Hartelijk dank voor de leuke berichtjes, dat wordt door ons bijzonder gewaardeerd.

Antwoord gevend op een vraag:
Er zijn best wel meer mensen in de huizen op het park, maar lang niet alle huizen zijn bewoond. Op de centrale parkeerplaats staan wel wat auto's 's avonds of 's morgensvroeg, maar overdag zijn er veel weg. Men zal er dan wel op uittrekken, er is in de omgeving voldoende te ontdekken. Het merendeel heeft een Nederlands kenteken. Soms loopt er eens iemand voorbij ons huis en soms kom je eens iemand tegen. Over het algemeen is het hier heel erg rustig. Voor het grootste deel zijn het ouderen die hier vertoeven, en een paar jonge mensen zonder, of met een kleine ukkepuk.

• -------------------------------------

Voor vanmorgen hebben wij gebruik gemaakt van de broodservice hier op het park. Gisteren besteld en nu hebben wij verse croissantjes en een baguette voor het ontbijt.

Het weer ziet er goed uit, het is zonnig. Gelukkig geen mieren terug gezien in huis.

Vandaag rijden wij via tweebaans wegen naar de op 58 kilometer van het park gelegen plaats Cahors. Daarbij komen wij door kleine dorpjes en bossen, rijden langs landerijen en volgen de wegen door het glooiende landschap. Het is een prachtige rit. De grotere plaats Cahors ligt in het dal van de rivier de Lot.

In het centrum van de stad zijn meerdere parkeerterreinen en -garages. Wij kiezen voor een parkeergarage.
Als wij deze uitlopen staan wij direct aan de hoofdweg door het oude centrum, de Boulevard Gambetta. Het is een drukke plaats, er is veel verkeer, er zijn veel wandelaars, waaronder toeristen, net als wij. Bovendien is het marktdag. De markt wordt gehouden in de buurt van de kathedraal.

Tijdens onze wandeling daar naar toe treffen wij op diverse trottoirs een gemonteerde koperen schelp aan. Het blijkt dat er bedevaartgangers, die de pelgrimstocht naar het Spaanse Santiago de Compostella lopen, ook hier de Cathédrale St.-Étienna aandoen. Wij zien ook een paar met rugzakken behangen wandelaars, al dan niet met wandelstok, die een schelp aan de tas hebben hangen.
Twee monumenten in Cahors staan op de Werelderfgoedlijst van UNESCO binnen het kader van de pelgrimsroutes naar Santiago de Compostella, namelijk de genoemde kathedraal en de Pont Valentré, die wij later vandaag bezoeken.

Voor wat betreft de schelp: de Sint Jakobsschelp is het symbool van de Camino de Santiago geworden doordat in vroeger dagen deze schelpen, die makkelijk te vinden zijn aan de Galicische kust, door pelgrims mee naar huis werden genomen ten teken dat ze de route voltooid hadden.
Nog altijd maken pelgrims zich herkenbaar met een Jakobsschelp, die ze vaak al meenemen van huis. Ze bevestigen hem aan hun rugzak of dragen hem om hun nek (als de schelp niet al te groot is).

Ook wij bezoeken deze romaanse kathedraal uit de 11de eeuw en maken een rondje rondom de kloostertuin via de kloostergangen, die rijkelijk versierd zijn met gebeeldhouwde, versierde kolommen en gewelfbogen.

Voor de lunch nemen wij plaats op het overdekte terras van het restaurant Le Bistro de l'Isa. Wij hebben beide wel trek in een tosti, in het Frans geheten "croque monsieur", met daarbij als drinken een flesje Orangina (een soort sinas). Meestal krijg je als croque een dubbele getoaste boterham met een plak ham en iets van kaas er tussen. Nou, deze ziet er wel even anders uit. Het is een bijzonder grote, getoaste boterham met daarop ham en gegratineerde kaas, het is een joekel. Daarbij wat salade en frites. Het smaakt ons voortreffelijk, en de Orangina smaakt nog net zo lekker als 50 jaar geleden. Vanavond hoeven wij bij wijze van spreken niet meer te eten.

Via de fonteinen en het standbeeld van Léon Gambetta, die op een groot plein staan, lopen wij naar het westen van de stad, naar de oever van de rivier de Lot en de uit de 14de eeuw daterende brug met de naam Pont Valentré. Bij de brug staan een aantal druivenranken, waar bij sommige de dieppaarse druiventrossen nog aanhangen. De brug lopen wij tot het midden op en kijken uit over de rivier.

Daarna lopen wij door de stad terug naar de parkeergarage, maar voordat wij de auto ophalen, lopen wij even binnen bij de naast de garage gelegen supermarkt Casino, waar wij de ontbijtkoek (pain d'épices) kopen, die wij niet bij de Lidl en E. Leclerc konden vinden. Dit soort ontbijtkoek, al dan niet met honing bereid, kochten wij al tijdens onze kampeervakanties vroeger met de kinderen. Pure nostalgie!

Wij rijden terug naar huis en doen de rit van vanmorgen in omgekeerde volgorde. Het landschap blijft prachtig.

Terug thuis kleden wij ons om in zwemtenue en lopen naar het zwembad. Daar liggen een paar mensen op de ligbedden, maar er is niemand in het water. Het water is ook wel erg koud. Wij blijven een tijdje bij het zwembad, Rina leest en ik maak een sudokupuzzeltje.

Inderdaad hebben wij niet veel trek om 's avonds te eten, maar een biertje (Rina) en een glaasje wijn (Marco) smaken ons best. Later eten wij toch nog een stukje brood. Het leven is goed.

Vandaag hebben wij 116 kilometer gereden.
Het weer: zon en 17 tot 24 graden Celsius.
Verblijf: vakantiepark Domaine de Lanzac.

Geschreven door Menrbijtjes