10 september:
We hebben een luxere trein naar Ulaan Baatar in Mongolië. De treinrit duurt 22 uur. We delen dit keer onze coupe met een Zweeds stel. In ons hostel in Litsvianka hadden we al een nl stel leren kennen, Frank en Sara, die later ook hetzelfde hostel in Irkutsk geboekt bleken te hebben. Zij zitten ook bij ons in de trein dus hebben we samen gezellig wat wodka’s gedronken. De grensovergang tussen Rusland en Mongolië wordt enorm serieus genomen waardoor dit uren duurt.

11 september:
We arriveren om 06:50 in Ulaan bataar, we worden naar het nationaal park Terelj gebracht waar wij 2 nachten in een Ger tent verblijven. Het was al een hele ervaring om bij onze Ger tentenkamp te komen omdat het hier de afgelopen weken veel geregent heeft zijn de wegen rivieren geworden. Wij kunnen hier dus niet doorheen met het busje dat ons vanaf het station heeft opgehaald. We moeten overstappen op een grote wagen die ons hobbelend door de beekjes naar het park brengt. Het park wordt gerunt door een Nederlander met zijn Mongoolse vrouw. Primitiever dan dit bestaat denk ik niet. Er is geen stromend water en de wc kan alleen met een emmer water worden doorgespoeld. We hebben een eigen Ger tent met een kacheltje erin. Ljup heeft deze met wat houtjes aangekregen en deze moet ons warm zien te houden de aankomende dagen. Ulan bataar is de koudste hoofdstad ter wereld met een gemiddelde temperatuur van 10 graden het hele jaar door. S nachts is het nu -4. Er staat een flinke wind dus hebben we wat lagen kleding aan moeten trekken. Warm water kennen ze hier niet dus ook de douche moeten we een paar dagen uitstellen. Maar.. wat is het hier ongelooflijk prachtig en wat een bijzondere ervaring! Na de lunch hebben we 3 uur lang paardgereden door het park! Wauw! Met 2 gidsen en 2 Nederlandse meiden door de middle of nowhere, af en toe een gertent, kuddes paarden en koeien.

12 september:
De wind is gaan liggen en de lucht is strakblauw, wat een cadeautje! Na het ontbijt hebben we zelfs buiten in het zonnetje gezeten en alle lagen kleding waren nu te veel. De zoon van de eigenaar heeft ons met zijn jeep meegenomen, wij zijn tot bovenop een berg gereden, prachtig om vanuit daar over de vallei te kijken. Onderaan de berg zijn we uitgestapt en hebben we het stuk terug naar onze gertent gelopen. We zijn in die 1,5 uur tijd maar 1 herder en 2 mannetjes op een snorfiets tegengekomen. Er wonen een aantal gezinnnen in dit park met een gertent en af en toe een eigen auto. Zij wassen zich allemaal in de rivier.

13 september:
We ontbijten buiten in het zonnetje. Na het ontbijt brengt de ossenkar ons naar het busje. De kar rijdt door allemaal gaten en rivieren, zo bijzonder! We bezoeken het standbeeld Chinggis khaan, 1 van de grootste namen in de geschiedenis. Er is geen keizer die meer land heeft veroverd dan Khan. Het beeld is 40 meter hoog, gemaakt van roestvrijstaal. Vanuit boven kijk je uit over de omgeving.
We komen aan in Ulaan baatar, wat een mega contrast met het park waar wij net vandaan komen. Ulaan baatar is een onwijs drukke stad vol met moderne enorme gebouwen. S avonds eten we met onze vrienden bij restaurant Veranda.

14 september:
Vandaag vertrekken wij voor 6 dagen naar de Gobi woestijn. We zijn met z’n 6en en hebben 2 chauffeurs, een kok en een gids mee. Iedere avond slapen we op een andere plek in een Ger bij een familie.
We rijden een groot deel van de dag door prachtige landschappen. Eind van de middag komen we aan bij het eerste kamp in het Hugnu tarna national park. We rijden een uur paard en ondertussen bereid de kok ons eten in een grote Ger tent. We slapen met zn 6en in een Ger. We dachten dat het niet primitiever kon maar wel dus. Dit kamp heeft geen toilet, alleen 2 planken met een brede spleet ertussen. Pittig. Ook hebben we bedden zonder matras, het matras is een houten plank met een kleedje erop. Omdat we nu op een plaats zijn waar geen bossen zijn (en dus geen bomen) wordt de kachel gestookt met koeienstront. Zn hoopje stront zorgt voor ongeveer 2-3 uur warmte. Voor de thuisblijvers zal dit allemaal heftig klinken en dat is het ook maar voor ons maakt de prachtige omgeving en deze bijzonder belevenis alles goed.

15 september:
We worden vroeg gewekt, ons kacheltje wordt nog een keer opgestookt met een hoopje stront. We gaan vandaag vroeg op pad en zitten veel in de auto. We stoppen op een punt waar allerlei tempeltjes staan en krijgen wat uitleg. We rijden maar weinig op de snelweg. Het grootste deel van de tijd rijden we op onverharde wegen dwars door het weiland, soms op zandweggentjes en met enorme gaten in de weg. We passeren kuddes met schapen, geiten, paarden en koeien. De kuddes wijken meestal zelf uit als wij met hoge snelheid aan komen rijden. Rond 16:00 uur komen we aan bij ons gerkamp voor vanavond. We hebben dit keer een matrasje van 2 cm maar geen kachel. Gelukkig heeft ieder van ons een dikke slaapzak waar we helemaal in kunnen. S avonds wordt er een bijzonder gerecht voor ons gemaakt in de “hoofd” Ger. Op de kachel staat een enorme pan waarin schaap wordt bereid door er hete stenen bij de gooien, ook groenten en aardappels en dit gerecht moet 1 uur stoven. Het gerecht heet Khorkhog.

16 september:
Vandaag maken we een stop bij een groot kloostercomplex. Hier leefden honderden Monnicken totdat alles kapot werd gemaakt door de burgeroorlog. We hobbelen verder en komen nu ook kuddes kamelen tegen. Het landschap veranderd steeds. We zagen nu ook bergen met sneeuw op de toppen. Onze volgende stop is bij de flaming cliffs, waanzinnig! Hier werden vroeger eieren en botten van dinosaurussen gevonden.
We lunchen in een gertent onderweg waarna we verder rijden naar de woestijn. We komen begin van de avond aan en zijn net op tijd voor de zonsondergang. We moeten hiervoor nog wel een zandduin beklimmen van 300m! Dit was een pittige klim en we hebben zelfs een stukje met handen en voeten geklommen..Totaal buiten adem maar een prachtig uitzicht over de woestijn! We slapen in een Ger vlak naast de zandduinen, dit gebied heet Gobi three beauty’s national park. De zandduinen zijn 180 km lang en 5 km breed. De gobi woestijn bestaat uit 33 verschillende woestijnen, veel delen hebben geen gerkampen of water eromheen en zijn hierdoor niet toegankelijk.

17 september:
Kamelen zijn best groot! Vandaag rijden wij op een kameel, wo en die beesten stinken! We stappen op als zij op de grond liggen en je moet je goed vasthouden als zij opstaan. We hobbelen een klein uurtje tussen de twee bulten in. Het zijn lieve beesten met een schattige snuit.
We rijden verder en eten onderweg dumplings in een van de weinige dorpjes die we tegen komen. Er wordt hier veel schaap gegeten, dit komt ons nu wel een beetje onze neus uit...
Eind van de middag komen we bij ons Ger kamp voor vannacht. Vlakbij de ingang van de Yol valley, we wandelen langs en springen over riviertjes en zien sneeuw op de bergen liggen. We bezoeken ook nog een museum met alle dieren die leven in de Gobi regio.
We hebben een upgrade in onze Ger, een tweepersoonsbed met wat dekens erop, een hoofdkussen en een kachel!

18 september:
We maken een wandeling naar een waterval in de Mukhar shivert canyon. In de winter is deze waterval helemaal bevroren waardoor dit heel bijzonder is. Nu vonden we het gewoon een waterval, wel in een prachtige omgeving. We rijden door naar een stadje waar we eindelijk een douche kunnen nemen! Wo na 5 dagen was dit geen overbodige luxe. In het zelfde stadje lunchen we met Zn allen, voor wat we gewend zijn best luxe en zelfs met een normale toilet!
Eind van de middag komen we aan bij white stupa, wat een prachtige kleuren! We lopen naar beneden over alle gekleurde heuvels heen.
Ons Ger kamp, voor onze laatste nacht alweer, ligt dicht bij white stupa. Deze Ger wordt gerunt door alleen vrouwen, we worden ontvangen met warme melk en de gastvrouw gaat voor ons koken. Bij ons kamp staan veel kamelen die een super raar geluid maken. Het leek eerst of er de hele tijd iemand op een moter langsreed maar het is dus de baby kameel die om zn moeder roept!

19 september:
Vandaag rijden we terug naar Ulaan bataar, onderweg stoppen we nog voor een lunch maar wij kunnen geen schapenvlees meer zien of ruiken! Eind van de middag komen we aan in ons hostel. Morgen pakken we de trein naar Beijing.

Geschreven door Ljupriannes.reisverhalen