• Elke ochtend een nieuw verhaal🙄. Het zal vandaag niet anders zijn. De afgelopen nacht kei goe geslapen😴👌 in hostel Aloha nabij het stadscentrum van Pamplona. Waarschijnlijk meer uit vermoeidheid🥴 dan de rest...Een kamer met 4 stapelbedden maar met een beetje meer ruimte tussenin. Johan en Jan hebben gisterenavond nog oorstopjes gekocht in een apotheek ( er zijn hier meer apotheken als dat er bakkers zijn...), dus die hebben van mij en anderen ook geen last meer🤩.
• We slapen dan ook tot kwart voor 7👌. Daarna volgt de kattewas ( we douchen altijd de dag voordien als we arriveren voor de vrouwelijke lezers die zouden twijfelen aan onze hygiëne 😉) en rugzak inpakken. De dag ervoor had ik als een goede huisvader mijne was gedaan in het enige pombakske dat beschikbaar was en deze netjes uitgehangen aan een wasrek op het gemeenschappelijk buitenterras van het hostelletje. Ik had wel gelezen dat men het terras waar nog enkele tafeltjes en stoelen stonden om 23u ‘s avonds afgesloten werd maar niet wanneer men de terrasdeur terug opende, blijkbaar pas om 10u ‘s ochtends omdat dan de receptionist pas terug begint. Daar stond ik dan met 1/3 van mijn kleding aan den andere kant van de deur waar ik niet meer aankon😨...Een vrouwelijke pelgrimster wees mij echter op een buitenraam. Als een volleerd artiest uit Cirque du Soleil slingerde ik door het raam naar buiten en kon zo toch nog mijn kleding bemachtigen😀.
• Om kwart voor 8, na een basic ontbijt, verlaten we reeds gepakt en gezakt het hostelletje na de deuren achter onder ons dicht geslagen te hebben en willen we beginnen te stappen. Ik hoor Jan reeds het eerste geklik met zijn wandelstokken maken en plotsklaps valt mijnen €. Ik heb mijn stokken vergeten... we kunnen echter niet meer terug daar het hostelletje pas “bemand” is om 10u ‘s ochtends en alles hermetisch afgesloten is, onze sleutels reeds achtergelaten...Tot 10u kunnen we natuurlijk niet wachten en vertrekken verder zonder stokken... Als we echter een tijdje aan het wandelen zijn krijgen we een idee😇. Iets na tienen bellen we het hostelletje en vragen of ze de stokken bij aan Jan’s rugzak kunnen hangen welk met transportvervoer naar onze volgende bestemming vervoerd wordt. En zo komt alles weer goed🤠. Op de Camino komt alles tot een oplossing😀👌.
• We dienen meer dan een uur te wandelen m het stadscentrum van Pamplona te ontvluchten. Het belooft een zeer warme dag te worden☀️☀️☀️(>30 grdn in de namiddag). Het klimt gestaag opwaarts en hoe langer hoe meer wandelen we door de velden waar de Camino (wandelweg naar Compostela) zich idyllisch doorslingert. Je krijgt hier het gevoel van een Toscaans landschap maar dan zonder de cipressen👍. Ook al heb ik veel gerezen tijdens mijn leven, heel veel gezien en beleefd, is het wandelen op de Camino iets totaal anders. Als pelgrim wordt je precies één met het overweldigende landschap rondom je ( ik hoop dat de foto’s boekdelen spreken...).
• “Toeval bestaat niet”: Na 1,5 u wandelen zeggen we zo tegen mekaar dat we nog niemand “bekend” ( die we dus de voorbije dagen al gezien hebben) ontmoet hebben. Onze woorden zijn nog niet koud of plotsklaps duikt daar Luc op, de man van 73j, welke een beetje verkeerd gelopen was. Ik loop enkele honderden meters met hem mee. Hij vertelt me dat hij in zijn vroeger leven notaris was en bijna nooit verlof genomen heeft. We laten Luc achter ons daar hij zijn eigen tempo wil gaan. Als we op het einde van de namiddag in Puenta de la Reina arriveren en stoppen om een terrasje te doen. Wie denk je dat we tegen het lijf lopen? Yep, de zoon van Luc👍.
• In Puenta de la Reina overnachten we in hostel Apostol, een soort jeugdherberg op de bergflanken boven het dorpje genesteld waar we ons 40j jonger voelen daar hier vooral jongeren overnachten😀👍. We hebben vandaag 25,5 km gewandeld.
• Quote: Als je met de 2 voeten op de grond blijft zet je geen stap vooruit!

Geschreven door Michel.op.reis