Bij het opendoen van de gordijnen is het bewolkt en 12 graden.
Later regent het een ietsiepietsie, maar dat duurt maar kort, even later schijnt de zon weer.

Om 10 uur rijden wij naar Castellane om bij een bakker iets lekkers voor bij de koffie te halen en een brood.
Daarbij lopen wij even door het stadje, het is nog rustig, de zon schijnt en de temperatuur is met 21 graden behaaglijk.
Onderwijl kijken wij bij een stel restaurantjes naar de menukaarten, omdat wij het wel leuk vinden om vanavond eens buiten de deur te gaan eten.

Terug thuis drinken wij koffie op ons terras.

Na de lunch gaan wij op pad. Wij willen naar het plaatsje St-André-les-Alpes, dat aan de noordkant van het stuwmeer Lac de Castillon ligt. Om daar te komen nemen wij de weg langs de oostzijde van het meer. Een paar kilometer voor het plaatsje gaat de weg door 2 tunneltjes en over 2 bruggen. Zo rijden wij ook een stukje aan de westkant van het meer.

In het plaatsje is het rustig, wij komen op een plein met een kerk, het gemeentehuis, het postkantoor, een restaurant met terrasje waar een paar motorrijders en fietsers iets gebruiken, een (gesloten) bakkerszaak, en nog een paar winkels.

De deuren van de kerk staan open en daar gaan wij binnen. Aan de zijkanten vallen een stel heel grote beelden van een paar apostelen van Jezus op, en een beeld van Jeanne d'Arc. Net als ik een foto van de binnenzijde van de kerk wil maken, komen er een stel mensen uit ruimten achter het altaar, één van hen loopt door het middenpad van de kerk, het licht gaat aan, iemand zet een microfoon neer, de geluidsinstallatie gaat aan, ik zie een gitaar te voorschijn komen, oftewel hier staat iets te gebeuren. Omdat mijn camera niet zo lichtgevoelig is, moet ik flitsen, maar nu vind ik dat niet gepast. Rina's mobieltje kan dan wel een goede foto maken, zonder flits.
Het duurt nogal lang voordat er iets gaat gebeuren, dus wij verlaten de kerk. Misschien lopen wij straks nog even binnen.

Even achter het plein ligt het oude centrum, wij lopen door een stel straatjes, maar het kan ons niet bekoren, het ziet er erg slecht onderhouden en armoedig uit.

Als wij bij de kerk terug komen horen wij muziek en gezang, de deuren zijn nog open, dus wij gaan naar binnen. Dat klinkt leuk, er wordt geoefend, zo nu en dan met opmerkingen tussen het zingen door en dan het lied herhalen. Gitaarspel en gezang, tezamen met een beetje galm vanwege de grote ruimte van de kerk. Misschien voor een toekomstige bruiloft of andere viering. Het koor bestaat uit 8 ouderen en de gitarist is de leider, hij zingt voor de microfoon. Uit de verte doet hij mij wat aan de Europarlementariër Frans Timmermans denken. Zou die gitarist de pastor zijn? Qua uiterlijk als iets oudere man heeft hij wel het postuur ervoor, en hij heeft duidelijk de regie in handen. Maar het leuke is, dat hij daar staat op te treden in een lichtblauwe polo, rode korte broek en op sandalen, en hij staat daar toch een partij te swingen. De koorleden hebben allemaal hun nette kleding aan, wat een contrast. Wij gaan achterin de kerk op een paar stoelen zitten en blijven een tijd zitten luisteren, dit is zo leuk. Die man zingt en speelt niet onverdienstelijk. Het zijn moderne, geestelijk liederen die zij ten gehore brengen.

Voordat wij terug naar huis rijden, doen wij in het plaatsje een paar boodschappen bij de U-Express. Goh, wat is deze winkel netter en goedkoper dan de Casino in Castellane.
Achter deze supermarkt bevindt zich een paragliderschool met een groot stuk grasland. Er wordt door een aantal mensen geoefend.

Rina heeft uitgezocht dat er bij een parkeerterrein aan het stuwmeer een geocache verstopt ligt. Bij een grote steen, achter een andere steen, een klein busje met een logboekje erin. Zij vindt hem al snel.
Naar het stuwmeer toegelopen, is te zien hoe laag het waterpeil is. De boothelling houdt een heel eind boven het water al op en de boeien die in het water een vaarroute moeten afbakenen, liggen op de oever een heel eind van het water af. En overal rondom het meer is net boven het water op de oever een witte band te zien, die aangeeft dat het water heel wat hoger heeft gestaan. Ook hier heeft men te maken met droogte en weinig sneeuwval in de bergen in de winter. Dit is niet best voor de omgeving hier en zal op den duur voor schaarste van (drink)water zorgen. Het is te hopen dat het klimaat gaat meewerken en dat er weer meer regen en sneeuw gaat vallen.

Wij hebben sommige motorrijders het al vaker zie doen als wij onderweg zijn en ingehaald worden door hun, zij tillen hun rechterbeen op van de voetsteun en steken hun been even naar rechts uit. Dit doen zij als dank als een automobilist voor hun iets aan snelheid inhoudt en de rechter knipper even aandoet, als teken dat zij kunnen inhalen. Dit is vooral handig op die bochtige wegen hier, waar het uitzicht naar voren toe soms belemmerd is. Grappig, dit gebaar kenden wij niet.

Het is in Frankrijk een gewoonte dat men 's avonds omstreeks 7 uur gaat eten, dus om die tijd lopen wij het restaurant binnen van Hôtel du Roc in het centrum van Castellane. Daar zitten wij gezellig en eten wij een heerlijke, en goed verzorgde maaltijd.
Daarna lopen wij nog een stukje, onder andere door de winkelstraat, en waar nu de winkels gesloten zijn, hebben de restaurants hun terrasjes uitgebreid.
En in de hoofdstraat zie ik nog weer een paar oude deuren en een huis met opschrift, waar volgens het bord op de gevel Napoleon lunchte op 3 maart 1815.

Vandaag hebben wij 55 kilometer gereden.
Het weer: eerst bewolkt, later zon, tot 22 graden Celsius.
Bungalow op vakantiepark: Villa's du Verdon, Castellane, Frankrijk.

Geschreven door Menrbijtjes