Op 2,5 uur rijden, over bergen en slingerwegen komen we aan bij de kloosters van Meteora. Er zijn er nog 7 in werking en wij parkeren onze bus met uitzicht op het Varlaam klooster voor een bak koffie. De uitzichten rondom zijn bizar, hoe hebben die mensen ooit alles boven op die bergen gekregen? We bezoeken de kloosters nog niet en rijden langs de uitzicht punten. We slapen bij het guesthouse Arsenis in ruil voor souvlaki in het restaurant. Echt een goede deal want we staan echt zo mooi.
De dikke buik van de gastheer blijft voor Meja niet onopgemerkt en we krijgen nog een ijsje toe.

8 maart 2025
Ontbijten buiten in de zon met vers brood en Gevrek, volgens de eigenaar allemaal gemaakt door z’n moeder. Net zoals de souvlaki van gister avond, allemaal hartstikke lekker maar we betwijfelen of het echt door z’n moeder gemaakt is😎.
We rijden naar de start van de wandeling van de meteora short loop van 5 km, door het bos en langs verschillende kloosters. Voor ons kwam het 7e klooster, welke alleen per voet bereikbaar is, opeens als een verrassing. Zoveel mooie uitzichtpunten onderweg. We deden de route met de klok mee waardoor we vanaf de Great Meteoron naar beneden liepen.
Na de hike ga ik zelf nog naar binnen bij het Varlaam klooster, de kerk was helemaal volgeschilderd met fresco’s, er mochten geen foto’s van gemaakt worden. Het was echt de moeite waard.
Natuurlijk pakken we onderweg naar de wild kampeer plek, door mijn verkeerde instructie, een verkeerde afslag, vol hobbels en grote stenen. Het kan ook nooit in 1x goed maar ons uiteindelijke plekje voor de nacht was het allemaal waard.

9 maart 2025:
Wat een plaatje, de zon die tevoorschijn komt boven de meteoren en die grote boom die we zien door ons keukenraam. Opnieuw een dag met volle zon, we zijn opgelucht want camping vrachos blijkt toch wel open. We bezoeken st. Nikoloas Analpafsas, Meja loopt alle trappen zelf naar boven en terug. Hetzelfde doet ze bij de Megalo Meteora, het grootste klooster en op deze zondagmiddag de drukste. Meja doet een goeie tuk in de bus en in het laatste avondzonnetje eten we op het terras van restaurant Gardena, getipt door pap en mam die hier vorig jaar ook zijn geweest.

Geschreven door Ljupriannes.reisverhalen