Vandaag is het bij het opstaan mistig. De zon probeert er doorheen te prikken.
Wij hebben links en rechts van ons buren in het gebouwtje. Een van de gezinnen is met kinderen op vakantie en die zijn soms hoorbaar. Niet hinderlijk hoor.

Ik loop eens even naar het parkcentrum, het is vlakbij ons. Buiten is het nog lekker fris, in de loop van de dag kan het wel 32 graden worden.
In de supermarkt koop ik voor ons ontbijt lekker croissantjes en chocoladebroodjes.

Na de koffie gaan wij op de fiets een stukje van de omgeving verkennen. Via de boulevard fietsen wij richting de jachthaven, maar gaan daarvoor het duingebied in. Er zijn meerdere fietspaden en zo komen wij aan de rand van de bebouwde kom een vredesmonument tegen en daar vlakbij een kunstwerk van een haaientand.
Deze haaientand verwijst naar het nabijgelegen strand van Cadzand. Dat is een bekende en toegankelijke fossielenvindplaats. De fossielen komen uit diverse lagen voor de kust die geërodeerd worden door de stromingen van de zee.
Binnenkort gaan wij daar ook eens naar op zoek. Onze zoon en kleindochter hebben hier op het strand een aantal haaientanden gevonden.

Daarna fietsen wij verder over de dijk langs natuurgebied Het Zwin. Het is druk, er zijn heel veel fietsers onderweg, de meeste zijn net als wij toeristen, die zo nu en dan afstappen om over het landschap uit te kijken. Met dit mooie weer is het een plezier om hier van de natuur te genieten.
Soms is er een uitkijkpunt met informatiebord over dit natuurgebied. Ook komen wij een aantal grenspalen tegen, soms zijn wij even in België.

Het Zwin.
Het Zwin is een slufter: een strandvlakte achter de duinen die in open verbinding staat met de zee. Direct achter de geulmonding ligt zandstrand, meer naar binnen liggen duinen en schorren.
In de 13e en 14e eeuw was deze zeearm een belangrijke vaarweg naar de stad Brugge in België. Deze vaarweg is ontstaan nadat de zee rond het begin van de jaartelling het land ver binnengedrongen is. De steden Brugge, Damme en Sluis lagen aan het Zwin en werden bloeiende handelscentra. Maar de geul werd steeds ondieper en uiteindelijk onbevaarbaar. Daarom werd het Zwin later grotendeels ingepolderd. Vervolgens heeft de natuur het hier overgenomen.
Eb of vloed, zomer of winter: hier zijn altijd vogels. Ze komen voor het voedsel, zoals zeepieren, kreeftjes, visjes en schelpen. Tijdens de vogeltrek tanken duizenden vogels hier even bij. De schorren zijn een belangrijk broedgebied voor vogels.
Het Zwin ligt voor 80 procent op Belgisch grondgebied. Het beheer vindt dan ook plaats in nauwe samenspraak met de Belgische beheerder. Een smalle strook schor langs de zeedijk wordt in de zomermaanden beweid met schapen. De schapen helpen met het kort houden van de begroeiing waardoor de diversiteit aan planten toeneemt.

Ter hoogte van het plaatsje Retranchement gaan wij van de dijk af en rijden het dorpje binnen. Echt een dorpje, want het telt maar 295 inwoners.
Ook hier is het druk, zowel met fietsers als met autoverkeer, want via de doorgaande weg loopt de route naar de grote badplaats Knokke-Heist in België. Wij fietsen door het dorpje heen en zien dat de terrassen bij de 2 restaurants vol zitten. Omdat wij wel trek hebben in iets en aan het begin van het dorpje een patatkraam zagen, rijden wij even terug. Op het terras van 'Ambachterij Touch' eten wij een heerlijk, krokant gebakken frites met een koel blikje fris erbij.

Dit dorpje heeft een vreemde naam, het doet zo Frans aan. Dat klopt, want 'retranchement' is het Franse woord voor: verschansing in de vorm van een aarden wal.
Het omwalde dorp Retranchement is een overblijfsel van een veel groter geheel van versterkingen in de zuidelijke Nederlanden.
Prins Maurits liet in 1604 twee forten bouwen en later werd het geheel van wallen voorzien. Het doel van de verdedigingslinie was om de Zwingeul te verdedigen tegen de Spanjaarden. Het maakte deel uit van de Staats-Spaanse Linies.
De Staats-Spaanse Linies zijn een stelsel van militaire verdedigingslinies, ontstaan tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) en de Spaanse Successieoorlog (1701–1714) in het noorden van het graafschap Vlaanderen.

Opnieuw rijden wij door het dorpje heen en slaan daarna af, om terug te fietsen naar onze tijdelijke woning in Cadzand-Bad.

's Middags luieren wij bij huis, wij houden vakantie. Het is erg warm, binnen wordt het met de deuren, ramen en gordijnen gesloten 26,5 graden.
Na de avondmaaltijd thuis, buiten op ons terras, lopen wij nog even naar het centrum van Cadzand-Bad waar het gezellig druk is. Ik twijfelde om nog voor een ijsje te gaan, want dat is met deze hitte toch wel erg lekker, maar dat dachten meer mensen. Er staat wel een rij van meer dan 20 meter lang voor de ijssalon. Daar hebben wij geen zin in. Inmiddels is de duisternis ingevallen als wij terug naar huis lopen.

Temperatuur: 32 graden.
Gefietst: 16 kilometer.

Geschreven door Menrbijtjes