Hè hè we zijn ergens beland! Wat een dag!
Maar laat ik bij het begin beginnen. We waren al gewaarschuwd voor regen en wel een hele dag. En die voorspelling is uitgekomen. Dat betekende met regenkleding aan vertrekken.
Maar eerst een voortreffelijk ontbijt bij Bernhard en Yvonne. Lekker een eitje met spek uit de oven. Het stokbrood wat over was moesten we smeren en meenemen voor onderweg. Want 8 mei een nationale feestdag in Frankrijk en dan is er niets open. Als ik alle oorlogsbegraafplaatsen had moeten fotografen die we tegen kwamen, dan waren we nog steeds in de Ardennen. Ongelooflijk veel.
Het regende maar niet extreem maar als je erdoor heen fietst word je toch goed nat. De kou viel mee. Dus gewoon maar doorkarren er viel niks te beleven. De dorpen waren uitgestorven en bij alle monumenten hing de vlaggen slap van alle nattigheid. Jammer want het was erg mooi. Ik weet nu hoe koolzaad ruikt want daar reden we de hele dag doorheen. De velden wisselden af met akkers met verse piepkleine aanplant.
Nu gingen we ook door een gebied met weinig slaapgelegenheid. Na 30 km kon dat al maar ja dan komen we nooit op de plaats van bestemming aan. Het volgende bed stond nog eens 50km verder. En als daar geen plaats was kwam er nogeens 12km bij.
In de middag ging het ook nog waaien en niet zo zachtjes ook. Natuurlijk vol op kop en dat hield in dat je niet vooruit kwam zelf met meer power viel er tegen de heuvels en wind niet op te fietsen. Maar dat vreet ook energie van ons en de accu. We waren bij dood😒. Met de accu’s bijna leeg kwamen we in Bussy-le-Chateau aan en dan hoop je dat er een kamer in de Chambre d’hote is. In eerste instantie werd er nee gezegd, maar na wat navraag en diverse telefoontjes kwam er een jong gezin ons een kamersleutel geven. Oh wat was dat welkom. Eten was er die avond niet ivm met de feestdag, maar gelukkig hadden we nog voorraad. Een bed en een hete douche was alles wat we echt nodig hadden.
Yvonne

Geschreven door YvonneFietst