Meja doet een lange dut in de kajuit tussen de middag. Daarna wordt omgeroepen dat we onze kajuit moeten verlaten. Op het dek kijken we hoe Igoumenitsa steeds dichter bij komt. Het is hier 1 uur later, om 18:00 Griekse tijd komen we aan. We rijden door naar een kleine camperplek aan zee voor de nacht. Na de pasta Meja op bed en wij voor het eerst deze reis buiten voor onze bus met een wijntje tussen de vele honden en katten van het terrein.
7 maart 2025:
Het dorp is volledig uitgestorven, dit dorp leeft vast pas in de zomer op. Bij de kleine supermarkt wel een lekker brood kunnen kopen die we, bij onze bus in de zon (buiten!), opeten.
Geschreven door Ljupriannes.reisverhalen