Natuurlijk ga je dan ook weer eens naar beneden, maar naar mijn beleving was dat veel minder. Waar ik wel veel last van had was harde zijwind en constant tegen.
Bij een afdaling werd ik bijna van de weg geblazen. Het weer was afwisselend. Niet warm, want ik heb de hele dag mijn jas aan gehad. Tijdens een fikse regenbui ben ik een restaurant in gegaan, heb er gegeten en mijn accu opgeladen. Die maakt overuren bij de klimmetjes en tegenwind.

Wat erg is, is dat ik tegen mezelf begin te praten. Das triest. Ik heb weer gezelschap nodig. Nog erger is, dat ik op de weg D81 bedacht dat het Delta81 was. Dat is op de Dpier op Schiphol. Misschien heb ik toch echt te lang gevlogen.

Het is overal erg stil, ook hier is het Hemelvaart. Ik weet niet waar die Fransen zijn. De dorpen en de gehuchten zijn uitgestorven. Zelfs op de weg is het rustig, maar dat fietst wel makkelijk. Daardoor heb ik 100km op mijn tellertje genoteerd. En ben in Aubettere sur Dronne beland in een hotel. Voelt als vanouds.

Het was geen echt bijzondere dag. De rit ging weer langs akkers en velden en wijngaarden. Sommige goed onderhouden en andere totaal verwaarloosd. Veel akkerbouw en weinig veeteelt. Ik ben geen andere fietsers tegen gekomen, alleen wielrenners in tegenovergestelde richting die me dan bonjour of bon courage toewensen.

Morgen richting St. Emillion. Ik hoop alleen dat we het drooghouden, want ik heb geen zin meer om de regentroep aan te trekken. De wind zou gaan draaien naar noord-west. Maar dat moet ik nog zien. Ik ben bijna in Villeneuve de Duras, misschien morgen al! Dan is het rust voor mijn ribben, want die werken nog niet echt mee. Diep inademen doet verdomd zeer en dat moet je soms wel doen tijdens een klim. Omdraaien in bed lukt ook niet goed, maar fietsen gaat prima. Een paar dagen rust zal me goed doen.
Geplaatst op

Geschreven door YvonneFietst