• De pelgrimsherberg in Tamel gisteren was snel vol ( je kon hier niet vooraf reserveren). Om 17u waren alle 42 bedden volzet en moest men pelgrims verder sturen. Er zijn hier weinig alternatieven of kleine hostelletjes om te overnachten. Ik kan je verzekeren als je al rond de 30 km gedaan hebt en dan 4 km of verder gestuurd wordt om een slaapplaats te vinden, dat geen pretje is😨.
• De herberg op zich is vrij nieuw en netjes. Ik krijg er bed nr 34 toegewezen na mijn inschrijving in slaapplaats nr 4, een kamer met 7 stapelbedden…Ja, het is hier niet het leger maar het heeft er wel een beetje van weg😉. Voor de kostprijs moet je het niet laten, 5€ voor een overnachting + 1€ voor een wegwerp matrasovertrek🤩. De douches zijn gemeenschappelijk, ééntje voor de mannen en ééntje voor de vrouwen. Wandelschoenen mogen niet op de slaapkamers ( wegens de zweetgeur🙄,….) en dienen separaat in de gang geplaatst te worden.

• Voor het avondmaal kon ik in de herberg ( waar sommige pelgrims ook zelf koken) een pizza bestellen die stipt om 18u45 geleverd werd. Bij enkele biertjes begon ik dan aan mijn blog gisteravond terwijl ik 2 jonge pelgrimmeisjes ( één duitse en ja, één Vlaams meisle uit Aalst) een deel van mijn pizza deelde welke ik niet opkreeg.
• In de herberg hebben ze geen lakens of dekens ter beschikking. Zelf heb ik geen slaapzak bij mij ( in mijn vorige Camino nooit nodig gehad🫢). Gelukkig is het niet al te koud in de kamer en zorgen mijn fleece en windstopper als “vervangend” laken en deken… Een pelgrim moet het af en toe doen met de middelen die hij/zij ter beschikking heeft…Slapen in een kamer met 14 personen is geen evidentie, dat kan ik jullie verzekeren. Na mijn eerste vaste slaap wordt ik rond 4u ‘ ‘s morgends wakker. Rondom mij heb ik in stereo een gratis concert van verschillende snurkers, van een trompetter tot een fluitist, waarschijnlijk was ik voordien de saxafonist😅. Om half 5 kruipen er al de eerste pelgrims uit het bed en vervolgens sluipt de ene na de andere uit de slaapkamer om naar het toilet te gaan. Ik had eerder al gemeld dat het hier “legertrekjes” heeft. Om 6u30 is nagenoeg iedereen wakker, van uitslapen is hier geen sprake🙃.
• Om iets voor 7 kruipt uiteindelijk iedereen uit zijn bed… Na een korte kattenwas kom ik ook nog eens tot de vaststelling dat ik mijn tandenborstel kwijt ben, waarschijnlijk in een vorige herberg. Er blijft niet anders over dan wat tandpasta op mijn wijsvinger te smeren en deze als tandenborstel te gebruiken🤓. Waar een vinger niet allemaal goed voor is…Ik probeer alles terug in mijn rugzak te krijgen, zeg maar te “stoppen stoempen”, daar van orde hier niet veel sprake meer is🫢,
• Rond kwart voor 8 heb ik afgesproken met de duitse nieuwe vrienden. Zij hebben voor 5 personen een bed geboekt vandaag in een gehuchtje 6 km vóór Porte de Lima. In Porte de Lima zelf is blijkbaar alles volgeboekt wegens feesten welke blijkbaar 6 dagen zouden duren…
• De 2 eerder genoemde mannen zijn Egon uit Duitsland en Peter uit Oostenrijk. Zij hebben elkaar 14j geleden leren kennen op de Camino Frances en zijn sindsdien onafscheidelijke vrienden geworden. Elk jaar trekken zij er op uit al wandelend🥾🥾🥾 en hebben zo de afgelopen jaren gans Tsjechië, Oostenrijk en Zwitserland reeds doorkruist👌👌👌!!! Je merkt het ook aan hun, zij zijn een gesmeed team en zonder veel woorden weet de ene wat de andere wil. Blijkbaar ook tussen hun 2 en mezelve klikt het uitermate goed👍👍👍.
• Bij aanvang vanuit Tamel dalen we verschillende kilometers waarna het daarna permanent op en af gaat met steeds mooie vergezichten in het zeer heuvelachtige landschap. Onderweg nemen we ons ontbijt bij een plaatselijke bakkerij en ongeveer een uurtje later wordt er halt gehouden nabij een woning waar men vanuit een omgebouwde caravan drinken en fruit verkoopt. Ik laat de beurswaarde van Coca-Cola waarschijnlijk de laatste dagen terug stijgen door ook vandaag weer een Cola te bestellen om extra suikers binnen te doen😜.
• Na een goeie 17 km ( vandaag dus echt maar een korte trip) vinden we onze eindbestemming in een lokaal hostelletje. En wat voor een ontvangst krijgen we hier! De zus van de eigenares ontvangt ons met open armen en wijst ons de slaapplaatsen aan. Ondertussen hebben nog 2 andere Duitsers ons vervoegd, Karl Heinz en Brigitte zodat we met zijn vijven hier verblijven. Het hostelletje straalt wekelijk rust, orde en netheid uit👍. Het is alsof ik in een luxe-resort arriveer alhoewel dit in werkelijkheid wel ietsje anders is, maar dit gevoel is er wel na de 2 pelgrimsherbergen de afgelopen nachten waar ik verbleef met een hoop drukte welke je kan missen als kiespijn.
• Quote: Een pelgrim krijgt niet alleen, hij geeft ook!

Geschreven door Michel.op.reis