• Molinaseca is prachtig gelegen aan een rivier waar de pelgrims In de zomerperiode kunnen “pootje baden”. Dit laatste hebben we gisteren aan andere peregrinos overgelaten. Onze afsluiter op een terrasje vlak over het bruggetje waar alle pelgrims afgemat en moe, soms strompelend overmoeten mocht er zijn. Via de radio hebben we spijtig genoeg moeten vernemen dat andermaal geen belg wereldkampioen geworden is...We hebben er gene pot bier🍺minder op gedronken.
• Molinaseca zelf is volledig afgestemd op de pelgrim.In de Idyllische, smalle ingangsstraat van het dorpje bevinden zich links en rechts allemaal handelszaken met laag overhangende balkonnetjes, typisch voor de bergdorpjes hier in de omgeving.
• We vinden er een gezellig onderkomen in “Casa Nicolas” bij een Braziliaans koppel.
• Vanochtend hebben ze een super ontbijt voor ons klaar gemaakt👍. Iets na achten in de schemer verlaten we het dorpje en gaat het verder richting Ponferrada. Het is 16 graden, gevoelig warmer dan de vorige dagen , maar we bevinden ons slechts op een hoogte van 500m. De wolken hangen in de verte nog tegen de groene uitlopers van het gebergte wat weeral prachtige vergezichten oplevert.
• Als we Ponferrada naderen, het is ondertussen 9u in de ochtend, staat aan de overkant van de straat een oude man. Hij wenkt ons toe naar hem te komen. Hij staat achter een geïmproviseerd tafeltje met daarop een schotel met koekjes, wat cakes, flesjes water en een koffiekan. Hij schenkt ons 3 koffie’s in een bekertje in. De man begint in het Spaans gaan te vertellen dat hij 78 j is ( zie op de foto de cijfers in het rood met 78 erop), dit jaar nog de Camino gelopen heeft in 27 dagen!!!Wij gaan er 34 dagen voor nodig hebben...Fier als een vogel poseert hij vanachter zijn tafel voor een foto. Als we hem een donatie willen geven weigert hij deze steevast. We zeggen hem “ Muchos gracias, muchos gracias”. Nee, nee zegt hij zeer vriendelijk in het spaans “ Ik moet jullie dankbaar zijn dat jullie tot bij mij gekomen zijn”. Onze ogen schieten terug vol tranen als je zo op een maandagmorgend langs de kant van een straat een oude man ontmoet die daar gewoon uit liefdadigheid 🙏staat om de passerende pelgrims te ontvangen. Andermaal een zeer markant voorval dat ik mijn heel verder leven nooit of nooit nog zal vergeten...
• Ponferrada zelf is een veel grotere stad dan verwacht. We houden er een tweeledig gevoel aan over. Positief is de oude binnenstad met een prachtig versterkt kasteel en gezellige pleintjes. Anderzijds, de slechste wemarkering voor de Camino tot nu toe. Verschillende keren moeten we aan voorbijgangers om de weg naar Compostela vragen...We wijken op een bepaald moment ook af van de Camino, te samen met nog vele andere pelgrims. De drukke weg uit de stad is dan ook eindeloos lang.
• Na 12 km een korte stop met je weet wel welke favoriete drank😉.
• Uiteindelijk na 15 km, we zijn ondertussen terug op het Camino pad geraakt, verlaten we de drukke weg en komen plotsklaps tussen de wijngaarden terecht in een onnoemelijk prachtig, golvend landschap. De druivenpluk is volop begonnen en de wijnboeren rijden op en aan met traktor en karren vol druiven👌.
• Uiteindelijk na nog enkele zware klimmetjes🥵 arriveren we om 16u in Villafranca de Bierzo moe maar voldaan👍.
• Iets wat ik nog niet verteld heb is het “bakkersverhaal”. In de vele kleine dorpjes die we de afgelopen weken passeerden met dikwijls nog geen 100 inwoners kan een bakker onmogelijk overleven. De bakker rijdt hier dan ook nog rond in zijn bakkerswagen, langs de verschillende dorpjes en claxoneert heel hard en lang als hij/zij in een dorpje arriveert, legt het brood aan de deur bij de “vaste” klanten en de andere bewoners komen tot aan de bakkerswagen om hun brood af te halen en te betalen. Ergens doet het mij nog denken aan vroeger toen bij ons thuis In Groot-Vorst Sooike, de bakker huis aan huis het brood kwam afleveren, vergane tijd welke hier nog steeds actueel is🤭.
• We hebben vandaag 30 km gewandeld en 41.981 stappen geplaceerd.
• Niet elke dag zal misschien goed zijn, maar er zit wel iets goed in elke dag.

Geschreven door Michel.op.reis