• Gisterenavond op aanbeveling van de hostel eigenaar/verantwoordelijke een visrestaurantje 2 straten verder bezocht en daar genietend op het terras van een ondergaand avondzonnetje☀️. En of het een aanrader was! Het voorgerecht bestond uit een aantal vissticks van waarschijnlijk een lokale vissoort. Als hoofdschotel kreeg ik gegrilde makreel ( achteraf zag ik dat alle visrestaurantjes in de buurt de vis op houtskool grilden meestal op de stoep van hun restaurantje) met rijst en groentjes. De jonge ober ( volgens mij van braziliaanse afkomst) ontdeed ter plaatse aan mijn tafel de makreel netjes van de vele graten, van special service gesproken! En ook al ben ik geen echte viseter moet ik toegeven, het was voor duimen en vingers af te likken👌. Dit alles te samen met 4 biertjes(!)voor een luttele 27€ waarbij ik dit bedrag maar al te graag afrondde naar 30€ zoals de aandachtige lezer(es) wel zal begrijpen.
• Het Fishtail Seahouse hostelletje was zeer netjes, in de kleine slaapkamer stonden 3 stapelbedden met elk een gordijntje zodat een beetje privacy gegarandeerd werd🙄. Al bij al heb ik niet slecht geslapen. Alleen deze ochtend al vroeg wakker, wou ik tegen 6u30 zeker van start gaan aangezien vandaag een wandeltrip voorzien is van > 30 km. Om dan muisstil uit zo’n slaapkamer te geraken zonder de 5 anderen te wekken moet je heksentoeren uithalen😇. Van ééntje ben ik zeker dat ik ‘m niet gewekt heb, die was nog volop op zijn trompet 🎺 aan het spelen ( snurken 💤) 😅 toen ik zachtjes de deur achter mij sloot…
• Al bij al stond ik om klokslag half 7 buiten op de stoep👍. Nu nog ontbijten🤔. Bij een bakker om de hoek welke reeds geopend is, wip ik binnen. Ik bestel er 2 croissants maar koffie hebben ze niet. Tegen wil en dank neem ik een blikje cola mee zodat ik toch iets te drinken heb. Niet echt de goeie combinatie voor een ontbijt, maar als pelgrim klaag je niet.
• Croissant & Coka worden al wandelend verorberd, ook niet echt een voorbeeld hoe het moet maar “so what”. De eerste kilometers ontdek ik de haven van Porto bij een opkomende ochtendzon. Hierna arriveer ik aan de kust, eerst een brede wandelboulevard, een autostrade breed waarna ik kilometers lang over houten vlonders wandel ( waarschijnlijk om de duinen te beschermen) 👌👌👍. Ik krijg op een bepaald moment werkelijk de tranen in mijn ogen van de schoonheid der natuur en hoe de zee bulkt tegen de rotsen. Op een paneel lees ik dat er hier in de middeleeuwen regelmatig scheepsrampen afspeelden waar ik eerlijk gezegd niet van verschiet.
• Na vele kilometers ( ik schat zeker 15km) van houten vlonders wordt ik even gedwongen om over het strand te wandelen tot Villa de Conde, de eerst volgende grote start. Wat geweldig toch, een stuk van de Camino over het strand👌👌👌 ( ook al is het afwijkend van de echte wandelweg). Even later wordt ik echter een schurend gevoel gewaar aan mijn rechtervoet. Niet pluis maar toch blijf ik er nog een kwartiertje met verder stappen. Gelukkig is af en toe mijn verstand sneller dan mijn gevoel… Ik stop bij een eerstvolgende zitbank en ontdoe me van mijn rechtse wandelschoen. Een resem zandkorrels schuiven eruit waarmee menig kind een klein zandkasteel zou kunnen bouwen🤩. Mijn kousen ontdoe ik eveneens van het nodige zand. Juist op tijd als je het mij vraagt want dit had ontegensprekelijk voor de nodige blaren gezorgd als ik niet had ingegrepen…
• De overmoed van deze ochtend neemt stilaan andere vormen aan. Het stappen wordt moeilijker en moeilijker🙃. Ik heb al vele kilometers afgemaald ( slechts 1 korte stop voor een “café américano) en dat laat zich voelen. Rond het middaguur, inmiddels heb ik al 22 km achter de kiezen, vind ik een terrasje in Villa de Conde. Je kan er voor 9€ een dagmenu (3 gangen !) eten. Daarvoor heb ik geen tijd. In de plaats daarvan bestel ik iets voor 6€ waarvan ik de naam al vergeten ben. De ober attendeert me dat dit eigenlijk maar een “starter”is maar “so what”. Een beetje later serveert men mij een grote schotel met frietjes en gepaneerde vis😀. Te samen met 2 coca-cola’s ( jawel voldoende suikers zijn nodig op zulke momenten😉) heb ik echt genoten van de lunch en rustpauze👌.
• Ik had jullie nog niet echt geïnformeerd over de Camino Portugues. In wezen vertrekt deze vanuit Lissabon naar Compostela, een tocht van > 600 km. De meeste pelgrims vertrekken echter vanuit Porto, zoals ook deze schrijver. Vanuit Porto kan je verder kiezen tussen de kustroute en de centrale route welke grotendeels door het binnenland loopt. Ik wens de centrale route te lopen ( op zijn Hollands gezegd, wij “wandelen” maar de Hollanders noemen dat “lopen”, ik ben nieuwsgierig wat zij dan tegen “lopen” zeggen🤔😜).
• Daar de centrale route bij aanvang zeer ééntonig blijkt te zijn vanuit Porto met vele kilometers langs de industriezones heb ik sinds gisteren een klein “ommetje” gemaakt via de kust. Deze namiddag neem ik vanuit Villa de Conde de verbindingsweg naar de centrale route terug. Hoe mooi het langs de kust deze ochtend was, hoe ééntonig het deze namiddag is. Heel de weg gaat over wegen tussen de dorpen, dus geen wandelwegen… eerst kasseien waarvan de ene nog ongelijker ligt dan de andere, daarna langs dikwijls smalle asfaltwegen waarover de plaatselijke bevolking komt aangereden “als zot “ en bijna je broek onder je lijf onderuit rijdt😨.
• Op een bepaald moment, ik had het nog niet vermeld maar vandaag terug een wolkenloze blauwe hemel, was ook mijn drinkbus leeg. Geen enkel terrasje in de wijde omgeving kom ik tegen. Bij de Camino Frances had je in de dorpen meestal uit één of andere kraan wel water beschikbaar, hier dus niets in het binnenland…Op een bepaald moment ben ik zover dat ik bijna ergens aan één of ander huis wil aanbellen voor wat “aqua”… Maar zoals 3 jaar geleden reeds gemeld, op de Camino wordt alles opgelost👌. Een klein dorpswinkeltje verschijnt plotsklaps op mijn weg en ook al zie ik in de frigo de “bierflesjes” blinken, een koele fles water van 1,5 liter wordt mijn bezit😀. Nog nooit in mijn leven heeft een fles water zo goed gesmaakt, de overschot gaat in mijn drinkbus😀.
• 4 km voor mijn eindbestemming ( vandaag relatief weinig pelgrims onderweg gezien) ontmoet ik ook weer plotsklaps een wandelaar en het blijkt een Vlaming te zijn 👍, Wim genaamd uit Antwerpen. Samen wandelen we tot Rates mijn eindbestemming voor vandaag, Wim wil nog 10 km verder. Ieder zijn Camino😀👍.
• Juist voor ik in Rates mijn eindbestemming arriveer, betreed ik er de plaatselijke kerk. Er zitten om 16u15 zowat een 10 tal mensen in de kerk, een aantal dat je bij ons nog zelden ziet in een reguliere zondagsmis 😱.
• Om 16u30 arriveer ik uitgeput in de Pelgrimsherberg van Rates. Ik ben er nr 37 die arriveert en er is nog plaats👍.
• Totaal vandaag al mijn wandelgrenzen verlegd: 36,9 km, goed voor 56.484 voetstappen, mijn persoonlijk record in 1 dag🤩.
• Quote: The goal is to die with memories, not dreams

Geschreven door Michel.op.reis