (zwarte) centrale route blijven tot Dries, de alternatieve Belgische uitbater van een hostelletje enkele dagen terug alle gasten trachtte te overtuigen om ook de spirituele te nemen. Na enkele flesjes wijn ‘s avonds 🍷🍷waren mijn vrienden ook overtuigd om met me mee te gaan👍.
• Daar we voor vandaag niets gereserveerd hebben, de etappe vandaag is namelijk voorzien om in het monestaria de Armenteira, een nonnenklooster aan te komen waar je volgens onze info niet zou kunnen reserveren. Gisterenavond hebben we nog wat inkopen gedaan, plan was dat ik deze morgend eieren met ham zou gereed maken. We staan al om 06u gezamenlijk op. Het electrisch fornuis krijgen we echter niet aangeschakeld🙄…Het wordt dus ontbijt zonder eieren😳…
• Iets na zevenen, in de pikkedonker staan we al gepakt en gezakt klaar op straat en vervolgen de Camino eerst nog door de verlichte straten, naargelang we Pontevedra verlaten blijft de verlichting achterwege zodat we onze ogen moeten laten gewennen aan het donker. Op nog enkele pelgrims na zijn we zo vroeg op de ochtend alleen onderweg.
• Na enkele kilometers komen we aan de splitsing waar de “Variante spirituel” linksaf gaat.Ondertussen heeft de ochtendschemering plaats gemaakt voor de opkomende zon. Een prachtige weg doorheen een Eucalyptus bos leidt ons over een eerste bergheuvel heen. Wat zijn we allen blij 😀dat we de spirituele route genomen hebben ( de spirituele benaming heeft namelijk te maken met het feit dat we overmorgen de boot nemen over dezelfde vaarroute als waar volgens de legende de overblijfselen van apostel Jacobus aan land zouden gebracht zijn…). We voelen ons vandaag alle 4 terug goed in ons sas want deze route doen slechts weinige pelgrims aan. De volgende 2 dagen hebben we dus geen last van de horde bedevaarders van gisteren!
• Vervolgens dalen we af richting kust en passeren in Poio voorbij een Benedictijnenklooster. Een beetje verder krijgen we vanuit de verte een prachtig zicht op Combarro, wat een gezellig vissersdorpje blijkt te zijn👍. In Combarro staan wel 60 graanschuren, Horreos genaamd welke heel typisch zijn voor de streek van Gallicië. Deze graanschuurtjes, soms enkele eeuwen oud werden door de plaatselijke bevolking gebruikt om maïs, koren,…in op te slagen en stonden op stenen zuilen zo gebouwd dat het ongedierte (ratten,…) er niet kon in “huis” houden.
• Na een koffie- ( en voor mij coca-cola)stop beginnen we aan een kilometerlange beklimming omhoog met steeds de prachtige inlandse baai van Pontevedra achter ons. Op een bepaald moment passeer ik 3 vrouwen welke langs de kant aan het uitrusten zijn. Ik hoor ze Vlaams🤩 praten en hou even een korte gesprekspauze met hun. Ze hebben een op maat gemaakte Camino reis door één of ander reisbureau laten opstellen met telkens zeer korte wandelingen en zijn uit de streek van Beveren-Waas. Ze genieten er blijkbaar van. Een beetje verder bergopwaarts ontmoeten we elkaar terug en wordt er een gezamenlijke foto gemaakt. Wat mij betreft heeft het weinig met een echte pelgrimage te doen zoals ik in mijn vorig verhaal ook al verteld heb, maar dat hang ik hun natuurlijk niet aan hun oren😉.
• Rond 13u40 bereiken we al het cisterciënzerklooster van Armenteira. Dit klooster moet gezegd heeft een indrukwekkende Romaanse kerk en bij het betreden van de kloostergangen heerst er een grote stilte😇. Wij willen echter weten of we hier “slapens” kunnen vinden🤔. De nonnen blijken echter in de namiddag aan het bidden te zijn en we moeten blijkbaar wachten tot 16u30 tot ze “beschikbaar” zijn. Er zit ons niets anders op dan juist buiten het klooster op een druk bezet terras onze dorst🍺 te gaan nuttigen😜.
• Om 16u30 gaat de deur van het kloosterwinkeltje open, worden we binnengelaten en aangesproken door een dame vanuit het dorp welke het winkeltje bemant ( een non krijgen we niet te zien🫣), Ze spreekt alleen maar spaans, spreekt en verstaat geen yota engels, maar het komt erop neer dat het klooster “volgeboekt” is. Normalerwijze werken kloosters op de Camino nooit met reserveringen, hier dus blijkbaar wel en dan nog wel met reisbureaus welke eigenlijk niets met het pelgrimsleven te maken hebben en enkel uit zijn op eigen geldgewin! Blijkbaar die nonnen dus ook!!! De katholieke kerk wil al maar niet leren van zijn fouten die zich blijven opstapelen, al maar gezwegen van de schandalige kindermisbruiken welke de laatste jaren naar boven gekomen zijn door hun toedoen…
• Eind goed, al goed en op de Camino wordt alles steeds opgelost👍. We treffen een vrouw die wel Engels kan, voor ons een hotelletje in de regio regelt waarbij de eigenaar van het hotel ons persoonlijk aan het klooster komt afhalen en morgenvroeg terug aan het klooster zal afzetten om onze Camino verder te zetten👌.
• In zijn totaliteit was het een een prachtige wandeldag welke in mijn herinnering zal blijven hangen👌
• We hebben vandaag 20,9 km gewandeld, goed voor 36.263 stappen en 580 hoogtemeters (!).

Geschreven door Michel.op.reis