Een rustige start. Dat dachten we. Maar niks daarvan.

Het werd direct klimmen en zo als we gewend zijn kwam hier ook geen einde aan. Heel langzaam ging het van 27 m naar 110. Hard trappen en toch proberen iets van de omgeving te zien. Maar nu was het niet de maïs dat het vergezicht belemmerde maar de heuvels, die zorgden dat de horizon dichterbij was dan normaal.
Natuurlijk mochten we ook weer een stukje naar beneden, maar dat was maar kort daarna ging het naar 156 m. We waren verbaasd dat we zo hoog zaten en dat in Nederland!

Een knooppunt was afgesloten. Ons werd duidelijk gemaakt dat we moesten we omrijden. Deze keer kon je er echt met de fiets niet langs. Toen dacht ik een hoek af te kunnen snijden, maar dat lukte niet dus moesten we terug en als nog die punt van de route rijden. We werden af gestraft want we kwamen op een zand/gravelpad terecht dat sterk dalende. Verderop was er van zand en gravel niks meer over. Door de regen was al het zand was weggespoeld en waren er alleen nog grote losse stenen over. Levensgevaarlijk om fietsend af te dalen. Dat werd een paar honderd meter lopen, wat ook een beproeving was.
Hoera een bankje op een kruising. Pauze en ook lunchen, daar waren we aan toe.

Richting Valkenburg werd het druk. Daar zijn we maar niet gebleven. Door naar Maastricht waar we onze bagage in de B&B kwijt konden om zonder bepakking naar de Sint Pietersberg te gaan. Vreemd hoor om op met kale fietsen te rijden, maar dat wende snel.

Hoera de eindstreep! We hebben het gehaald. Een aanrader! Zo mooi om door de verschillende provincies en landschappen te rijden en vreemde dialecten en tong allen te horen.
Het was heel leuk om op het eindpunt mensen te ontmoeten die wandelen of fietsend de tocht hebben afgelegd. Sommige hebben en 15 jaar of langer over gedaan. Maar vonden dat ze het toch af moesten maken.

Aan de ander kant van de berg zijn we steil naar beneden gedaan. Halverwege eerst bij Buitengoed Slavante onszelf getrakteerd op een drankje. En toen met 2 scherpe haarspeldbochten naar beneden.

Morgen staan er weer ongeveer 70 km op het programma met een stop in België, want we moeten tenslotte nog naar huis. De trein was ook een optie maar 140km moet ons in 2 dagen ook wel lukken. We hebben alleen maar een route in de navigatie en telefoon staan en geen kaart bij ons. Of het allemaal goed gaat is nog maar de vraag. Maar dat zien we morgen wel weer.

Yvonne

Geschreven door YvonneFietst