Ontbijten doen wij weer op de kamer van het hotel.
In de verte is verse sneeuw te zien op de toppen van de La Sal Mountains. Het gaat overal kouder worden in deze regio.

Na een verblijf van 5 dagen in Moab pakken wij alles weer in en rijden om 9.40 uur weg bij het hotel. Het is 13 graden C, bewolkt en bij het uitrijden van Moab begint het een beetje te regenen. Dit houdt al snel weer op, het is een buitje.

In verband met wegwerkzaamheden aan Highway 128 en het daarmee gepaard gaande oponthoud, nemen wij niet deze mooie route langs de Coloradorivier om naar de Interstate 70 te komen, maar nemen de Highway 191 naar het noorden. Bij Crescent Junction gaan wij dan de Interstate 70 op naar het oosten. In Utah is op deze snelweg de maximaal toegestane snelheid 80 mijl per uur. Als wij de staatsgrens over gaan en in de staat Colorado zijn aangekomen, is dat 75 mijl per uur geworden. Wij zijn terug in de staat waarin wij deze vakantie ook zijn begonnen. Het is niet druk op de weg, het rijdt lekker door. Soms is er wat regen.

Bij het plaatsje Fruita gaan wij van de snelweg af. De naam herinnert nog aan vroeger tijden toen er veel fruit werd gekweekt en verhandeld. Tegenwoordig is het bekend van buitensporten, zoals mountainbiken, raften en wandelen. In de buurt zijn fossielen en skeletdelen van dinosauriërs gevonden en die worden hier in het Dinosaur Journey Museum tentoongesteld.
Bij een Starbucks nemen wij koffie. Daar worden wij aangesproken door een dame, die alleen aan het tafeltje naast ons zit en blijkbaar zin heeft in een praatje. Zij heet Caroline en noemt zichzelf een Colorado Snowbird. Zij woont hier en overwintert in het warmere zuiden, voor een aantal maanden gaat zij binnenkort weer naar haar dochter, die in Phoenix in de staat Arizona woont, en zij verheugt zich er nu al op.

De regen valt opeens met bakken uit de hemel. Wij overwogen om het Colorado National Monument te gaan bezoeken, waarvan één van de ingangen hier bij Fruita te vinden is, maar het iets hoger gelegen roderotsengebied ligt nu half in de wolken, dus dat heeft geen zin. Wij kopen bij een Subway een vegetarisch belegd brood voor straks, geven de auto nog wat te drinken en kijken even bij het Western Slope Vietnam War Memorial, waar de Amerikaanse militaire mannen en vrouwen herdacht worden, die gediend hebben tijdens de Vietnam Oorlog tussen 1959 en 1975. Boven het monument hangt een helikopter.
Naast dit monument bevindt zich het Colorado Visitor Center. Hier kan men van allerlei informatie vergaren over deze staat, zowel mondeling als in gedrukte/papieren vorm. Doorgaans bezoeken wij zo'n bezoekerscentrum wel, maar omdat wij aan het einde van de vakantie zijn en geen verdere informatie nodig hebben, laten wij het nu links liggen. Tijdens een voorgaande reis hebben wij dit wel eens bezocht en werden, zoals doorgaans bij een bezoekerscentrum van een staat, heel vriendelijk ontvangen.

Wij rijden de I-70 weer op, de rit gaat voorspoedig. De wandeling naar, en het bezoek aan een waterval in de buurt van de snelweg, laten wij maar varen. Het is te slecht weer daarvoor.
In de plaats Grand Junction duiken wij daarom maar een Walmart in. De Haloween moet nog komen, maar hier hebben ze de kerstspullen alvast tevoorschijn gehaald.

Het gaat verder naar het oosten, door een lange bergkloof slingert de weg langs de Colorado River. Het plenst uit de hemel, er is veel water op de weg, het zicht is beperkt, het verkeer past de snelheid aan. In de buurt van Glenwood Springs, de plaats waar wij gaan overnachten, wordt het droog, er hangt wel veel lage bewolking.

Om 16.00 uur komen wij aan bij het hotel voor vannacht. Het Best Western Antlers hotel ziet er mooi en groot uit met meerdere gebouwen, die allemaal een naam van een dier met een gewei hebben, zoals Deer Lodge, Caribou Lodge, Moose Lodge, Antelope Lodge en Elk Lodge. Er is een renovatie aan de gang in één van de gebouwen. Wij krijgen een keurige, ruime, reeds gerenoveerde kamer. Bij het hotel is een groot verwarmd buitenzwembad, waar ondanks het mindere weer flink gebruik van gemaakt wordt. Wij hebben daar nu geen zin in.
Dan begint het ook hier te waaien, regenen, bliksemen en donderen. De regen trekt als een gordijn langs de berg waar wij uitzicht op hebben.
Sinds de aankomst in Amerika heb ik alleen maar in korte broeken gelopen, nu trek ik weer eens een lange broek aan, want het is best fris buiten.

De plaats Glenwood Springs ligt in de Rocky Mountains en is onder andere bekend van de warme mineraalbaden, de Glenwood Hotsprings. De Colorado River stroomt door de stad. Er is een Amtrak treinstation, waar de California Zephyr dagelijks stopt. In de buurt zijn prachtige wandelingen te maken in de natuur. In de winter wordt er in de omgeving geskied.

Voor het avondeten gaan wij ook in deze plaats naar een brouwerijrestaurant, de Glenwood Canyon Brewing Co. De beoordelingen op de website Tripadvisor zijn goed. En dat blijkt wel te kloppen, het bier is best en het eten smaakt ons ook hier weer goed.
Terug in het hotel gaan wij voor een tijdje op het bankstel zitten bij de open haard in de hotellobby. Leuke sfeer en lekker behaaglijk.

Het weer: bewolkt, regen, 10 tot 14 graden Celsius
Vandaag gereden: 204 mijl
Hotel: Best Western Antlers

Geschreven door Menrbijtjes