In het hele dorp geen bakker te bekennen. Dan maar later ontbijten tot dat er een toeterend autootje door de straat ging, de bakker met super vers stokbrood.

Fietsen klaarzetten en gaan met die banaan. Enkele pittige klimmetjes warmen de spieren op. De bergen komen eraan en houden ons bezig.
Hilde gaat ons verlaten. Zij gaat naar Oloron Ste. Marie omdat daar vrienden komen om haar bagage mee de bergen over te nemen. Daarna gaat ze de Col de Somport doen.
Wij (Mariet, Jopie en ik) gaan naar St.-Jean-Pied-de-Port.
Bij de bakker 6 km verderop wordt er hevig geknuffeld. Dag Hilde, hallo José! Zij kwam bij de bakker aan fietsen en was ook op weg naar St. Jean. Dus weer met 4en onderweg. Op naar de koffie.

Terwijl we daar op het terras in St.-Palais zaten kwamen er 2 mannen aan rijden. Lang geleden dat we 2 fietsende mannen hadden gezien.
Ze schuiven aan en er worden gegevens uitgewisseld! Toen ik hoorde dat ze uit Lelystad kwamen, wist ik wie ze waren. Ik had ze niet herkend met hun baard. Maar op 18 april waren zij ook in Haarlem om hun stempel te halen! Gerrit en Philip! Grote hilariteit en verbazing alom. Want dat hadden we niet verwacht.

De rest van de dag kwamen we elkaar steeds weer tegen en ook in St. Jean weer. José was weer afgehaakt omdat ze een hotel had geboekt.

Gezamenlijk naar het pelgrimskantoor voor een stempel en onderdak. Wij fietsers werden naar hetzelfde onderkomen gestuurd omdat daar de fietsen ook binnen kunnen. Een drukte van je welste in het stadje vol pelgrims en toeristen. Veel wandelaars die vandaar uit ook de Pyreneeën overgaan. Allerlei nationaliteiten, maar vooral een veel te hard pratende Amerikaanse dame die alles al wist. Duh!

Eerst een biertje, installeren op de slaapzaal, douchen en daarna eten en vroeg naar bed want om 6:30 ontbijten en om 7:00 ophoepelen. Heerlijk met zijn vijven op het terras gegeten. Prachtig weer en leuk gezelschap!

Ben benieuwd wat morgen brengt. Ja, ja de Pyreneeën!!! Ik weet het.

Geschreven door YvonneFietst