Onze dag begon met een ontbijt in het hoofdgebouw van het landgoed. De paarden waren al in de wei gezet. We betraden het gebouw en kwamen in een ruime kamer, wat er meer uitzag als een zaal. Er was voor ons gedekt aan een kleinere tafel. Daar om heen stonden mooie antieken kasten. Aan het plafond hingen verschillende kroonluchters. Aan een kant was er een hoek ingericht om tv te kijken. Maar dit ook met antieke meubels. Het was geen mooi geheel en wat rommelig. Maar wel mooie oude spullen.Overal lag of stond wel wat. En dat was nog maar één grote ruimte. Wat had ik graag eens door het gehele gebouw willen lopen. Maar het was verder privé.
We namen afscheid van deze mensen, nadat we beloofd hadden om hun op Facebook te like n. Dat wordt pas thuis, want internet is steeds knudde als we ergens zijn. Behalve in hotels, maar dan ontmoet je niet al deze bijzondere mensen. Wij weer op de fiets en flink doorgetrapt. Het was ook overal rustig. Verschillende dorpjes door gefietst. De een somber met nog communistisch uitstraling,en de ander weer een stuk vrolijker. In de dorpjes nog veel wegen met klinkers en kinderkopjes. Nou, dat fietst niet prettig.😬 Maar dat hoef ik niet te vertellen. De mensen overal erg vriendelijk. Als we maar even stil stonden om te zoeken kregen we reactie. De een stopt en de ander wijst al naar de richting. Het zal onze uitstraling wel zijn.😊 Hoe anders is dit toch dan met de auto. Onderweg kwamen we een oudere dame en heer tegen die aan een fiets stonden te prutsen. Yvonne er naar toe. Ketting eraf. Dus deden wij nu maar eens een goede daad. Met iets kleins kan je iemand weer gelukkig maken. Wij hadden dit al enige keren mogen ervaren. We gingen weer verder en na weer flink door te hebben gefietst kwamen we in Dessau aan. Dit was voor ons weer een mijlpaal omdat we het op een na laatste traject konden we afsluiten. We begonnen nu aan de laatste traject van 188 km. Maar eerst koffie. Na de koffie weer op pad en een aantal km weer afgelegd van de 188. Uiteindelijk zijn we gestopt in Lütherstadt Wittenberg. We vonden een slaapplek bij een Gasthaus. Mijn eerste indruk, toen we daar binnen kwamen was het Begijnhof in Breda. Weer een leuke plek om te slapen. We hopen donderdag in Berlijn aan te komen. Hopen!! We moeten wel want er is al een hotel geboekt voor twee nachten. Morgenavond voor het laatst nog op zoek naar een slaapplaats. Het wordt nu echt aftellen.

Annemiek
Slapen in Adventgemeinde Lütherstadt Wittenberg in de Gustav-Adolf-Strasse 10

Geschreven door YvonneFietst