• Onze “Albergue El Puntido” in Hontanas afgelopen nacht is een typische pelgrims herberg. Onze 3-persoons slaapkamer is een gezellig zolderkamertje met een piepklein buitenraam. In de eveneens kleine bar waar we voor het avondeten nog een 🍺aan het drinken zijn komt plotsklaps een slanke vrij grote, jonge vrouw naar ons toegestapt en vraagt in het mooi vlaams of wij haar geen 20€ kunnen geven en zij dan dit bedrag overschrijft via haar GSM naar één van ons. Esther blijkt haar naam te zijn uit het Gentse en is op haar ééntje de Camino aan het wandelen terwijl haar vriend met de fiets vanuit België naar Spanje aan het rijden is. Ze zien mekaar binnen enkele weken terug bij zijn ouders In Pamplona. Het avondeten nuttigen we in onze herberg ( 3 gangen menu voor 13€/persoon). We willen er na het eten te samen met enkele andere pelgrims nog een “zangpartijtje” opzetten maar dat is buiten de waard gerekend die teken komt doen dat ze de zaak gaan sluiten. Op het buitenterras in de pikdonkere is de Ierse pelgrim Kris even zijn kamer ingedoken en komt terug met een Ukelele( = zeer kleine gitaar). Hij speelt er nog voor een klein overgebleven gezelschap enkele luisterliedjes waar we stil van worden...vooraleer we in ons 2-meter bakje🛏 kruipen.
• Vandaag worden we rond zevenen gewekt door de regen die met volle geweld op de dakpannen van ons zolderkamertje gutst. Dit wordt een “poncho dag”.
• Na ontbeten te hebben verlaten we gepakt en gezakt In poncho-Stijl de herberg. Het is ondertussen nog steeds aan het regenen...De stoffige ondergrond van gisteren heeft zich omgetoverd in een slijkerige bedoening waarbij het water in beekjes over de Camino stroomt en op sommige plaatsen kleine meertjes vormt waar we telkens een doorwaadbare plaats dienen te vinden. Onze wandelschoenen moeten op de rotsachtige bodem permanent naar de goeie grip zoeken om niet uit te schuiven...Na 8 km een eerste ✋ stop in een herberg om voor die lezers die het vergeten zouden zijn of zij die nog maar pas ingeblogd hebben, ne goeie coca-cola te drinken en zo de suikers op evenwicht te houden😉.
• We verlaten de herberg zonder poncho die we nog geen 10 minuten later alweer terug moeten aan trekken. Dit ritueel herhaalt zich tijdens de wandeling nog een aantal keren.
• Zo een poncho aan trekken tijdens het wandelen is al bijna zo erg als een tent ⛺️ opzetten😨. Zie hier de gebruiksaanwijzing: Mijn 🤠 cowboy hoed afzetten, rugzak op de grond plaatsen, poncho uit rugzak halen, rugzak terug aanhangen, poncho over u trekken en over de rugzak, armen in de mouwen van de poncho steken en cowboy hoed terug op je hoofd plaatsen. De slimme lezer zal wel begrijpen dat de poncho uit trekken de gebruiksaanwijzing in omgekeerde zin is 🤪.
• We krijgen nog één zware beklimming te verwerken waarbij terug punten te sprokkelen zijn voor de bergtrui. Vooral de afdaling is vrij spectaculair. Bij aanvang is de wandelweg nog in beton maar naar onderen toe is het één slijkerige massa en hebben we het gevoel dat we meer aan het schaatsen zijn dan aan het wandelen.
• Om 13u45 bereiken we onze bestemming van vandaag Itero de la Vega en wat dacht u dat er dan juist stopt 🤔? Yep,het regenen...
• Mijn gedachten gaan deze namiddag naar vriend Marcel welke zijn uitvaartplechtigheid deze namiddag plaats vindt. Marcel, hou voor ons allen een oogje in het zeil van daarboven. Eénieder van ons heeft immers regelmatig een beschermengel nodig zoals jij.
• We hebben 21 km gestapt vandaag, 29754 stappen en 939 calorieën verbruikt. In totaal staan er een goeie 360 wandelkilometers op onze teller na 14 wandeldagen. Dit is ongeveer zover als van Laakdal naar Parijs of van Laakdal naar Frankfurt🤜🏾.
• Quote: Happiness is not a destination but a way of live

Geschreven door Michel.op.reis