Carvoeiro heeft 1 van de weinige plekken in de Algarve waar het gedoogd wordt om vrij te kamperen. We zijn helemaal lyrisch over deze plek. We staan dus gratis, op loopafstand (via een mooi houten wandelpad langs zee met die giga mooie rotsen) van het strand. We kunnen met de wandelwagen helemaal tot op het strand komen waar een pergola staat met schaduwdoek. Meja onder de pergola en wij op onze kleedje daarvoor. Het stadje zit vol met horeca en winkeltjes. We eten einde middag een patatje en bitterballen bij Jan, als je 8 weken van huis bent dan mag dat gewoon.

14 juni:
Nog een dagje aan dat heerlijke strand. Einde middag doen we een poging om een stukje van de Seven hanging valleys te hiken. Meja in de draagzak maar de hike blijkt wat ambitieus waardoor we toch besluiten te stoppen bij een strandtent en langs de normale weg terug te lopen. We eten bij 1 van de hippere tentjes naast het strand.

15 juni:
Vol verwachting rijden we, naar wat schijnt, het mooiste strand van Portugal: praia de marinha. We zijn uiteraard niet de enige die dit strand willen bezoeken waardoor het al een chaos is op het parkeerterrein. Ik besluit alleen een kijkje te nemen bij het strand en Ljup blijft in de bus omdat we nog steeds geen plekje gevonden hebben. Toegegeven: het strand is prachtig en het zal vast nog 1000x mooier zijn als het strand niet helemaal vol ligt met zwart zeewier. Aan dit strand liggen zonnen is vandaag daardoor sowieso geen optie. Wel heel mooi naar de bogen in de rotsen gekeken vanuit het uitzichtpunt.
We rijden door naar een camping om weer even orde op zaken te stellen, douchen en in de hangmat hangen.

Geschreven door Ljupriannes.reisverhalen