Vandaag gaan wij voor de tweede maal deze vakantie de bedevaartplaats Rocamadour bezoeken.

Op dag 9 van deze vakantie (16 september) bezochten wij deze plaats vanaf beneden uit de vallei en klommen vanaf het stadje (La Cité) via een steile trap met 216 treden naar de zeven heiligdommen (een kerk en diverse kapellen) halverwege de rots. Vanwege het warme weer hebben wij toen niet de hoger gelegen Kruisweg gelopen tot bovenaan de rots, waar een middeleeuws kasteel staat. En dat willen wij vandaag wel gaan doen, maar dan in omgekeerde volgorde.
Nu is het minder warm, dus lekker weer om te gaan wandelen.

De auto zetten wij op het parkeerterrein bij het kasteel (Château de Rocamadour), er staan niet zo heel veel auto's. Er lopen een paar mensen, maar het is bijzonder rustig. Het kasteel is niet als zodanig te bezoeken. Wel kan men tegen betaling van EUR 2,= per persoon een deel van de kasteelmuren beklimmen, vanwaar men een spectaculair uitzicht heeft over de vallei en op het plaatsje onderaan de rots. Wij doen dit echter niet.

Langs het kasteel lopen wij als eerste naar een uitkijkpunt over de vallei, waar het Kruis van Jeruzalem staat, dat hier in 1887 door pelgrims mee naar toe werd genomen.

Vervolgens lopen wij naar het begin van het pad, dat zigzaggend langs de rots naar beneden gaat, naar de heiligdommen. Voor ons is dit het begin van het pad, maar eigenlijk is dit het einde, want in werkelijkheid is dit de Kruisweg (in het Frans: Chemin de Croix) die bij de heiligdommen begint en dan dus naar boven loopt.

Een quote vanuit de Wikipedia:
De Kruisweg (in het Latijn: Via Crucis) is een onderdeel van de traditie van het christelijke Paasfeest. Het is een nabootsing in de vorm van schilderijen of beeldhouwwerken van de lijdensweg van Christus vanaf het gerechtsgebouw (het paleis van de Pontius Pilatus) tot en met de begrafenis van Christus. Een kruisweg stelt de gelovige in staat stil te staan bij de belangrijkste gebeurtenissen van deze lijdensweg aan de hand van 14 kruiswegstaties (van het Latijn statio, dat halteplaats betekent). Het idee van een Kruisweg is dat de gelovige zo in gebed de Via Dolorosa kan doorlopen zonder in Jeruzalem te zijn geweest.
[Einde quote.]

• -------------------------------

Van de 14 kruiswegstaties worden er in Rocamadour dertien met kapelletjes aangegeven. In ieder kapelletje is een gebeeldhouwde en beschilderde afbeelding te zien, die te maken heeft met de lijdensweg van Christus door Jeruzalem. De laatste twee staties bevinden zich op een plateau met daarachter een grot. Voor de grot zit een gesloten hekwerk. Achterin deze grot is een beeldhouwwerk geplaatst dat de graflegging van Christus voorstelt.

Het pad is steil, maar goed te doen, het is verhard en er staat een hek langs, zodat het niet eng is. Bij ieder kapelletje bekijken wij de afbeelding.
Onderweg zijn er een paar uitkijkpunten, vanwaar er steeds een iets ander fraai uitzicht op de vallei is.

Zo komen wij weer bij de kerk en de kapellen, die wij de vorige keer ook al bezochten. Omdat het nu zo rustig is, lopen wij er bij een paar nog een keer binnen, waaronder de Chapelle Notre-Dame, het mooiste heiligdom, waar de houten Zwarte Madonna van Rocamadour vereerd wordt.
In deze kapel hangen en staan een paar scheepsmodellen, ik fotografeer er een van. Een scheepsmodel dat zich in een kerk bevindt noemt men een votiefschip.
Gewoonlijk worden dit soort scheepjes aan een kerkgebouw geschonken door zeelieden en scheepsbouwers. Voor wat betreft deze plek lees ik daarover: in de kapel lieten de pelgrims ex-voto's achter (dankbetuigingen voor een verkregen gunst), vooral modellen van boten voor de zeelieden, die gered waren van een zekere dood.

De vorige keer hebben wij het over het hoofd gezien, misschien door de drukte, of het hek stond toen niet open, maar nu dalen wij de trap af naar de Crypte Saint-Amadour. Deze kapel bevindt zich onder de basiliek en dateert uit de Romaanse periode. Er hangt op het hek een pamflet met de tekst: "Crypte - Chapelle du Saint Sacrement - Silence" en op een standaard staat op een tekstbord dat er alleen toegang is om te bidden. Wij lopen de trap heel zachtjes af, om vooral maar niemand te storen, maar wij zijn de enige bezoekers.
Het is hier dat de intacte overblijfselen van St. Amadour werden bewaard na hun ontdekking in de tombe in de bergwand in 1166. Gedurende vier eeuwen zou het hier perfect bewaard zijn gebleven, in de hoop op zijn wederopstanding. Maar in 1562 werd de stad verwoest tijdens een godsdienstoorlog en werd het lichaam verbrand.

Tijdens ons eerste bezoek had ik er geen foto van gemaakt, maar nu maak ik nog een foto van de tombe in de bergwand, waar in de 12de eeuw het lichaam van Sint-Amadour nog geheel intact in werd aangetroffen.
Deze heiligdommen vormen met elkaar toch wel een heel bijzondere plek.

Daarna lopen wij de lange trap af naar La Cité. Ook hier is het heerlijk rustig. De winkeltjes zijn open en het "treintje" maakt weer zijn ritjes.

Voor de lunch strijken wij opnieuw neer op het terras van het restaurant, waar wij de vorige keer ook lekker aten. Rina neemt tagliatelle met kip en een saus, en ik neem nu de gebakken eendenpoot met salade en frites. Het smaakt ons wederom erg lekker.

Na nog wat rondgekeken te hebben, lopen wij hand in hand en in een energieke tred de lange trap weer op naar boven en aansluitend de Kruisweg tot bij het kasteel. Deze inspanning geeft een verhoogde hartslag, maar dat is wel even goed voor ons.

Met de auto rijden wij nog even naar het nabij gelegen plaatsje l’Hospitalet. Hier bevond zich het dertiende-eeuwse Saint Jacques ziekenhuis waar pelgrims werden opgevangen. Van het ziekenhuis resteren er nu nog enkele ruïnes en het bijbehorende kerkje en dat willen wij ook nog wel even bezoeken.
Als wij bij een parkeermeter willen betalen, blijkt dat men er voor maximaal 15 minuten gratis mag staan. Dat lijkt ons voldoende voor het bekijken van de ruïnes en het kerkje.

Terug rijdend naar huis halen wij in Souillac bij de bakker een lekkere baguette voor de avondmaaltijd.

Na het avondeten spelen wij nog weer een paar spelletjes rummikub en kijken wat Tv.

Vandaag hebben wij 80 kilometer gereden.
Het weer: lichtbewolkt/zonnig, tot 20 graden Celsius.
Verblijf: vakantiepark Domaine de Lanzac.

Geschreven door Menrbijtjes