Er is maar 1 weg om Kotor binnen te komen en dit hebben we geweten. Ongeveer 1,5 uur in de tunnel vastgestaan, toen bleek onze camperplaats ook niet meer te bestaan maar gelukkig kwam alles goed toen we onze bus op het parkeerterrein bij het busstation parkeerde en ook mochten blijven slapen.
Kotor, deze stad met z’n wir war aan straatjes en groene luiken. Heerlijk om doorheen te dwalen en terrasjes te pakken. Overal in deze stad zien we katten, ook komen ze terug in de winkels en alles wat je ook maar ziet. Er zijn meerdere verhalen maar het verhaal van de schepen en de katten die de muizen verjagen en daardoor de handel beschermden vinden wij het meest geloofwaardig. De katten waren niet meer nodig zodra de handel in Kotor was afgegeven en daardoor bleven de katten hier achter.
‘S avonds eten we pasta bij restaurant the Kathedraal.
3 september:
Om 8:18 start ik de ladder van Kotor. Een uitdagende wandeling via allemaal trappen naar het fort van Sveti Jovan. Op de top een adembenemend uitzicht over de Montenegrijnse stad en de Baai van Kotor. We rijden verder langs de gehele baai van Kotor richting Dubrovnic.
Geschreven door Ljupriannes.reisverhalen