Cirali, getipt door de NL dame in Antalya, het backpackersparadijs met enkel laagbouw, en de plek waar de schildpadden eitjes komen leggen op het strand. In die tijd mogen er ook geen strandbedjes en parasols op het strand. Het doet ons hier denken aan de Filippijnen, El Nido.
We parkeren onze bus gratis aan een stromende rivier tegenover een camping. Het dorpje is zo klein, we zijn er zo doorheen gelopen maar helemaal vol met leuke restaurants, winkels en koffie tentjes en bij het strand zit het ook nog vol met leuke tentjes. ‘s avonds steken alle restaurants binnen het vuur aan. We eten bij restaurant Simge. Morgen hele dag zon voorspelt dus dan kunnen we het er lekker van nemen.

3 april 2025
We vertoeven de hele dag op de fijne strandbedden van Karakus strandtent. We lunchen op onze bedjes en Ljup en Meja gaan nog even terug naar de bus voor een middag dut terwijl ik heel luxe met een Pina colada op m’n strandbed lig. We blijven tot de zon achter de berg gaat. Na omkleden bij de bus besluiten we voor het avondeten terug te gaan naar dezelfde tent. Binnen zitten we naast het grote vuur en eten we 2 heerlijke visgerechten.

4 april 2025
Olympus met z’n historische ruïnes, hemelsbreed op 3km van cirali maar met onze bus moest we eerst de berg weer omhoog en bij olympus weer naar beneden. We keken onze ogen uit bij de ruïnes, niet voor te stellen dat mensen dit destijds allemaal gemaakt hebben.

Geschreven door Ljupriannes.reisverhalen