• Het gezelschap bij Dries waren een Australisch koppel, 2 Slovaakse jonge mensen, een Hollandse Wilhelmina, een Tsjechische moeder met haar zoon, Peter de Oostenrijker, 4 Duitsers en een Belg ( mezelve)😀.
• Het was de eerste keer ook dat we in een hostel konden avondeten en ontbijten ( daarvoor altijd extern moeten gaan eten). En dit alles voor 30€ per persoon. Dries zal er niet rijk van worden maar het zal hem “worst wezen”.
• Gisterenavond hebben we met ons vieren nog verschillende flessen wijn “koud gemaakt” 🍷zodat er van een blog schrijven niet veel in huis gekomen is🙃.
• Dries heeft iedereen de opdracht gegeven gisterenavond dat niemand vóór 7 uur mag opstaan en dat hij iedereen zal wekken. Zogezegd, zo gedaan en stipt om 7u deze ochtend klinkt plotsklaps muziek😇. We worden alle gewekt met een “Ave Maria” op de achtergrond. Speciaal en vooral “alternatief” om zo wakker te worden. Tevens heeft hij buiten in het donker op de grote ronde tafel kaarslichten geplaatst en de tafel gedekt voor het ontbijt. Als je zo met zijn allen in het donker ,ook al is het kil, gezamenlijk het ontbijt kunt nuttigen, ik kan je verzekeren dat dit een samenhorigheidsgevoel geeft, niet te omschrijven dat ik in jaren niet gevoeld heb.
• Dries, uit Ieper afkomstig, voordien gewerkt in de Muze (Antwerpse jazz café) neemt werkelijk het leven zoals het komt. Binnenkort als de grootste drukte op de Camino voorbij is gaat hij de Camino van Granada naar Compostela , 1.400 km!! stappen te samen met Otto met een tentje. Dries zal vanaf nu voor altijd in mijn achterhoofd gespijkerd blijven als de “alternatieve” maar ook de man die “Carpe Diem”🌹ook in werkelijkheid uitvoert terwijl velen onder ons er wel over praten maar het helemaal niet uitvoeren !
• De Camino gaat ook hier in Galicië bergop- en bergafwaarts met steeds weer prachtige vergezichten op de omliggende heuvels en in de verte de iets hoger gelegen bergen👍.
• Wat ik nog niet vermeld had maar daadwerkelijk wel het geval is zijn onze voeten. Na zovele kilometers wandelen worden deze uiterst flexibel en plooien als het ware met alle oneffenheden op de veelal rotsachtige wandelwegen mee. Omzwikking van een voet bijvoorbeeld zal niet vlug meer gebeuren na 6 dagen stappen, wel na 1 of 2 dagen en vooral bij niet getrainde voeten zal er dan sneller iets mee gebeuren door de overbelasting welke ze voordien niet gewoon waren.
• Het respect voor de pelgrims is in Spanje ook merkbaar veel hoger dan voordien in Portugal. In Portugal hoorde je de voorbijgangers zelden of nooit “Buen Caminho” zeggen. Hier in Spanje bijna iedereen die je tegenkomt. Als we bijna aan ons eindpunt van vandaag aankomen in Redondela stoppen we nog aan een terrasje om een goei stevige pint 🍺 te drinken. Op een bepaldvmoment, ik zit juist aan een smalle doorgang in het café, passeert er een oudere spaanse man welke mij begroet met “Buen Camino” . Ik antwoord hem met “Gracias”. “Nada” zegt hij terwijl hij mij een schouderklopje geeft, met andere woorden “ ik hoefde hem niet te bedanken” . Hij was dankbaae en had respect dat ik de Camino aan het bewandelen was. Voor zulke dingen ben ik zeer gevoelig en zonder dat hij of anderen het zien pink ik een traantje weg🥲.
• Na het terrasje moeten we nog 3 km verder naar een appartementje dat we gisteren geboekt hadden. Vooraf boeken is nu nodig daar in Redondela de kustroute en centrale route samen komen en vele lokale Spanjaarden enkel de laatste 100 km van de Camino afstappen!
• Er kwamen vandaag 27,1 km bij, goed voor 43.936 stappen en 360 hoogtemeters. Ondertussen heb ik opgeteld na 7 dagen een dikke 150 km gewandeld.

Geschreven door Michel.op.reis