Vanochtend geen mist, maar het was toch een koude start. Dus goed ingepakt op de fiets.
Met flink doortrappen en een matig zonnetje dat zich soms liet zien kregen we het al weer wat warmer. Soms weer eens wat klimmen en dalen.
Fietsend naar Gerstungen doemden de witte bergen van de Kalimijnen op. Een prachtig gezicht en lijken onwezenlijk hoog voor mensenwerk. In Gerstungen is een mooi slot met een groot ooievaarsnest. Dit wilde we even bekijken maar na een rondje om de kerk vonden we dit niet.
Op naar Dankmarshausen, waar we een modderpad over zouden moeten. Het was geen modderpad, maar ook geen geweldig fietspad. Yvonne ging voorop en ik bleef wat achter. Bij het einde stond ze verder om de hoek te wachten en dat miste ik dus ging ik weer terug om te kijken of ik een afslag had gemist waar zij eventueel in was gegaan. Maar die was er echt niet. En Yvonne maar wachten en floot af en toe met de verwachting dat ik dat zou horen.😂😂 Uiteindelijk kwam alles weer goed zoals dat ook in sprookjes gaat. We kwamen over een houten pad op palen. Dit was en moerassig deel van de Auen. En zo fietsen we verder langs een bospad dat vol met kuilen zat en met kiezels en boomtakjes. Dit was even goed opletten, maar anders moesten we gaan klimmen.

Geschreven door YvonneFietst