• Het grote moment komt met rasse schreden naderbij en het aftellen kan beginnen. Over enkele dagen (01/09)vertrek ik samen met Johan Appels en Jan Catry vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port ( Franse Pyreneëen ) naar Compostela voor ons groot pelgrimsavontuur, voor alle 3 de grootste uitdaging tot nog toe in ons leven😲. Een afstand van 800 km zal overbrugd moeten worden😱. Ter vergelijking: dit is de afstand van Laakdal naar München welke we dienen af te haspelen...
• Elk van ons heeft zich voorbereid en klaargestoomd op zijn eigen wijze. Johan heeft een Oostenrijkse “bergstage” achter de rug. Jan wandelt 7/7 meer dan 20 kilometers gemiddeld per dag en dit reeds van bij aanvang 2020, is de “senior” van ons groepje en is zonder enige twijfel de best geprepareerde 🚶🏻‍♂️. Zelf heb ik sinds aanvang dit jaar 2.165 km achter de kiezen. Dank daarbij aan éénieder die regelmatig met me meegewandeld heeft👍 en grootste merci aan viervoeter Bessie welke zonder horten of stoten me tijdens tal van trainings wandelingen vergezeld heeft👌.
• Een ander “hekel punt” voor elke wandelpelgrim :“Wat neem ik allemaal mee in mijn rugzak?” Het is namelijk een hemelsgroot verschil of je 800 km lang een rugzak van 16 kg dient mee te zeulen of slechts ééntje van 8kg. Het punt is dus niet van “Welke spullen neem ik mee op reis?” maar vooral Wat laat ik thuis? Mijn target was Max een gewicht van 10kg op mijn rug mee te zeulen🥵 en de weegschaal weegt 9,5 kg aan, prima dus👌. Op één van de foto’s in bijlage vindt je mijn “hebben en houwen” voor de volgende 5 weken. Met 3 stuks ondergoed, 3 t-shirts, 2 hemden met korte mouwen,,4 paar kousen, 1 korte,1 lange en 1 afritsbare broek, een windstopper en 1 fleece begrijpt een goeie lezer dat er niet alleen gewandeld zal moeten worden tijdens onze pelgrimstocht maar ook een aantal huiselijke taken dienen uitgevoerd zoals “onze was doen”.Ter info: onze reserve veters zullen ook dienst doen als waskoord😉.
• Deze maand nog +/- 300 km gewandeld als laatste voorbereiding. Voornaamste wandelingen: Scherpenheuvel, domein Bouvy, Kalmthoutse heide, Hoge Venen en toertjes in en rondom Gerhagen.
• Anekdote van de maand: Op één van mijn 🥾🥾als ik vanuit Gerhagen huiswaarts keer sla ik een voetpad achter stoeterij Meersman in. Mijn wandeling (te samen met Bessie) wordt echter belemmerd door een “hebberige boer” die de servitude-voetpad ingepalmd heeft en deze volledig dicht geplant heeft met maïs. Al zoekend en worstelend baan ik mij een weg doorheen de maïs. Als we uiteindelijk het eind van het maïsveld bereiken ontwar ik 2 jonge dames onder een parasol. Zij, enigzins verschoten van een “ouwe rakker” die daar plotsklaps met zijne rugzak en hond uit de maïs opduikt...Bessie vliegt als een weerlicht naar de dames toe en de ouwe rakker erachteraan. Ik word er samen met Bessie verwelkomd met een zelden geziene gastvrijheid🤝. Bessie krijgt dadelijk een kom water voorgeschoteld en ik word mede aan tafel uitgenodigd. Voor ik het zelf besef krijg ik een stuk bio-taart 🍰en een glas bio-limonade voorgeserveerd👌. De ene dame blijkt de eigenares van de zorgboerderij “de Lommert” te zijn. De andere jonge dame stelt zich zelf voor als Sarah en vraagt me ogenblikkelijk of zij soms geen familie is van mij. En jazeker, Sarah(Sels), is de dochter van mijn nicht Rita Verluyten 👍. Ik word verder ingelicht over het ganse bio-verhaal en werking van de zorgboerderij. Recentelijk hebben ze een container bio-shop geopend met een snel stijgend clienteel. Uit sympathie voor de enorme gastvrijheid die me hier te beurt viel koop ik me een flesje bio-wijn uit de shop. Hier overviel mij het gevoel dat ik reeds op weg was naar Compostela🙏. Moraal van het verhaal: Ook in ons België landje wordt bewezen dat gastvrijheid en sympathie dikwijls maar om de hoek ligt.

Geschreven door Michel.op.reis