Bij het wakker worden is in de strook licht langs de gordijnen te zien, dat het buiten ander weer is geworden, het is zonnig. Als ik even later de gordijnen openschuif kijk ik tegen een blauwe hemel aan en staan de buurhuisjes in het zonlicht. Dat ziet er gezellig uit. Volgens het weerbericht komt er vandaag echter toch weer meer bewolking opzetten, en wordt het maar een graad of 13, dus wij zullen wel zien hoe het weer zich ontwikkelt.

Vandaag gaan wij weer op pad en beginnen om naar een tankstation in een buurplaatsje te rijden en tanken daar de auto vol.
Dan rijden wij naar Cochem en gaan naar de Jysk, een winkel met huishoudelijke producten, om een rubberen douchemat met zuignapjes te kopen. Onze emaille douchebak is namelijk erg glad. Deze winkel ligt aan de doorgaande weg langs de Moezel. Aan de overkant van de weg kijken wij even aan de rivier en zien de Reichsburg Cochem boven het stadje op de berg in het zonlicht liggen.
Langs de weg staat een meiboom, de hoge paal die symbool staat voor de aantocht van warmte, vruchtbaarheid en voorspoed; oftewel de overwinning van het voorjaar op de winter. Ook staat er een oude druivenpers (wijnpers) met kleurrijke, bloeiende planten erin.

Wij willen naar een verderop gelegen kasteel gaan, de burcht Eltz. Om er te komen rijden wij een stuk op de oever van de Moezel naar het noordoosten.
In de plaats Moselkern slaan wij af en klimt de weg uit het Moezeldal naar een hoogvlakte. De burg Eltz is een privékasteel van de familie Eltz, altijd al geweest en nu nog. Het is een woonverblijf en heeft geen militaire achtergrond, zoals de burcht van Cochem wel is.
Om bij het kasteel te parkeren wordt er entree geheven, EUR 4,00, en het blijkt dat wij niet de enigen zijn die het willen bezoeken gezien het aantal auto's op het parkeerterrein.
Vanaf de parkeerplaats is het nog 15 minuten lopen via een bospad door het Eltzer Wald naar het kasteel. Het pad loopt lichtjes naar beneden en is breed en goed te belopen, maar het is wel goed kijken waar ik mijn voeten neerzet, want het is niet helemaal vlak en uit het zand steken veel ronde keien. Daardoor doen wij er bijna 2 keer zo lang over om bij het kasteel te komen.
Als wij bij het kasteel aankomen, blijkt het dat er ook een shuttlebusje tussen het parkeerterrein en het kasteel rijdt, via een geasfalteerde weg met aan het eind een paar haarspeldbochten naar beneden. Het is misschien wel goed om die op de terugweg te nemen.

Het kasteel ligt prachtig in de bossen bovenop een rots. Een deel staat in de steigers. Het heeft 8 tot ca. 35 meter hoge woontorens rond het slotplein en heeft een imposant uiterlijk. In het dal stroomt een riviertje. Via een steil pad is dat te bereiken.
Het kasteel kan bezocht worden. De entree is EUR 14,00 per volwassene en daarin zit een rondleiding met een gids van circa 40 minuten inbegrepen. De familie Eltz, intussen de 34ste generatie, heeft een aantal vertrekken opengesteld voor publiek. De familie is al sinds enige tijd niet meer woonachtig op de burcht, rentmeesters vervullen de taak de familie hier te vertegenwoordigen en alle burchtactiviteiten te beheren.

Inmiddels is het na het middaguur en omdat wij wel trek hebben, gaan wij eerst iets eten. In de tuin is een groot terras, eten en drinken moet je afhalen, dat doet Rina terwijl ik een tafeltje bezet houd. Het is er best wel druk. Het is koud in de wind, ook al heb ik mijn jack aan, ik doe het hoog dicht en zet mijn kraag op. Omdat wij niet zulke grote eters zijn delen wij de maaltijd, bestaande uit een schaaltje overheerlijke frites en een broodje belegd met 2 lange, slanke worstjes. Daarbij drinken wij ieder een beker warme chocoladedrank.
Vorig jaar in Duitsland is het ons al opgevallen dat koude chocomel bij een restaurant niet verkrijgbaar is. Zelfs in sommige supermarkten is het mondjesmaat verkrijgbaar. Bij de Lidl kwamen wij het nu wel tegen, evenals in onze parkwinkel, daar stonden in de koeling zelfs kleine flesjes echte Chocomel.

Als wij het kasteel inlopen vallen de fotogenieke doorkijkjes op. Wij doen een korte rondwandeling door diverse vertrekken die de 'Schatkamer' wordt genoemd. In vitrines staan prachtige voorwerpen opgesteld uit de geschiedenis van het kasteel, zoals serviezen, sierraden, kleding, gereedschappen, maar ook wapentuig zoals geweren (prachtig bewerkt), zwaarden en dergelijke. Vanachter een hek kunnen wij ook nog een blik werpen in de kasteelkapel.
De rondleiding met gids doen wij niet gezien het feit dat er diverse etages bezocht worden door middel van trappen en ik moet mijzelf gezien mijn heup niet al te veel belasten. Toch is het bezoek erg de moeite waard.
Er is een souvenirwinkel met heel veel snuisterijen, waaronder heel veel op het gebied van de riddertijd.

Op de website van de burcht is meer te lezen en daar kunnen veel foto's bekeken worden:
website = https://burg-eltz.de/nl/start

Na het bezoek rijden wij in een paar minuten inderdaad met het shuttlebusje terug naar het parkeerterrein, per persoon EUR 2,00 enkele reis.
Daar staat een kleine (gesloten) kapel, de Antoniuskapel.

Op de terugweg trekt een bijzonder grote witte kerk, de Sint-Castorkerk, onze aandacht, in de plaats Treis-Karden.
Wij rijden het plaatsje in, parkeren de auto en lopen er een stukje doorheen. Tevens maken wij een rondje om de kerk, er klinkt orgelspel, wij vinden een deur die open kan, maar het is er binnen stikdonker. Wij gaan dus al snel weer verder en rijden terug naar ons huis.

Rina kookt weer een smaakvolle maaltijd en een glaasje Riesling maakt het af.

Vandaag gereden: 77 kilometer.
Het weer: deels zonnig, deels bewolkt, temperatuur tot 15 graden C.

Geschreven door Menrbijtjes