• La Laguna is een bergdorpje zoals er hier tientallen her en der verspreid liggen tegen de bergheuvels, een aantal kleine boerderijtjes, een klein kerkje en een herberg en that’s it. Onze Albergue is er ééntje met een aantal grotere en kleinere slaapzalen. Wij bekomen een kamer met 2 stapelbedden en één enkel bed. Ze duwen een Nederlander bij op onze kamer van onze leeftijd. Peter is zijn naam en is afkomstig uit de omgeving van Eindhoven. Hij is zoals de Hollanders dat zelf zo goed kunnen zeggen “een aardige vent”. Hij is een maratonloper en wandelt de Camino af in een dagelijks ritme tussen de 30 en 50km!! Daar kunnen wij Belgen nog een puntje aan zuigen...
• De pelgrims maaltijd opgediend in een apart zaaltje mag er ook zijn. We zitten met zijn vieren aan tafel inclusief onze Nederlandse vriend. Peter drinkt al 10 jaar geen alcohol meer. Da’s goed voor ons😀 en kunnen wij Belgen zijn halve fles wijn mée opdrinken( je krijgt immers een halve fles wijn/man bij een pelgrimsmenu).
• Na het avondeten laat ik Leonard Cohen, Tom Dooley en the Pogues (dirty old town) nog eens de revue passeren tot groot jolijt van de andere aanwezige peregrinos die allemaal stuk voor stuk de refreintjes mee zingen👌.
• Deze ochtend was het echter andere koek😨. Na het eten en het “optreden” waren we nog even het naastliggend cafeetje ingedoken om nog een afsluiter te drinken, een “Brandy”, allez het werden er eigenlijk twee🥃. Moet je weten dat ze hier in Spanje helemaal niet karig zijn met het inschenken van dat “goedje”. Een glas wordt hier minimaal tot de helft gevuld! Gevolg: Ik en Jan wisten deze morgend nie goed meer hoe we naar onze kamer geraakt waren. Ik was bovendien ook nog achterstevoren in’t bed gekropen🙃. Bijkomend gevolg: de ene kon vanochtend zijne handdoek niet meer vinden , de andere zijne GSM,...maar op de Camino komt altijd alles terug op zijn pootjes terecht. En Peter, die was er ook nog en bleef er “aardig” bij😉.
• Klokslag 08u verlaten we de zaak en moeten we nog een 200-tal meter hoger klimmen tot in O Cebreiro. Het is deze ochtend slechts een schrale 6 graden en de heuvels hangen volledig in de mist gewikkeld en dit zal zo tot de middag duren, spijtig voor de foto’s en de beslist mooie vergezichten die aan ons oog onttrokken worden.
• Aan de foto’s had de aandachtige lezer(es) de laatste dagen ook al meer en meer het groener wordende landschap gemerkt. Dit klopt helemaal👌, we zijn in het groene Spanje gearriveerd en betreden vandaag de provincie Galicië.
• We hadden blijkbaar ook onze wandeling voor vandaag onvoldoende bestudeerd. We dachten namelijk dat na O Cebreiro de Camino langzaam zou afdalen naar onze eindbestemming van vandaag Triacastela. Niets is minder waar, 15 lange, moeizame kilometers volgen nog waarbij de Camino telkens op en af honderd à twee honderd meters lang stijgt en daalt. Ik heb vandaag ( in de voormiddag) lome benen en vraag op bepaald moment aan Jan of hij die ook heeft. “Nee” zegt de Jan, “ne lome kop, ik zou kunnen slaapwandelen”. In de volgende herberg waar we even halt houden voor een stop legt hij effectief zijne kop op tafel en valt in slaap voor een tiental minuutjes. Zelfs de sterkste eikenboom krijgt men klein...
• Terwijl gisteren de Camino bezaaid lag met paardenuitwerpselen is dit vandaag het geval met koeienvlaaien, vooral in de dorpjes zelf waar de kleine (keuter)boertjes wonen en ze dagdagelijks hun ( enkele)koeien binnen en buiten laten door de dorpsstraat ( lees Camino) heen. Maar so what: “stront is stront” vooral als je er per ongeluk inloopt🙄...l
• De laatste 7 kilometers gaat het volop bergaf, echter niet zo drastisch als de afdaling na Cruz de Ferro, met mooie vergezichten ( mist was in de namiddag verdwenen). We arriveren rond 15u30 in Triacastela.
• We hebben vandaag 26,2 km gewandeld en 36.421 stappen.
• Quote: Treed wat op je weg komt niet tegemoet met angst, maar met hoop.

Geschreven door Michel.op.reis