Een heerlijke nacht gemaakt in de pipowagen. De regen kletterde flink op het dak, maar dat gaf een bevredigend gevoel.
We hadden er beiden geen last van. In de ochtend nu eens later opgestart en zaten we om 09.00 pas aan het ontbijt.
We gingen er van uit dat we deze dag niet veel km hoefden te maken, maar eenmaal goed gekeken stond er toch 70 op de planning😅 Och, die blazen we toch zo weer weg. We verbleven bij een gezin waarbij de zoon lichamelijk gehandicapt is. Hij heeft sinds kort een hulphond, een zwarte labrador. Er werd gezegd dat we geen aandacht aan de hond mochten geven, omdat hij nog in training is. Nou, dat was dus heel erg moeilijk, maar het is ons gelukt.

Het fietsen ging goed op mooie paden, maar soms kwamen we ook een drassig bospad tegen. Als het te erg werd, probeerde we die toch te vermijden. Misschien had ik gisteren teveel oei en aai en oohs gezegd 😂. En was mijn zangkunst misschien niet zo geweldig.
Het traject ging een groot stuk langs de Duitse grens over een bosweg die al door de Romeinen werd gebruikt. Een lang stuk waar geen eind aankwam. Onze koffie stop was bij de bessen plantage Blankwater net buiten Swalmen. Daar konden we niet aan voorbij gaan, zonder een heerlijke blauwbessen vlaai te verorberen.

Terwijl we daar zaten kwam er water met bakken uit de hemel. Op onze buienradar kijkend was dit geen klein buitje.
Meteen actie ondernomen en onze zeer kleurige regen pakken aangetrokken. Maar omdat we nogal tijd nodig hebben om ons in de beschermende kleding te heisen werd het al wat minder. Toch zijn we nog maar even kleurrijk op de fiets gaan zitten.

Onze fietsen waren ook behoorlijk nat geworden, en de remmen laten zich dan ook goed van zich horen. We werden goed gezien en gehoord. Helaas konden we elkaar ook niet meer verstaan. Ongeveer een uurtje later onze pakken weer uitgetrokken en verder gefietst
Bij Summeren nog even 10 min door Duitsland gefietst. Dit hadden we in een eerder traject ook al eens gedaan. Nu zijn 10 min ook lang genoeg.
Bij Sittard zijn we over de Kollenberg gegaan met als hoogste punt de Sint Rosakapel.

Ons eindpunt is Munstergeleen waar we wederom vriendelijk en gastvrij werden ontvangen. Alleen google maps stuurde ons over een voetpad met een trappertje daarheen. Ik snap het soms niet. Google maps blijkbaar ook nier
Nu slapen we vannacht in een volledig appartementje.
Morgen ons laatste traject van het Pieterpad. Naar Maastricht en de Pietersberg.
Maar dan zijn we nog niet klaar. We moeten nog naar huis.

Km: die we hebben gereden 66,5
Tijd: verdomd snel
Weer: veel tegenwind en regen met 23 gr.
Annemiek

P.S. Annemiek wilde niet veel schrijven🤷‍♀️

Geschreven door YvonneFietst