Wij beginnen de dag rustig aan thuis en willen zien, dat wij in Cancale aan de haven gaan lunchen. Rina wil deze vakantie hier aan de kust toch zeker een keer mosselen hebben gegeten.
Bovendien willen wij nu het zulk mooi zonnig weer is, nog een keer langs de haven lopen.

Het is ongeveer een kwartier heuvelafwaarts lopen van ons huis naar de haven. Het is er gezellig druk.
Het havenfront herbergt veel restaurants, waarvan de terrassen goed bezet zijn.
Bij elk restaurant staat of hangt wel de menukaart die zij voeren, zodat wij makkelijk een idee krijgen waar wij straks willen gaan eten.

Bij de vuurtoren lopen wij de havenpier op tot het einde. Als wij achterom kijken, hebben wij een fraai uitzicht op de huizenrij langs de kust van Cancale, die fraai in het zonnetje ligt.

Onderaan de vuurtoren staat een Citroën type HY-truck uit 1954 geparkeerd. Deze ziet er als nieuw uit. De bestelwagen die veel gebruikt wordt als 'foodtruck' of 'koffietruck'. Hier blijkt het om een 'wijntruck' te gaan. Hier zijn glazen wijn en ook flessen wijn te koop. Dit vindt gretig aftrek, want als standplaats direct naast de oestermarkt, komt menigeen iets te drinken kopen, om op te drinken bij de plateaus met verse oesters die men op het marktje koopt.
Ook de oesterverkopers doen met dit mooie weer goede zaken, het is er druk. Overal zitten dan ook mensen van deze 'lekkernij' te genieten en een glas wijn hoort daar dan bij. En na het leegslurpen van de oesterschelpen worden deze op de grote hoop onderaan de kade gegooid.
Erg leuk om dit hele gebeuren te bekijken.

Ook kijken wij even bij de oesterbedden, die voor een groot deel al onder water staan, het is opkomend tij, het wordt vloed.

Nadat wij bij veel restaurants de menukaarten hebben bekeken en bij Le Petit Café op het terras een vrij tafeltje in de schaduw zien, besluiten wij hier te gaan lunchen. Dat blijkt een goede keus te zijn. Rina's mosselen zijn, evenals mijn burger, erg smaakvol.
Sinds wij hier gegeten hebben, heb is alsmaar het liedje van Vader Abraham 'Het kleine café aan de haven' in mijn hoofd.

Als wij later bij de oestermarkt nog even bij de oesterbanken kijken, staan deze inmiddels onder water. Het is vloed geworden.

Wij lopen terug naar huis. Het is even een pittig stukje, zo tegen de heuvel op.

Toen wij vanmorgen op de havenpier liepen, zagen wij op de rots boven het stadje een monument staan. Daarvan hadden wij geen weet.
Wij pakken de auto en gaan er naar op zoek. Het staat nergens langs de weg aangegeven, dus het is even zoeken. Er is een klein parkeerterrein.
Vanaf de haven is er via een trap tegen de rots op ook lopend bij te komen.
Het is een monument ter nagedachtenis aan alle gevallen kinderen tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog.
Vanaf boven op deze rotspunt is er een fraai uitzicht over het havengebied van Cancale en de zee.

Mede door het zonnige weer hebben wij vandaag een heerlijke, laatste vakantiedag in Cancale.
Wij hebben besloten deze vakantie niet te verlengen. Beide hebben wij het gevoel al heel lang van huis te zijn en vinden het helemaal goed om morgen terug naar Nederland te gaan. In de namiddag/avond pakken wij al vast iets van onze spullen in, zodat wij morgenochtend tijdig weg kunnen rijden.

Vandaag hebben wij gereden: 10 kilometer.
Temperatuur vandaag: tot 21 graden.
Verblijf: Lagrange Vacances - Les Hauts de la Houle in Cancale.

Geschreven door Menrbijtjes