Kaart is tijdelijk niet beschikbaar. Probeer later opnieuw.

Dag 3: vanuit Le Havre een bezoek aan de plaats Étretat.

Frankrijk – Normandië en Bretagne 2024. 04 sep 2024 - 21 sep 2024

vrijdag 06 september 2024, Le Havre, Frankrijk

Gelukkig is het droog en belooft het een mooie dag te gaan worden, na de drijfnatte dag van gisteren. Wij hebben geluk, want op Buienradar is te zien dat er ten noorden en ten zuiden van het gebied dat wij vandaag willen bezoeken, langgerekte regenzones zijn en wij daar geen last van zullen hebben.

Vanaf ons balkon zien wij zo nu en dan een schip op zee varen.

Het is luxe, en prettig, dat wij de auto in de parkeergarage onder het hotel kunnen zetten. Het is dan wel tegen een vergoeding, maar anders had de auto op straat geparkeerd moeten worden en dan ook betaald. Er zijn langs de straten veel parkeerplaatsen, maar iedere plek in het deel van Le Havre die wij gezien hebben is 'Payant', of te wel te betalen, met de bankkaart bij een centraal geplaatste betaalzuil.

Als wij op pad gaan, rijden wij eerst even naar een bakkerswinkel en kopen een paar croissants en een stokbrood, die wij meenemen.

Wij willen vandaag naar de kustplaats Etretat en die ligt ten noorden van Le Havre. En wij willen dicht langs de kust rijden.
Na een tijdje is er bij een dorpje een afslag in de richting van de kust. Via een smalle, doodlopende weg met aan beide zijden woonhuizen, komen wij op een brede geasfalteerde plek bovenop de krijtrotsen. Op deze 'parking de la Valeuse' staan 3 auto's waarvan de inzittenden op deze plek vermoedelijk overnacht hebben. Dat is te zien aan het opruimen van hun spullen en het poetsen van hun tanden, die er een paar doen. Wij lopen even naar het einde en kijken uit over zee. Er is geen mogelijkheid om van de rots af naar beneden naar het strand te lopen. Het is ook best wel hoog. Bij de auto ontbijten wij met hetgeen wij zojuist bij de bakker hebben gekocht.

Na een tijdje rijden wij verder noordwaarts en slaan nogmaals af richting de kust om te kijken of wij bij de Phare d'Antifer (vuurtoren) kunnen komen. Ook nu rijden wij via smalle straten door een klein dorp. Op een gegeven moment zien wij de vuurtoren in de verte staan, maar de toegangsweg er naar toe is met een slagboom afgesloten. In de buurt is nergens een plek om de auto neer te zetten, dus het blijft bij een foto uit de verte. Langs de smalle weg komen wij een aantal wandelaars tegen. Even verderop staat er in een wegberm een sliert aan campers geparkeerd. Ook op een piepklein pleintje in het dorpje staan 3 campers tegen elkaar aangeperst. Zeker een plek waar het gedoogd wordt om voor de nacht te parkeren en te camperen.

Nog gekker wordt het, hoe dichter wij bij Étretat komen, hoe meer campers er langs de weg staan. Later ook personenauto's en de inzittenden die langs de weg naar het stadje toelopen. Even later aan beide zijden van de weg zijn er grote parkeerterreinen. Ik heb op internet gelezen over diverse parkeerterreinen in Étretat zelf en rijdt het plaatsje in. Misschien wat naïef. Wat is het er DRUK, met auto's, met wandelaars. In filevorm rijden wij stapvoets door Étretat heen en het blijkt dat alle parkeerterreinen vol zijn. Er staan wel heel bijzonder fraaie huizen in dit Normandische plaatsje. Dus wij er weer uit en parkeren als zo velen buiten het dorp op een groot parkeerterrein dat in terrasvorm tegen een heuvel is aangelegd. Via een centrale parkeermeter, waar het in file wachten is om te betalen met bankkaart, is er maar 1 mogelijkheid, 7,50 euro voor de gehele dag.

In circa 10 minuten lopen wij terug naar het stadje en lopen net als de andere toeristen door de straten naar de kust, naar de boulevard, naar het keienstrand en het uitzicht op de krijtrotsen met de beroemde rotsbogen.

De indrukwekkende, witte krijtrotsen vormen al jaren de belangrijkste toeristische trekpleister aan de kust van het noordelijke deel van Normandië.
Het is een historisch stadje, dat ieder jaar door vele duizenden toeristen bezocht wordt. Vooral de prachtige oude houten overdekte markt is een populaire bezienswaardigheid. In deze hallen zijn winkeltjes te vinden waar ze voornamelijk souvenirs en andere typisch Normandische producten verkopen. Gedenkplaten op het gebouw herinneren aan de aanwezigheid van Engelse en Amerikaanse troepen in deze stad tijdens de oorlogen. Zo was hier in de Tweede Wereldoorlog een Brits hospitaal.

Om de horde mensen voor te zijn die straks allemaal tegelijk willen lunchen, de Fransen zijn daar erg stipt in, pakken wij op een overdekt terras al vast een kleine maaltijd, een overheerlijke crêpe met iets te drinken erbij.

Wat boffen wij met het weer, de zon schijnt volop.

Wij lopen over de boulevard langs het keienstrand en kijken even hoe de baasjes van 2 honden de dieren in zee laten spelen. Er zijn ook een paar mensen in het water. De zee is erg helder en het keienstrand loopt snel af. Er is een fraai uitzicht op de krijtrotsen, waar het plaatsje tussenin ligt.

In de richting van de zee kijkend, ligt links de klif van Aval (Falaise d’Aval) met de beroemde rotsboog er aan vast. Deze indrukwekkende boog is door de natuur gebeeldhouwd. Uitgesleten door het zeewater.
Daarnaast staat los in zee een 55 meter hoge rotsnaald.
De klif van Amont (Falaise d'Amont) ligt aan de andere kant van het strand, aan de rechterkant. De kliffen zijn zo'n 80 meter hoog. Er zijn wandelpaden over de rotsen zodat men er boven overheen kan lopen. Van bovenaf zijn er fraaie uitzichten over zee, het stadje en de rotsen.

Een klein stukje lopen wij over het keienstrand tot onder de rotsen. In de verte is een andere rotsboog. In de wit-gele rotsen zitten grijze vuurstenen. Zo'n zelfde patroon zagen wij in Zuid-Limburg in de mergelrotsen.

Via het Escalier Panoramique (aangelegde traptreden) lopen wij tegen de klif van Amont op. Het kost even wat inspanning. Boven op de rots staat de kapel Notre-Dame de la Garde in de stijgers en is gesloten.
Deze kapel is in de 19e eeuw gebouwd door zeelieden. In de Tweede Wereldoorlog werd de kapel verwoest, maar in de jaren vijftig van de vorige eeuw heeft men de kapel weer op dezelfde plek herbouwd.

Omdat de zon op mijn kale bolletje schijnt en ik mijn pet in de auto heb laten liggen, maak ik in mijn katoenen (schone) zakdoek in elke hoek een knoop en zet dit ter bescherming op mijn hoofd. Ooit deden Rina en ik dat ook toen wij 50 jaar geleden op reis waren in onze VW-kever en met de ramen open reden en onze haren in het gezicht wapperden. Ik had toen nog lang haar. -- LOL --

Wij lopen een eindje over de krijtrotsen en genieten van de uitzichten. Meer mensen doen dit. Sommige rusten even uit gezeten op een betonnen bunker van de Atlantikwall, de Duitse verdedigingslinie uit de Tweede Wereldoorlog. In een weide liggen een stel koeien te herkauwen.

Bovendien kijken wij bij het monument voor Charles Nungesser en François Coli. Deze twee Franse vlieghelden uit de Eerste Wereldoorlog verdwenen op mysterieuze wijze tijdens een poging om de eerste non-stop trans-Atlantische vlucht van Parijs naar New York te maken op 8 mei 1947. Het vliegtuig waarin zij vlogen was de tweedekker L'Oiseau Blanc (De Witte Vogel). Hun vliegtuig is voor het laatst gezien toen het – hier bij Étretat – over de witte krijtrotsen vloog. Vandaar hier een monument ter ere aan hun. Er staat ook een museum hieraan geweid, maar dat bezoeken wij niet.
Het monument bestaat uit een betonnen model van een vliegtuig plat op de grond en een omgekeerde V-vormige 26 meter hoge piek.

Na dit alles lopen wij via de trap weer langs de rots naar beneden en gaan het stadje in.
Op een terrasje drinken wij een Orangina.
IJsjes zijn hier schreeuwend duur en nemen wij niet. Het is onzinnig om 7 of 8 euro voor een bolletje ijs te betalen.

Als wij klaar zijn met het bezoek aan dit stadje lopen wij terug naar de auto op het parkeerterrein buiten de stad. En dan rijden wij terug naar ons hotel in Le Havre.

Op weg naar het restaurant voor de avondmaaltijd lopen wij eerst langs de jachthaven en daarna een eind langs het strand van Le Havre. Daarbij komen wij langs het wit betonnen kunstwerk 'UP#3'.
Bovendien komen wij langs allerlei strandtenten, waar veel mensen van hun drankje genieten.
Er wordt op veel plaatsen flink gesport in de open lucht. Zo zien wij beach-volleybal, fitnesstraining en een skatebaan waar de jeugd met skateboards en kleine stepjes de gekste kapriolen uithaalt.

Even na 7 uur 's avonds lopen wij als eerste gasten bij restaurant 'Brasserie Georges B' naar binnen en gaan heerlijk eten op hun overdekte terras. Later volgen er meer bezoekers.
De zon is al onder als wij teruglopen naar ons hotel.

Vandaag hebben wij gereden: 68 kilometer.
Temperatuur vandaag: tot 23 graden.
Verblijf: Hilton Garden Inn Le Havre Centre, in Le Havre.








Al 6 reacties bij dit reisverslag

Wat een interessant verslag. Ook over die vlieghelden. En weer mooie foto's.
Hopelijk blijft het weer zo lekker. Hier wordt het best koud. Dus goede timing van jullie.

Els 09 sep 2024

Inspirerende omgeving en leuke schilderijen van die boten!
Houd het droog!

Marjan 09 sep 2024

Mooie combi van natuur en geschiedenis daar! Altijd zo fijn aan zee! Hopelijk is het door de week wat rustiger…

Annelies 09 sep 2024

soh;e... wat een boel foto,s. Er viel een hoop te zien en te eten... Vooral veel zee. Die krijtrotsen zijn prachtig. Tis daar wel heel erg toeristisch.
Maar wat ,n mooie plaatjes heb je weer geschoten.!!!

Bernardina 09 sep 2024

Brasserie Georges B. zal vernoemd zijn naar Georges Brassens, de Franse zanger/troubadour die succes had in de jaren '50 en '60. Heerlijke liedjes.

Fredo. 10 sep 2024

Prachtig vakwerkhuis. De architecten en bouwers besteedden toen heel wat meer aandacht aan hun creaties dan nu het geval is.
De kust interesseert me niks, ik hoop dat jullie gauw het binnenland in gaan.

Paul&Poeske&Dibbes 11 sep 2024

Plaats een reactie

 

Frankrijk – Normandië en Bretagne 2024.
Aantal reisverslagen:11
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:657
Laatste verslag:14 sep 2024
Reisduur:17 dagen
Reisperiode:van 04 sep 2024 t/m 21 sep 2024
Bestel een album van deze reis

De reisverhalen van Menrbijtjes volgen

Ontvang een email zodra Menrbijtjes een nieuw reisverslag schrijft.