In Antalya staan we op een grote camperplaats, met naar het schijnt, de beste douches van Turkije. Het is druk, sinds we hier zijn hebben we helemaal niet zoveeel campers gezien zoals we vooraf wel gedacht hadden. Ze blijken allemaal op deze camperplek te staan. Ook onze Duitse “vrienden” treffen we hier voor de 3e x op rij. Het regent, dus we zitten tijdens meja haar dut knus in de bus. Einde middag gelukkig droog zodat we het enorme winkelcentrum kunnen bezoeken, het is zo druk. Wellicht komt dit door
Suikerfeest of de aanloop hiervan?

31 maart 2025
Met de taxi naar het oude gedeelte van Antalya, Kaleici. We beginnen bij de stadspoort, gemaakt 130 jaar na christus. Het is Suikerfeest en Meja wordt weer enorm verwend met snoepjes, in de snoepwinkel vol met handgemaakte snoepjes wordt zelfs onze bestelling betaald door een aardige Turkse meneer. Het is beter weer dan voorspeld, we lunchen zelfs buiten op het terras van Marco tussen de rose petunia’s. Echt een fijne sfeer in Antalya. Uiteindelijk eindigen we in de haven. Op het kneuterige terras van Acay krijgen we nog een aantal tips mee over de omgeving van de Nederlandse eigenaresse. Terug bij de bus wordt meja opnieuw toegestopt met zoetigheid van de Turkse kampeerders op het terrein en speelt ze zo lief met de Turkse meisjes.

1 april 2025
Er is vandaag regen voorspeld, we bezoeken het aquarium van Antalya met een grote haaien tunnel op loopafstand van onze camperplaats. Meja kijkt haar ogen uit. De haai zwemt uiteindelijk recht boven ons hoofd in de tunnel, we konden z’n tanden tellen. Ljup bezwijkt voor de magneten met onze foto’s erop, ik had het pakketje nooit gekocht voor 40 euro🤣. Eenmaal buiten komt het met bakken uit de hemel en kunnen we gelukkig een taxi terug nemen. De rest van de middag horen we de regen op de bus tikken.

2 april 2025
Hele spul nog even in bad en onder de douche voor we weer vertrekken. Op 20 min ligt de düdin Waterval, een soort park waarbij je ook achter de waterval kan en je door een grot moet lopen om er te komen. Het lijkt alsof vooral de lokale bevolking hier z’n vrije tijd doorbrengt. We pakken ook nog even het ziekenhuis van antalya mee voor de 3e rabius prik. Almost there… haha

Geschreven door Ljupriannes.reisverhalen